Friends With Benefits

Kavga (Louis POV)

Yılın salağı ödülünü onurla kabul edebilirim. Yakın zamana kadar bu bölümü çoktan çevirip attığımı sanıyordum, bir baktım bırak atmayı çevirmemişim bile. Fark ettikten sonra hayatımın her alanına etki eden büyük bir motivasyon kaybı yaşadım. Gecikmenin sepleri bunlardı, beklettiğim için özür dilerim. Ayrıca bundan sonra bir bölüm olduğunu da hatırlatayım. Onun bu bölüm kadar geç gelmeyeceğine dair sizi temin ederim ♡ ♡

Pekala.

Size bir şeyleri açıklamama izin verin, bakalım bana hak verecek misiniz?

Hayal edin ki, bütün bir yıl geçtikten sonra ilk defa seks yaptınız, bir haftada iki kere, ama bütün yıl geçti. Ve hayal edin dünyadaki en ateşli adamla aynı evde yaşıyorsunuz. Siktiğimin güneşinden bile daha ateşli. Hayal edin, bu kişi sürekli seks yapıyor, erkeklerle veya kızlarla, anlaşılan pek fark etmiyor.

Bu kişinin yan odasında olduğunuzu hayal edin, yatağı sürekli kağıt kadar ince duvara vuruyor, ve siz çok sinirlisiniz çünkü- ben niye seks yapmıyorum?

Bu yüzden değil tabi.

Belki öyle, ama bir dakika beni dinleyin.

Yemin ederim bu hafta boyunca aleti bir saniye bile kuru kalmadı ve bu sikeyim hiç adil değil, tamam mı? Yatağı kaç kere duvarıma çarptı sayamadım bile, yazmam gereken bir metin var, ve sürekli çarpıyor ve çarpıyor ve çarpıyor-

Sabrım taştı ve duvara vurdum, ve kalemimi de duvara attım.

"Tanrı aşkına, sessiz olun!" diye bağırdım.

Ve bir anda..durdu, beklediğim rahatlama hissi yok gibiydi. Hala rahatsız edici kotumun içinde kaya kadar sertim. Bu siktiğimin pantolonunu neden aldığımı bile bilmiyorum. Kalbim çok hızlı atmaya başlamıştı çünkü şimdiye kadar bu olanlarla bir sorunum yoktu.

Bir sorunum olması için bir sebebim de yok, ama işte buradayım, ve durumla bir sorunum var.

Harry'nin kapısının sessizce açılıp kapandığını ve daha sonra ben odamda sakinleşmek için dolanırken de dış kapının sesini duydum.

Sonra, aslında bunu beklemeliydim, kapım sinirli ve gürültülü bir şeklide çalındı. Kanımın hala hızlı akıyor oluşu olaya yardımcı olmuyordu, çünkü hala bir kavgaya hazırım. Neden olduğu hakkında bir fikrim yok, sadece hazırım.

Kapıyı açtığımda tabiki de altında sadece pantolon vardı, önünü bile kapatmamıştı, gözleri koyuydu ve sinirle bana bakıyordu.

"Senin sorunun ne?" diye sorduğunda açık pantolonuna baktım.

Asıl senin sorunun ne dostum?

"Bütün gün yaptın!" diye kükredim. "Bir kereliğine sessizlik istiyorum. "

"Burası benim de evim." diye cevap verdi. Bu saçma sebebinden dolayı onu iterek yanından geçtim. "Onu eve göndermek zorunda kaldım"

Oh tüh vah vah.

Mutfağa ilerledim çünkü orası daha büyüktü ve odamda kavga etmek istemiyordum. Adamı dışarı atamazdım. Kabul et ya da etme, her yönden o benden daha büyük.