Collision |BW2019|

|5|

Μετά από αυτό δεν ξανάκουσα την φωνή του και τον έχασα από το οπτικό μου πεδίο.

Κοιτούσα δεξιά αριστερά να δω που πήγε αλλά δεν φαινόταν πουθενά.

Τι στο καλό,δεν είναι και κοντό το παιδί με περνάει 2 κεφάλια!

Ξεφύσηξα και γύρισα μπροστά μου,πήγα να στερεωθώ στην κολώνα αλλά είδα τον περιβόητο Αντώνη μπροστά μου να με κοιτάει με ένα βλέμμα αγελάδας,και πετάχτηκα ξαφνιασμένη.

"ΟΧΡΙΣΤΟΣΚΑΙΗΜΑΝΑΤΟΥ ΑΠΟ ΠΟΥ ΞΕΦΥΤΡΩΣΕΣ ΕΣΥ"φώναξα πιάνοντας το σημείο όπου βρίσκεται η καρδιά μου με το χέρι μου δραματικά.

"Μια καλή ερώτηση θα ήταν εσύυυυ από που ξεφύτρωσες"είπε σταυρώνοντας τα χέρια του κάτω από το στήθος του.

"Πφτ,εγώ;Εγώ απλά ήθελα να στερεωθώ κάπου να ξεκουραστώ μωρέ ξέρεις τώρα"είπα και χαμογέλασα σαν παιδί που είχε σπάσει το πανάκριβο βάζο της μάνας του.

"Και γιατί με κοιτούσες όλη την ώρα;ξεκουραζόσουν με θέα εμένα;"είπε και χαμογέλασε σατανικά

"Ξέρεις δεν θα σε αποκαλούσα και θέα,τουλάχιστον οχι ενδιαφέρουσα"είπα και γέλασα ψεύτικα στο τέλος.

Εκείνος φάνηκε να το διασκεδάζει πάρα πολύ όλο αυτό που συνέβαινε γιατί ξέρει όπως και εγώ ότι εκείνον παρατηρούσα τόση ώρα,αλλά δεν χρειάζεται να του το πούμε κιόλας.

"Όπως νομίζεις νευράκια"μου απάντησε και πήγε να φύγει γελώντας.

Όχι μη φεύγεις πάλι,δεν πρόλαβα να τον ρωτήσω.

ΞΑΝΑ!

Κοπάνησα τον εαυτό μου στο κούτελο και περπάτησα γρήγορα πίσω του.

"Μπορείς να μην κάνεις τόσο μεγάλα βήματα ρε άνθρωπε;"φώναξα και σταμάτησα το τζόγκινγκ το οποίο είχα ξεκινήσει για να τον φτάσω.

Εκείνος γύρισε και μόλις με είδε έβαλε τα γέλια.

"Μπορούσες απλώς να μου πεις να σταματήσω, όχι να με κυνηγήσεις"μου είπε γελώντας και με κοίταξε στα μάτια.

"Αυτό είναι πολύ 2018 και δεν κουράστηκα καθόλου ξέρεις"του είπα βγάζοντάς του τη γλώσσα

"Ναι για αυτό παραπονιόσουν για τα βήματά μου"μου είπε και ήρθε πιο κοντά μου για να μιλήσουμε σαν άνθρωποι και όχι από απόσταση 20 μέτρων.

"Σταμάτα τώρα αυτά είναι λεπτομέρειες"του είπα και τον κοίταξα περίεργα.

"Σίγουρα"απάντησε και κοίταξε γρήγορα γύρω του.