5sos - don't fucking lie to me -cake- (ქართული)

!20!

Calum

სახლამდე მიკმა მიმაცილა. ერთმანეთს დავემშვიდობეთ. კარებთან ვიდექი და ვუყურებდი. ვფიქრობდი სწორ გადაწყვეტიმებას ვიღებდი თუ არა.

კარი გავაღე, შევედი ფეხსაცმელი და ნაცრისფერი გრძელი მოსაცმელი გავიხადე, სასტუმრო ოთახში შევედი სადაც მამა ტელევიზორს უყურებდა. როგორც კი იგრძნო რომ ოთახში ვიღაც შევიდა შემომხედა და გამიღიმა.

- ქალიმ როგორ ხარ? - ყველა ყოველ წამს ამას მეკითხება თითქოს უნდათ ჩემგან ტყუილი მოისმინონ

- კარგად მამა შენ როგორ ხარ? დედა დადაიკო სადა არიან? მინდა, რომ დაგელაპარაკოთ. - სავარძელში ჩავჯექი მამას ძალით გავუღიმე. მისი ნერვიულობის, რომელიც ჩემი ნათქვამიდან იყო გამოწვეული, გასანეიტრალებლად

- დედა სამზარეულოშია და შენი და სამსახურში დღეს მორიგეა დედამ კი ცოტახნისწინ მითხრა რომ მოხვიდოდი ერთად გვევახშმა.

- კარგი - ავდექი და სამზარეულოსკენ წავედი სადაც დედა მაგიდასთან იჯდა და რაღაცას ელოდებოდა. ცოტახანში წრიპინის ხმა გაისმა და დედამ ღუმლიდან ნაცხვარი გამოიღო.

- ქალიმ შვილო უკვე სახლში ხარ? როგორი დღე გქონდა საყვარელო? - მკითხა როგორც კი სზარეულოს კართამ მდგომი დამონახა

- დედა ხომ არ გინდა ტყუილი გითხრა? - ვკითხე და უცნაურად გავუღიმე. მან ნაღვლიანი გამომეტყველება მომაპყრო - მაშინ ნუ მეკითხები როგორ ვარ ან როგორი დღე მქონდა

- ჩემო პატარავ - ის ჩემსკენ წამვიდა და ჩამეხუტა

- კარგი დე ნუ ნერვიულობ კარგად ვარ. კარგად ვიქნები. მინდა შენ და მამას რაღაც გითხრათ - დედამ რომელსაც თავი ჩემს მხარზე ედო ამომხედა ეტობოდა უფრო ნერვიულობდა. - კარგი დაწყნარდი არაფერია სანევიულო მოდი ეხლა ვივახშმოთ მე მამას დავუძახებ შენ აქაურობას მიხედე კარგი? - მან თავი დამიქნია მე ოთახიდან გავედი

ცოტახანში ყველა მაგიდასთან ვიჯექით და ვვახშმობდით.

- კარგი ქალუმ გვითხარი რისი თქმაც გინდა შვილო - დედას ეტყობოდა ერთი სული ქონდა რომ გაეგო რადგან ერთდროულად ათას რამეზე ფიქრობდა.

- კარგი. - ღრმად ჩავისუნთქე წამიერად საკუთარი თავი დავარწმუნე რომ სწორედ ვიქცეოდი და დავიწყე - იცით რომ მიყვარხართ, ისიც იცით რაც მოხდა და რასაც ვუმკლავდები ერს თვეა. მოკლედ აღარ შემიძლია..აქ თქვენს და დაიკოს გამო ვრჩებოდი ჩემს გამოც რადგან თქვენ მეხმარებოდით მარტო ვერ გავუძლებდი მაგრამ ეხლა ჯობია წავიდე. სხვა ქალაქში ან ქვეყანაში. მართალია კოლეჯის დაწყებამდე დროა მაგრამ იქამდე ვერ მოვითმენ. იმედია გამიგებთ -როცა დავასრულე და მშობლებს გადავხედე მათ ეტყობოდათ რომ აღარ ნევიულობდნენ უბრალოდ წყნარად ისხდნენ და მიყურებდნენ ისევ აცნობიერებდნენ რაც ვუთხარი

- ანუ მიდიხარ - მამამ დედას შეხედა - როდის?

- არ ვიცი ალბათ კვირის ბოლოს

- სად მიდიხარ?ხშირად გვინახულებ ხოლმე? იმედია ძალიან შორს არ მიდიხარ. მარტო გაუმკლავდები ყველაფერს? უცხო ქვეყანაში არავის იცნობ? არ გაგიძნელდება? - დედა ვერ წყნარდებოდა

- დედა ყველაფერი კარგად იქნება. ლონდონში წავალ ჩვენ ნათესავებთან ცოტახნით სანამ კოლეჯი დაიწყება.

- კარგი ეგრე უკეთესია - გამიღიმედ და ისევ ვახშმობა განაგრძეს

ვახშმობის შემდეგ ერთად ვუყურეთ ფილმს და ნამცხვარი ვჭამეთ. მათ ხმა არ ამოუღიათ და ვიცოდი რომ ხვდებოდნენ რატომაც მივიღე ეს გადაწყვეტილება.

()()()()()()

დიდიხნის შემდეგ ახალი თავი.

ცოტახანში დავამთავრებ
😇😇
მადლობა რომ კოთხულობთ.❤