5sos - don't fucking lie to me -cake- (ქართული)

!23!

Luke

მართლაც სასაცილოდაც არ მყოფნის ჩემი ცხოვრების ისტორია. მართლა იმისთვის გავჩდი რომ ჩემი ცხოვრება ჩემითვე დამენგრია. ბოლოს მეთქვა რომ მხოლოდ იმიტომ ვიცხოვრე რომ სიკვდილის მეშინოდა? ეხლანდელ დროში ყოველთვის მეგონა რომ სიტყვა სიყვარული უკვე ზედმეტად გადღაბნილი იყო რომელიც უკვე ყველანაირი ლამაზი სიტყვით იყო შემკული ახლა კი ყველაფერი საშინელებით გადაუსვეს ხაზი. ჩემს მშობლებს რომ ვუყურებდიხოლმე ისინი არასდროს უყურებდნენ ერთმანეთს ისე როგორც სასიყვარულო ფილმებსა და წიგნებშია. მათ თვალებში არასდროს შემიმჩნევია ის ნაპერწკალი რომელსაც ვკითხულობდიხოლმე. რამდენი უაზრობაა სამყაროში ვერც კი წარმოიდგენ რამდენი კატასტროფა ხდება რამდენი სიძულვილია. რგორ შეიძლებდა სიყვარულს თავისი ყველაფერი დაეკარგა შავთეთრ უაზრობად ქცეულიყო ეს ხომ შესანიშსნავი რამაა ის რაც საკუთარ თავსაც გაყვარებს რადგან როდესაც ფიქრობ რომ ასეთ საოცრებასს უყვარხარ ხვდები რომ შენც ცუდი არ იქნები. როგორ შეიძლება მან ცუდი შეიყვაროს. მე კიდე ეს ყველაფერი დავამსხვრიე გავაუბედურე საკუთარი თავის სიყვარულის ყველანაილი გზა ჩახერგე. ის კიდე ვინც ცხოვრებაში ყველაზე მეტად მჭირედება მიდის. მეცინება საკუთარ საცოდაობას დავცინი იმიტომ შესაწყალებელი არ ვარ და სასაცილოა ის აზრიც ,რომელიც იმედად რჩება, რომ მე ცოდო ვარ.

საკუთარ თავს ველაპარაკები

კარგი ქალუმი მიდის, მე ვერაფერს შევცვლი. ნეტა რატომ მინდება საკუთარი თავის ცემა. ნეტა რატომ?

ისევ მეცინება

ისევ სავადმყოფოში ვარ. ნეტავ რატომ? ნეტავ ვისი ბრალია?

ისევ მეცინება

მაგარი დებილი ხარ ლუკ რობერტ ჰემინგს.

ეხლა გაგე?

რატომ არ დაფიქრდი იმ ღამით. რატომ არ უთხარი და აუხსენი აქამდე სიმართლე. ერთადერთი რაც შენმა მშობკლებმა გასწავლეს ეს ისაა რომ ტყუილს ვერასდროს დამალავ. ტყუილი ფილმის მთვარი პერსონაჟივითაა რომელსაც იტაცებენ ის ყოველთვის გადარჩება და ბოლოს მაინც ზუსტად მთავარ მომენტში ჩნდება. ერთადერთი განსხხვავებაა ისაა რომ მთავარი გმირი ყველაფრის გამოსასწორებად ბრუნდება ტყუილი კი ყველაფერს ანადგურებს.

ეხლა რა?

იჯექი და მისტირე შენს თავს რადგან ის რაც გადღაბნილი გეგონა გამონათდა თავისი ნამდვილი ფერებით შენთვის შენ კი, შენ კი რა ქენი? იმის მაგივრად რომ სამუდამო ყოფილიყო წამიერი გახადე. ამის შემდეგ საკუთარ თავთანერთად როგორ უნდა იცხოვრო. ამ გონებასტანერთად რომელიც ყოველ წამს მას შეგასენებს და იმასაც რაც ქენი და რაც ვერ ქენი

ხო ლუკას დებილი ხარ როგორ არ აუხსენი ყველაფერ. როგორ ზიხარ ამ უაზრო სახლში რომელსიც 17 წელი ცხოვრება არრაფერი იყო და არაფერს უხსნი იმას ვისთან ერთად ერთი წელი ყოფნა ცხოვრების არსი გახდა

რა უნდა გავაკეთო?

როდის მიდის?

მომცემს გამომშვიდობების უფლებას?

იქნებ მივწერო? წერილი. ყველაფერს ავუხსნი

ძლივს რაღაც ნორმალური

სავარძლიდან ავდექი კალამი და ფურცელი ავიღე. არასდროს ვყოფილვარ რაიმეს წერაში ძლიერი მითუმეტეს რაიმეს ახსნაში მაგრამ არ მინდა თავისი ახალი ცხოვრება ისე დაიწყოს რომ ჩემზე გაბრაზებული იყოს. იქნებ მაპატიოს და ეს პატიება დამეხმაროს ცხხოვრების გაგრძელებაში. იმაზე ფიქრი რომ ის ისევ ჩემთან იქნება უკვე აუხდენელი ოცნებაა.

დავწერე. აშტონს მივეცი. აშმა მაიკს თხოვა რომ მის ჯიბეში ჩაედო რადგან წაეკიტხა. საბოლოო თხხოვნა.

წავიდა

იმის მერე რაც წერილი დავწერე ზუსტად ერთ დღეში

აშტონმა ისევ სასმლისგან გათიშული მიპოვა მისაღებ ოთახში

ცხოვრების გასაგრძელებლად მხოლოდ მისი პატიება დამრჩა