A Mistaken Letter (Love Letter Entry#1)

Chapter 17.2 - The Dinner Date (part 1)

Chapter 17.2 - The Dinner Date (part 1)

Jeraldine's POV

flashback

"aish! shut up! hurry up will you! slow dufoos" at nagpatuloy nanaman siya sa paglalakad. wadahel?! kung bagalan kaya niya ang paglalakad niya para di na siya naghihintay nuh? kasalanan ko bang ang liliit ng binti ko?! -,-

"hurry up.." i mimicked him "HOY TEKA LANG! hintayin mo ko oy!" tumakbo ako sakanya pero dahil nakalayo na siya at medyo tatanga tanga ako, may nakabungguan ako. nadapa tuloy ako. face first. ouch

"araaaaay.." mahinang atungal ko

"miss are you alright?" may narinig akong boses ng babae out of nowhere. at pagkatingala ko, nakita ko ang isang maganda at matangkad na babae na nakalahad ang kamay sakin

"uhh.. sort op" sabi ko habang hinihimas ang noo ko "aray ang sakit"

"i'm so sorry! di ako nakatingin sa dinadaanan ko. ahm.. babawi na lang ako next time pag nagkita tayo ah? i got to go. bye!"

tumakbo na siya papalayo. sinundan ko naman siya ng tingin habang himas himas ang noo ko. naramdaman kong may bukol T^T

pero wait. babawi daw siya next time? weird lady. di naman kami magkakilala, bakit siya babawi sakin?

end of flashback

siya nga yung babaeng nakabungguan ko nung mga panahong iniwan ako sa ere ni Chaviz sa condo niya at nawala. di ko aakalaing makikita ko pa siya ulit! wait.. anong ginagawa niya dito?

"my g*d ikaw nga! hindi ko makakalimutan ang mukha mo!" humarap siya sa mga katulong "ahm, will you excuse us for a minute? maguusap lang kami ni.. Jeraldine" huh? pano niya nalaman yung pangalan ko? at maguusap daw kami? luh? ano naman paguusapan namin?

"p-po? k-kasi po miss Arlene. bilin bilinan po kasi ni sir Chaviz na--"

"then tell him na ako na ang bahala. don't mind my brother. ako ang boss dito ngayon lalo na't wala pa sina daddy. kaya go" casual niyang pagkakasabi. nagaalinlangan naman sinunod nung dalawang katulong yung sinabi niya

"c'mon. let's go downstairs. dun tayo magkwentuhan!" nakangiti niyang sabi. hinawakan niya naman yung braso ko at hinila na nga po ako.

--

andito na ko sa sala at nakaupo sa.. malaking sofa nila habang hinihintay si Arlene. magbibihis lang daw muna siya para sa dinner mamaya kaya andito ako, hinihintay siya. magkukwentuhan daw kasi kami.

ako naman, medyo weird ang feeling. hindi ako komportable sa atmosphere nang magarang bahay na ito. masyado kasing pangmayaman ang aura at hindi ako ganun kasanay. ang magagawa ko na nga lang ay ilibot ang mga mata ko habang nakaupo ako sa pangmayaman din nilang sofa.

white and gold ang wallpaper. halatang mayaman talaga. tapos may chandelier pa na nakasabit sa taas. malaki ang sala nila na pwedeng pwedeng magpaparty dito. madaming nakasabit na frames sa mga dingding. yung iba painting, yung iba pictures.

napako ang tingin ko sa ibabaw nang fireplace. painting.. painting na sobrang pamilyar sakin. tumayo ako mula sa pagkakaupo ko at lumapit doon. pamilyar talaga.

at nang maaninag ko nang mabuti yung painting, dun ko nalamang isa ito sa mga canvases na pinagbili sa auction. pano napunta ito dito? bakit meron sila nito?

i touched the painting. simula nang ibinenta yung limang canvas ko, hindi na ko nagabalang magpaint ulit. nawalan na ko nang gana sa pagpipinta nang mawala ang limang painting ko na nagpapaalala sakin kay mama. ang limang painting ko na ibinenta para sa pangangailangan namin. limang painting na 5 million worth. bat naandito to? posible kayang..

"oh napansin mo pala yung painting" nagulat ako nang magsalita si Arlene sa tabi ko at nakabihis na siya.

"ang ganda no?"

Chaviz's POV

"ipapakilala mo na agad agad sa parents mo?!" di makapaniwalang tanong sakin ni Bernard.

nakipagkita ako kay Bernard for help. gusto kong magmukhang presentable mamaya kaya tinawagan ko siya para humingi nang tulong para magprepare. mga magulang ko na kasi ang pinaguusapan. i need to be atleast magmukhang presentable at kagalang galang sa harap nila. tsaka, dinner date iyon. kaya kahit nasa bahay lang, its really important at dapat laging casual. kung sakin hindi ganun kaespesyal ang okasyon mamaya, para sakanila, it is more important than mom's diamond ring. bakit? ipapakilala ko lang naman ang babaeng susi para sa mana ko. kaya kahit formal introduction at kakain lang naman ang gagawin, it must be more casual than ever.

"oo. may problema ba dun?" tanong ko kay Bernard habang pinipili niya ko nang tux sa isang men's boutique dito sa mall.

i trust Bernard's taste more than those stylists that mom hired for me. yung mga pinipili kasi nung mga stylist na yun eh puro wala sa taste ko. atleast Bernard know's my taste kaya sakanya ako lumalapit pagdating sa mga important events na ito. sa aming labing dalawa talaga kasi, si Bernard ang stylist namin. fashionista kasi siya. sabi niya, nagmana lang daw siya kay tita kaya marunong siya mamili nang damit. tsk. kung hindi lang talaga kamo reasonable yung excuse niya, iisipin kong bakla to eh -_-

"OO!" singhal niya sabay tapon sa mukha ko yung tux na napili niya. di ko pinansin yung paraan namg pagbigay sakin nung damit at tinignan ko yun. and just as i suspected. type na type ko yung napili niya.

"ano bang pinagsasabi mo?!" sabi ko habang dumideretso sa fitting room. sumunod naman siya

"dude! eh ako nga di ko pa nakikilala yung girl eh! diba nga pangako natin sa isa't isa, na unang makakakilala sa mga babaeng mapipili natin ay tayo mismong magbestfriend?" sigaw niya sa labas nang cubicle. naghubad na ko nang polo ko pagkapasok na pagkapasok ko sa cubicle at sinukat yung tux. i looked myself at the mirror at ano pa nga bang aasahan mo? napakagwapo ko talaga.

"ang drama mo Bernard!" sabi ko nang makalabas na ko nang cubicle.

"eh totoo naman eh! ang daya mo! sasama ako sa dinner date!" sabi niya at namili na nga siya nang tux. aba hudas na to.

"tumigil ka nga Bernard! para kang tanga. makikilala mo din yun! pero ngayon, hindi makakapaghintay ang mana kaya, first things first" kinindatan ko siya at binayad ko na sa cashier yung tux

"gago! nakakadiri ka!" tapos sinuntok niya yung braso ko. tinawanan ko na lang siya kasi ang demanding. isipin ko mamaya type ako nito eh XD yuck lang! kinilabutan naman ako sa inisip ko

"nagmumukha ka nang mana, bro. wala na bang ibang mahalaga sayo kundi yang mana mo?" seryoso niyang tanong. tinignan ko din siya nang seryoso at nginisian

"maghanap ka na kasi nang babae diyan. para manahimik ka na at ienjoy mo ang buhay nang tagapagmana. life is good, bro. especially when you have the kachings!" tinapik ko siya sa balikat at lumabas na ng boutique na dala ang paper bag nang tux ko.

"gago! hindi ako katulad mo! KAKAIN KA DIN NANG SARILI MONG SALITA CHAVIZ! MAGHANDA KA!" tumawa na lang ako sa sinabi niya at iniwan siya dun sa boutique. mamayang gabi. mamayang gabi, everything will change.... and i'll get what i want.

-------------

hello! ^_^ kailangan ko nang good vibes ngayon. feedbacks? jeballyo!?! XD

#K.A.C.Y

_EXOticsbelieve