Yüreğini kapkaranlık sularda bırakan küçük bir çocuk...
O karanlık sulara altı yılını gömen bir kız...
DİCLE VE FIRAT...
Aktıkları yerler apayrı olsa da yolları bir yerde birleşecekti. Onları birleştiren ise yine o karasular olacaktı...
Daha on seki...
Umarım hikaye beğeniliyordur =) Hadi biraz da kıskanalım =) en sevdiğim...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
------------------------- Bilmiyorum ki nereden başlayacağımı, Bana yol göster hayat... Göremiyorum geleceğimi, Geçmişim desen kapkara... Bana artık bir ışık yarat...
“Abim” deyip, adamın boynuna atıldı Yaren. “Dur kızım, sanki yıllardır görmüyorsun ha. Alt tarafı bir ay oldu.” Yaren küçük çocuk gibi omuz silkti. “Olsun, yine de özledim işte.” “Kızım sürekli teksin, sıkılıyorsun ondan bu sevgi, özlem. İki arkadaş edin, şöyle güzelinden hem bizde yararlanırız.”
Yaren adamın omzuna vurdu. “Sapık mısın sen acaba? Lisede de böyleydin. Senin yüzünden hiçbir arkadaşım bize gelmezdi.” Adam kahkaha attı. “O ne biçim laf be. Sapıkmış mışım? Çok yakışıklı olduğum doğru. Senin arkadaşların sarkıntılık ediyordu bana, ne zor anlardı sen biliyor musun acaba? Ben de bir zaman sonra ‘direnme zevk al’ felsefesiyle hareket ediyordum. Ne yapayım? Bana da yazık.”
“Ya ya vah vah beni mağdur abime.” Başını sağa sola salladı gülerek, “Hadi çok yakışıklı adam, seni harika bir yere götüreceğim.” “Kızım daha yeni geldim, hem sen aşçı değil misin? Yap işte şu saçma süslü yemeklerinden. Kandırıyor musun sen bizi yoksa?”
Kız burnunu buruşturdu. “Aşçı değilim henüz. Okuyorum bay çok bilmiş. Hem aşçılığı küçümsüyorsun ama onlar olmasa acaba lokantalarda ne yiyecektin?” omuz atıp, kapıya yürüdü. “Havalı.” Abisi de peşinden geldi.
***
“Bu işten çok karlı çıkacağız Baran bey.” “Sizi de Mardin’de ağırlamayı çok isterim Fırat bey.” “İnşallah,” dedi Fırat kibar bir şekilde.
Baran lokantanın kapısının önüne getirilen arabasına bindi ve oradan uzaklaştı. Fırat da tam kendi arabası için valeye işaret edecekti ki, karşıdan kolunda bir erkekle yürüyen kızı fark edip, kaşlarını çattı.
“Ağam arabanızı-“ bakışları ile sözünü kesip, ellerini cebine koydu. Kız hala onu fark etmemişti. Gülerek bir şey anlatıyordu adama. Kimdi şimdi bu adam lan?
Kız birden karşıya bakıp, onun keskin bakışlarını fark ettiğinde hafifçe baş selamı verdi. Adam da aynı şekilde karşılık verince bakışlarını kaçırdı. Ama Fırat sinirlenmişti. Yanına gelip konuşmaması onu fazlaca rahatsız etmişti. Hele de koluna girdiği adamı parçalamak istiyordu.
*
Berk kardeşinin selam verdiği kişiye bakıp, yeniden ona döndü, “Bu kim?” diye sordu tekrar adama bakarken. Adamın çok sert bir duruşu vardı. “Sorma... Filmlerdeki gibi, buranın ağası.”
Berk gözlerini büyütüp, kıza baktı. “Hadi canım,” dedi, sesinden hayreti anlaşılıyordu. “Seni nereden tanıyor? Maşallah okul arkadaşları basit geliyor sanırım. Ağalarla mı takılıyorsun küçük hanım? Annem duymasın, yüreğine iner.” “Abartma abi abartma! Uzun hikaye anlatırım.”
