Anglistka

Podziękowania

Tę książkę chciałabym zadedykować wszystkim dziewczynom zakochanym w swoich nauczycielkach. Mam nadzieję, że moja "Anglistka" choć trochę pomogła którejś z was zrozumieć, zaakceptować czy pogodzić się ze swoimi uczuciami. Miłość do nauczycielki jest bardzo trudna. Kochasz kogoś, komu nie możesz o tym powiedzieć. Kochasz kogoś, kogo nie możesz kochać, a mimo to nie potrafisz przestać. I cały czas jest ta nadzieja, że ona kiedyś też to poczuje...

Zaczęłam pisać "Anglistkę", by móc łatwiej wyobrazić sobie co by było, gdyby ona i ja. Choć nie jesteśmy takie, jak główne bohaterki, to pisanie dużo mi pomogło. Prowadziłam akcję tak, by Annice udawało się to, co mi nie wychodziło lub czego nie miałam odwagi zrobić. Z czasem moje obie główne bohaterki zaczęły żyć własnym życiem. Niby wszystko wymyślałam, ale tak naprawdę nie miałam władzy nad tym co się dzieje między Anniką a Lindsay. Ich poczynania, szczególnie działania Anniki i reakcje Lindsay, pomogły mi zaryzykować i postąpić podobnie z moją ukochaną nauczycielką. Moja własna książka zainspirowała mnie, by rozwinąć znajomość z ukochaną. Byłam w szoku, bo czasem reagowała właśnie tak, jak Lindsay w rozdziałach. To było dla mnie niesamowite. Dzięki tej książce zrozumiałam co do niej czuję, zaakceptowałam to i w pewien sposób lepiej poznałam siebie. Dzięki "Anglistce" mamy teraz lepsze relacje a ja jestem dzięki temu szczęśliwa. Mimo, że mnie czasem denerwuje, to jednak ją kocham i wciąż dążę do tego, by mnie pokochała. Może kiedyś. A nawet jeśli nie, to zrozumiem. Chcę, żeby była szczęśliwa. ❤

W pierwszej kolejności chciałabym podziękować właśnie jej, mojej ukochanej. Właśnie dzięki tobie wymyśliłam tę książkę. Ty najbardziej pomogłaś mi się odnaleźć po przyjściu do nowej szkoły. Jest wiele rzeczy, które zmieniłaś w moim życiu. Nie wyobrażam sobie, co by było, gdybym cię nie poznała. Jesteś naprawdę niesamowita i wyjątkowa. ❤

Z całego serca chcę podziękować również moim przyjaciółką. Natalia i Gabrysia - gdyby nie wy też nie byłoby tej książki, a ja nie byłabym każdego dnia taka szczęśliwa. Dziękuję za waszą przyjaźń i mam nadzieję, że będzie ona trwała już zawsze. Nigdy wcześniej nie miałam tak bliskich przyjaciółek ze szkoły. Myślę, że musiałam tyle czekać, by dopiero w technikum dostać dwie najwspanialsze osoby na świecie. Mam w was wsparcie i to daje mi siłę i radość na każdy kolejny dzień. ❤

Marcelina - tobie też zawdzięczam bardzo wiele. Pomagałaś mi dzielnie z poprawianiem błędów w rozdziałach, dzięki czemu na pewno wszystkim czytało się je lepiej. Wiem, że czasem byłam nieznośna. Mówiłam, że dam ci rozdział wcześniej a dawałam na ostatnią chwilę, ale cieszę się, że mimo to się na mnie nie pogniewałaś. XD Jesteś kochana i bardzo ci dziękuję za pomoc. ❤

Jest jeszcze wiele osób, które w jakiś sposób pomogły mi w tworzeniu tej książki. Nie mogę wszystkim podziekować z osobna, bo trwałoby to za długo, więc po prostu bardzo, bardzo dziękuję, że miałam w życiu ten zaszczyt was poznać. Czy was lubię, czy mnie bardzo denerwujecie cieszę się, że w mniejszym lub większym stopniu zaistnieliście w moim życiu i wpłynęliście na mnie. Bez was nie byłoby tak samo i nie byłoby "Anglistki".
Dziękuję ci: Marta, Julka, Kasia, Ania, Natalia, Oliwia, Tatiana, Zuzia, Ania, Małgosia, Grażyna, Ewa, Marysia, Iwona, Ola, Izabela, Laura, Ania, Weronika, Violetta, Ewa, Asia, Lidia, Marek, Iwona, Małgosia, Marysia, Izabella, Magda, Angelika, Waldemar, Liwia, Renata, Janina, Tomek, Kacper, Iwona, Ania, Grażyna, Laura, Ola, Marzena, Weronika, Marysia, Julia, Zosia, Ola, Karolina, Magda, Kacper, Maciej i każdej osobie, której jeszcze nie wymieniłam. Dziękuję za to, że jesteście. ❤

Dzięki tej książce poznałam też wiele wspaniałych osób. "Anglistka" pomogła mi poradzić sobie z uczuciami, ale i dzięki niej poznałam moje obecne przyjaciółki i koleżanki. Jestem naprawdę szczęśliwa, że was poznałam. ❤ Julka1002 ❤ Estiii22 ❤ TatianaKrawczyk ❤ julesss_1  ❤ LinguisticSociopath ❤ A_mysteriousstranger ❤ Mariolka91 ❤ QandyStories ❤ GirlinBox ❤ s44dgirll ❤

No i oczywiście nie mogę zapomnieć o was, o moich czytelnikach, którzy ponad rok śledziliście losy Anniki i Lindsay. Naprawdę nie spodziewałam się, że to, co piszę się komuś spodoba, a tu proszę. Nadal nie mogę w to uwierzyć ile tu was jest. Dziękuję za wszystkie odsłony (których w tym momencie jest 105 tyś., wow!), za gwiazdeczki (10,8 tyś. ❤) i za cudowne komentarze. Szczególnie muszę tu wyróżnić KamiBlog5 xlovexyourxbodyx SlonikMisia Lalkujemy124 wonderwall4you juliapajt xSayYesToHeavenx _carro_ Dzika86, których nicki szczególnie zapamiętałam, że są ze mną od dawna, jak nie od początku. No i oczywiście AnnabelleAnn, która często pisała mi naprawdę przepiękne komentarze, które najbardziej poprawiały mi humor i dawały chęci do pisania. Za każdym razem, kiedy dodawałam rozdział czekałam, czy coś napiszesz. Dla was wszystkich, również niewymienionych, wielkie serduszko. ❤

Dziękuję, że byliście ze mną przez ten cały czas. Nie pozostaje mi nic innego, tylko zaprosić was do czytania "Zawsze będę cię kochać" opowiadającej o młodości Lindsay i jej pierwszej miłości - Charlotte. Mam nadzieję, że ta książka również zdobędzie wasze uznanie i podbije serca. Prolog już na was czeka na moim profilu, a pierwszy rozdział ukaże się po świętach wielkanocnych. Widzimy się niedługo. Paa! ❤

EDIT: A jeśli szukacie innych książek w tematyce "uczennica i nauczycielka" zerknijcie też do mojej najnowszej książki pt. "Akademia Księżniczek". Tam, zupełnie odwrotnie niż w "Anglistce" główna bohaterka od początku otwarcie utrzymuje romanse z nie jedną starszą od siebie kobietą. Jak potoczą się te relacje? Czy Nerissa w końcu zmieni swój styl życia i naprawdę się zakocha? Dodatkowo dodam, że książka jest z gatunku fantasy i w całej historii kryje się wiele tajemnic. ^^