♡3♡

47 8 4
                                    

ზაფხული. წლის ყველაზე ნათელი დრო რომელიც ყველა ადამიანს ზამთრის სიბნელის შემდეგ ანათებს ამ დროს სიცოცხლე ჩქებს. მაგრამ მოვიტყუები თუ ვიტყვი რომ მეც ვგრძნობ ამას. ჩემთვის სიცოცხლე ზამთარში ჩქეფდა. მაშინ როდესაც მის მოციმციმე თვალებში ვიყურებოდი ის იყო ჩემი ზაფხულის ცა, სანაპირო, მზე და სიცოცხლის აზრიც მაგრამ ეხლა, სწორედ ეხლა დადგა ჩემთვის ზამთარი.
კაფე დავკეტე მიკის დავემშვიდობე რომელიც გახარებული იყ რადგან არ ვიცი როგორ მაგრამ მოახერხა იმ იისფერთმიანი გოგოს პაემანზე დაპატიჟება. მის გამო მიხარია.
ცას ვარდისფერი დაჰკრავდა. მზე ნელნელა ჩადიოდა მაგრამ ჩემთვის უკვე დიდიძანია დაღამდა.
სახლის კარი გავაღე მშობლებს მივესალმე და ოთახში ავედი. ოთახში შესვლისთანავე ნაცნობი სუნი ვიგრძენ და მაშინვე ფანჯარასთან მიედი გამოვაღ იმ იმედით რომ ოთახში არსებულ სურნელს გაფანტავდა, მაგრამ ამაოდ. ჩემს სამოსსაც კი მისი სუნი აქვს.
ლოგინზე დავწექი ბაალიში ავიღე ჩავეხუტე და შევეცადე დამძინებოდა მაგრამ ამაოდ.
რამდენიმე საათი გაუნძრევლად ვიწექი დაუეცრად ვიღაცის ხელის შეხება ვიგრძენი გაოცებული და შეშინებული წამოვხტი და როდესაც ნაცნობ ცისფერ თვალებს შევხედე ამ ემოციებს სიბრაზე დაემატა
- აქ რა გინდა ჰემინგს - ზიზღით შევხედე მაგრამ მის მიმართ სულ სხვა რამეს ვგრძნობდი
- ქალი
-ეგრე ნუ მეძახი - სიბრრაზემ იმატა ჩემში მაგრამ მასთან ჩახუტევისმეტი არაფერი მინდოდა მითუმეტეს მაშინ როდესაც ქალის მეძახის
- კარგი რა საყვარელო. რატომ არ მპასუხობ. თავს რატომ მარიდებ. ვიცი ცუდად მოვიქეცი მაგრამ ყველაფრის ახსბის საშვალება უნდა მომცე
- ლუკ. იმის შემდეგ შენს ერთ სიტყვასაც ვერდავიჯერებ. ასე რომ გულს უფრო ნუ მატკენ და წადი - ვუთხარი და ეხლა მივხვდი რომ ფანჯრიდან ამოხვრა რადგან ოთახის კარები ჩეკეტილი მქონდა
- ქალი მომეცი უფლება აგისხსნა. ეს სწლრედ იმიტომ უნდა გავაკეთო, რომე გული არ გეტკინოს - სევდიანი ჩაშავებული თვალებით მიყურებდა. სიბრაზე რომ არა რომელიც მთელ სხეულს მიწწვავდა აუციკებლად მივცემდი შანსს ყველაფრის ასახსნელად
- გითხარი ეგრ ნუ მეძახი და წაადი მეთქი ჰემინგს. უნდა დავიძინო ხვალ ვმუშაობ. ასე რომ მშვიდობით
- ხო მაგრამ ქალ...
- არა ჰემინგს წადი - მკაცრი ხმით ვითხარი და ისევ ბალიშს ჩავეხუტე ზურგი ვაქციე რამდენიმე წამში ოთახში აღარავინ იყო მე კიდე ტირილი წამსკდა და იქამდე ვტიროდი სანამ არ ჩამეძინა.

FLASHBACK

-ანგარიში თუნშეიძლება - ითხოვა ქერათმიანმა ბიჭმა რომელიც შავგვრემან ბიჭს თვალს არ აცილებდა და როდესაც იგი მისკენ დაიძრა მის წინ მჯდომ მეგობარს შეხედა და უცბად გადაულაპარაკა
- აშ გთხოვ ხვალინდელ შენს წვეულებაზე დაპატიჟე რა. თან მიკის ხო ვიცნობთ ჩვენთანერთად რამდენიმე გაკვეთილზე დადის ქალუმს თუ არა მას უთხარი და უთხარი ქალუმიც წამოიყვანოს
ამასობაში შავგვრემანი ბიჭი, ქალუმი, მათთან მივიდა და ფურცელო გაუწოდა. ბიჭებმა ჯიბიდან საფულეები ამოიღეს და თანხა გადაიხადეს
როდესაც წამოდგნენ და კაფეს დატოვებას აპირებდნენ ქერა ხუჭუჭამ მეგობარს მხარი გაჰკრა მეგობარმა შეუბღვირა მობრუნდა და მიკის შეხედა
- მიკი
- რა იყო აშტონ - მიკი გაკვირვებული იყო რადგან აქამდე მათ არ ულაპარაკიათ
- მე და ლუკს გვაინტერესებს არა მე მაინტერესებს. მოკლედ ხვალ წვეულებას ვმართავ და მინდა შენ და შენი მეგობარი დაგპატიჟოთ - ლუკიმ მადლიერი მზერა მიაპყრო აშტონს შემდეგ ისევ ქალუმს შეხედა როელიც ბართან იდგა და მიკის პასუხს ელოდებოდა
- ქალუმ რას იტყვი - მიკი ქალუმს მუბრუნდა - ხვალ რამე სხვა გეგმები ხომ არ გაქვს - ლუკს გამომეტყველება შეეცვალა რადგან ამ კითხვამ მიახვედრა, რომ იყო შანსები შავგვრემანი ბიჭი წვეულებაზე არ წასულიყო
- არა არანაირი გეგმა არ მაქვს ასე, რომ თუ შენ გინდა წასვლა წავიდეთ - ლუკს ისევ ღიმილი დაუბრუნდა სახეზე და ეხლა მიკი შეხედა
- მაშინ წამოვალთ. რომელსაათზე იწყება წვეულება
- 8ზე მაგრამ გვიან თუ მოხვალ უკეთესია - აშტონი შებრუნდა და კარებისკენ წავიდა - ხვალამდე შენოსძახა და ლუკთანერთად კაფე დატოვა

5sos - don't fucking lie to me -cake-  (ქართული)Where stories live. Discover now