Δέμονες

928 53 3
                                    

Το αμάξι μετά από αρκετή ώρα σταμάτησε. Η πόρτα άνοιξε και εγώ σήκωσα το κεφάλι μου πάνω για να δω ποιος είναι. Ο Ian με τράβηξε από τον αγκόνα καθώς εγώ του χαμογελούσα σατανικά.

Κατεβήκαμε από το βανάκι και αντίκρισα μπροστά μου ένα τεράστιο σπίτι. Στην είσοδο υπήρχαν 'φρουροί' και πολλά μαύρα αμάξια γύρω. Ο Ian με τράβαγε προς την πόρτα και προσπαθούσε να το παίξει σκληρός καθώς δεν είχε καν γυρίσει να με κοιτάξει.

'Χευ,χευ που πήγαν οι τρόποι σου;' Είπα ειρωνικά και εκείνος το μόνο που έκανε είναι να με κοιτάξει εκνευρισμένος και να συνεχίσει να περπατά προς την πόρτα.

Πήγε να την ανοίξει και εγώ είπα και καλά πληγωμένη. 'Μην φοβάσαι Ian δεν θα σου κάνω κακό... Όχι ακόμα τουλάχιστον.' Το ύφος μου είχε γίνει πλέον ειρωνικό.

Στραβοκατάπιε και πλέον βρισκόμασταν μέσα στην βίλα, αλλά όχι μόνοι μας. 4 άντρες βρίσκονταν στο δωμάτιο μαζί με έναν άλλο τύπο που ήταν δεμένος σε μια καρέκλα με αίματα στο πρόσωπο. Ο τύπος σήκωσε το κεφάλι του και πάγωσα. 

Όχι δεν μπορεί...

ΑΥΤΟ ΗΤΑΝ ΓΙΑ ΣΗΜΕΡΑ ΘΑ ΑΝΕΒΆΣΩ ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΠΙΟ ΜΕΤΑ.😘🥰

ΕΙΧΕ ΓΙΝΕΙ ΠΡΙΝ ΜΙΑ ΒΛΑΚΕΙΑ ΚΑΙ ΕΙΧΕ ΑΝΕΒΕΙ ΤΟ ΚΕΦΆΛΑΙΟ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΟ ΕΧΩ ΟΛΟΚΛΗΡΟΣΕΙ..

Αφήστε ένα σχόλιο και πατήστε το αστεράκι.

-Ποιός νομίζεται είναι ο τύπος;

ΦΙΛΙΑΑΑΑΑΑ😘 😘 😘 


PSYCHOWhere stories live. Discover now