The Secret Shadow Man ✔ (AAN HET VERBETEREN)

Hoofdstuk 38

{Alicia POV}

Nee dat kan niet... Of toch wel?... De vragen spoken door mijn hoofd. Het is nu al een maand voorbij. En ik denk er nog steeds over na. "Mevrouw Wheeler!" Ik schrik wakker. Ik zit bij Geschiedenis. Mijn saaiste vak! "Weet u het antwoord?" "Eeehm... Nee... Ik begreep de vraag niet..." zeg ik twijfelend. "O oke... Ik leg het wel nog een keer uit." Phieuw! Op het nippertje gered! "Mijn vraag was..." Zijn zin werd onderbroken door de bel. We staan allemaal op en geven de leraar een hand. Kan ik eindelijk naar huis!

Ik loop richting huis. Maar als ik er bijna ben, sta ik vlak naast het bos. Het bos waar Jake begraven is... Ik loop vanzelf het bos in. Ik weet de weg heel gemakkelijk. Dat kom doordat ik hier heel vaak kom. Als ik voor de begraafplaats sta, voel ik dat mijn ogen prikken. Ik wil niet huilen... Nee! Niet vandaag! Maar ik kan het niet meer tegenhouden en een druppel valt op de begraafplaats. Er schijnt licht vanuit de begraafplaats. Zou het waar zijn...

Ik sta op van mijn bed en rommel een beetje in mijn kast. Als ik Het Boek heb gevonden sla ik hem open. Ik zoek naar een bladzijde met mijn naam erop. Alicia Wheeler... Alicia Wheeler... Als ik een tijd bezig ben, heb ik het nog steeds niet gevonden. Niet een bladzijde! Maar ik geef niet op en ga verder met zoeken. "Alicia Wheeler... Alicia Wheeler... Alicia Wheeler!" mompel ik en daarna wat harder. Nadat ik mijn naam harder heb uitgesproken, bladert Het Boek vanzelf. Ik liet hem per ongeluk vallen, maar hij bladert nog steeds door. En hij stopt op een bladzijde waar wat staat...

"Alicia Wheeler..." lees ik. En als ik onder kijk, zie ik een hand afdruk. Wat zou dat betekenen... "Het eten staat klaar!!!" roept mijn (niet-echte) moeder. Ik leg Het Boek langzaam neer. En ik loop rustig de trap af. Tijdens het eten moet ik er de hele rijd aan denken. Ik prik in de spaghetti. "Vind je het niet lekker? Ik heb je lievelingseten gemaakt!" vraagt mijn moeder. "Jawel!" zeg ik en ik word wakker uit mijn  gedachtes. "Alleen heb ik nu even geen trek!" zeg ik en ik loop de trap op. Beter rennen gezegd. Ik pak Het Boek op mijn schoot en lees verder.

"Ik hou van je..." fluistert Jake in mijn oor. "Ik hou ook van jou..." fluister ik ook in zijn oor. Ik omhels hem en laat mijn hoofd op zijn schouder rusten. "Ik heb je gemist..." zeg ik. "Ik jou ook..." "MAAR NU MOET JE WAKKER WORDEN!!!" schalt de stem van mijn moeder. Ik wordt langzaam wakker. "Alweer gedroomd?" vraagt mijn moeder. "Ja..." "Over Jake?..." "Ja..." zeg ik en mijn hoofd word een beetje rood. "Het is tijd dat je nieuwe vrienden maakt." "Hoe bedoel je?" vraag ik. "Nou... Ik heb je ingeschreven voor zangles... En dat is een goed begin om nieuwe vrienden te maken..." zegt ze. "Mam! Je weet dat ik dat niet wil!" "Maar het kan helpen met je stem! Je hebt nu toch een eigen studio? Daar kan je dan oefenen?..." zegt ze twijfelend. Bij de gedachte aan de studio, moet ik denken aan Jake... En niet snel barst ik van de tranen...

"Gaat het wel?" vraagt mijn moeder. "Ja het gaat wel... Ik wil gewoon even alleen zijn..." Mijn moeder troost me nog even en staat dan op. "Dan ga ik maar even..." zegt ze en ze loopt de deur uit. Als de tranen gedroogd zijn, denk ik weer aan Het Boek. Ik pak hem weer en leg het op mijn schoot. "Alicia Wheeler!" zeg ik. Het Boek bladert door en door. Zonder dat ik het aanraak. Hij stopt bij hetzelfde bladzijde als de vorige keer. Ik kijk er nog even naar. Ik heb nu heel erg zin om naar Jake te gaan. Dus ik leg Het Boek opzij en ik loop naar beneden. Ik trek mijn schoenen en jas aan, en dan doe ik de deur achter me dicht.Als ik dichtbij het bos ben, komen er al tranen tevoorschijn. Ik verberg de tranen onder mijn jas en loop langzaam verder.

Als ik daar ben, zak ik op mijn knieën. "Waarom! Waarom doe je me dit aan!" Er vallen heel veel tranen op de plaat waar Jake is begraven. Dit zou wel de 1000ste traan kunnen zijn. Ik heb ze bijgehouden sinds de eerste dag dat Jake... Doodging... Ik huil gewoon verder tot ik geen tranen meer heb. Als ik moe ben geworden, kijk ik hoe laat het is op mijn mobiel. Shit! Elf uur! Ik ren zo hard mogelijk naar huis, terwijl ik nog steeds tranen in mijn ooghoeken heb.

Ik kan niet slapen! Ik moet de hele tijd aan Het Boek denken! Ik ga rechtop zitten en ik sta op. Ik kijk in de kast, ik pak Het Boek eruit. "Alicia Wheeler!" zeg ik voor de zoveelste keer. Ik kijk nog een meer naar de handafdruk. Misschien moet ik mijn hand daar eens op leggen... Ik laat mijn hand op de bladzijde rusten. En ik wacht langzaam af. Er verschijnen een paar letters... Zou het waar zijn wat ik lees...

________________________________________

Sorry! Het is een beetje laat! Er kwam in het weekend een paar vrienden logeren dus ik had geen tijd! Nogmaals sorry! En ik ben al bij de 8K! Ik ben zo blij! Nog 2K! En dan ben ik bij de 10K! Maar mijn moeder zag dat! En daarom verplaatste ze het naar de 50K!!! Ze is soms zo stressend!!!!!.... Urgh... Dat gaat nog lang duren! Ik heb al zolang gedaan over de 10K! Dat zou dus nooit kunnen gebeuren... Vaarwel nieuwe telefoon! De vraag van de dag: Wat zou er in Het Boek staan?...

Vote/Comment/Follow?

Ciaooxxx

PS: Ik heb een wedstrijd voor jullie! Wie de meeste vote en comment bij alle hoofdstukken krijgt een prijs! (In de hoop dat ik de 50K haal!) Maar wat het is.....

________________________________________
PPS: Voortaan zet ik dit ^ streepje tussen het verhaal en wat ik zeg! Makkelijker! :P