A Mistaken Letter (Love Letter Entry#1)

Chapter 18.2 - The Dinner Date (part 2)

[EDITED]

Chapter 18.2 - The Dinner Date (part 2)

Chaviz's POV

hinawakan ko ang kamay niya di dahil pinapalakas ko ang loob niya. kundi, pati ako kinakabahan din. pano kung ayaw ni dad sakanya? lalo na si mommy? napakapihikan kasi nila sa mga babaeng pinapakilala ko sakanila. siguro dahil na din sa.. tss. basta yun. ayoko nang maalala pa.

at dahil medyo kinakabahan na siya, gumawa ako nang paraan para pakalmahin siya. di dahil sa concern ako sakanya, kundi dahil kapag palpak tong planong to, lagot siya sakin.

hindi matanggal tanggal ang kaba ko simula nung nasa mall ako (namili kasi ako nang susuotin ko. pucha wala na kasi akong makitang matino sa damitan ko), lalo na nung nadatnan ako dito na naguusap si ate tsaka tong Bops na to (A/N: short as in Bopols. pauso kasi yang si Chaviz eh XD) kinabahan ako sa sinabi ni ate na handa niyang ibigay ang lahat wag lang ako iwan nang babaeng to. tang ina ano yun?! posible kayang may sinabi si ate tungkol sa nakaraan ko?

tang ina naman eh!

buti na lang talaga, napursuade ko tong babaeng to na sumama sakin (A/N: eh kinidnap mo na nga!) tumigil ka author. di ikaw kausap ko (A/N: sungit! sumbong kita kay obama!)

di ko na lang pinansin si author at pinagpatuloy ang pagnanarrate ko. where was i.. oh yes..

di ko talaga alam kung bakit nandito pa to. kasi.. pwede naman na siyang umalis na lang kanina diba? pwede namang tumakas siya! wala naman akong sinabihan sa mga B.G ko na wag siyang hayaang tumakas diba? bakit di pa siya tumakbo kanina? bakit andito pa rin siya?

tangina nakokonsensya na ba ko? no of course not! hindi pwede! di ko pa nakukuha ang gusto ko. wala pa naman to eh. kakaunting panahon lang naman kami nagkasama nakokonsensya agad ako? no way!

"so Jeraldine, iha, pano kayo nagkakilala nang anak ko?" ayan na nga ang pagiinterrogate ni mommy.

napatingin sakin si Jeraldine at parang nanghihingi nang tulong. naintindihan ko naman agad yun at nagsalita,

"uh mom, actually--"

"ikaw ba ang kausap ko, Chaviz King?" natahimik ako. ah f*ck! bakit lagi na lang akong natitiklop kay mom?! i hate it..

well it seems, siya na bahala sumagot. tsk. wala na kong magagawa. sucks.

"at ikaw iha, bakit parang nagaalangan ka pang sumagot? di mo ba alam kung pano kayo nagkakilala ni Chaviz?" urgh! i hate it when mom smirks. parang ipinapakita niya na tama ang hinala niya. tangna, siguro iniisip nito na nagpapanggap lang kami. ah sht!

napansin ko namang nagulat si Jeraldine sa sinabi ni mommy. bumungisngis na lang si dad. yes! nakuha ko ang one point ni dad! that's two points! pag ngumiti na kasi si dad or whatever emosyon that is happy or agreeing, pasado na. at i think si ate, boto na rin kay Jeraldine! so that means.. one hard point at matatapos na to!

"mom! wag mo namang--" magsasalita na sana si ate nang marinig kong tumikhim si Jeraldine. napatingin ako sakanya at nakita kong.. parang sumeryoso ang mukha niya. ewan! wala naman akong alam diyan sa mga ganyan. nakalimutan ko nang alamin ang word na 'emosyon'

"sorry po ma'am. medyo kinakabahan lang po kasi ako ngayon, lalo na't kaharap ko na ang mga magulang nang boyfriend ko. pasensya na po"

woah-hoh! that came out of nowhere! pano siya nakapagsalita nang ganun kastraight? and she even used the word 'boyfriend' to call me. eh as far as i know, this girl hates me?

"is that so? pardon me" nakangising sabi ni mama. first time niya kasing makaencounter nang ganito. yung may sasagot nang maayos at may tapang sakanya. maybe she's challenged lalo na't ngayon mukhang nakafocus si Jeraldine sa pagpapanggap niya. "well, back to my question. pano kayo nagkakilala ni Chaviz?"