Ψέματα

818 56 2
                                    

Ο Tomas με κοίταζε έκπληκτος αλλά και φοβισμένος ταυτόχρονα. Τα λόγια ήταν περιττά για τον Ian και για τον άλλον αφου είχαν μείνει και μας κοίταζαν σαν μαλάκες. Την ησυχία διέλυσε το χτύπημα στην πόρτα. O Ian άνοιξε δισταχτικά την πόρτα και μέσα μπούκαραν 2 τύποι.

'Aron σε περιμένει ο πατέρας σου και ο θείος σου στο αμάξι, πάρε τον μικρό και ελάτε. Θα τους αναλάβω εγώ.' Είπε απευθυνόμενος στον τύπο που βασάνιζε τον 'πατέρα' μου και εκείνος γέλασε ειρωνικά και είπε.

' Δεν τελειώσαμε εδώ εμείς Tom.' Είπε γέλασε σατανικά και έκανε νόημα στον Ian, πήγα να βγώ και εγώ αλλά ο Aron έπιασε βίαια τον καρπό μου και με τράβηξε στον τοίχο. 'Για που το έβαλες Tessa;' Είπε ειρωνικά.

Τώρα που τον παρατηρώ από πιο κοντά μπορώ να δω τα χαρακτηριστικά του. Έχει μέλι  σκούρα μάτια ενώ, ένα σκουλαρίκι κοσμεί το δεξί του φρύδι. Η γωνίες του είναι έντονες ενώ το βλέμμα του ψυχρό και κενό. Μοιάζουμε σε κάτι φίλε μου...

Tessa: Και τι προτείνεις να κάνω εδώ; είπα ειρωνικά 

Εκείνος άφησε το χέρι του από τον καρπό μου και τύλιξε το χέρι του γύρο απ' τον λαιμό μου. Άρχισε να με πιέζει με δύναμη στον τοίχο, με αποτέλεσμα να αρχίζω να μην μπορώ να πάρω ανάσα. 

Τα χαρακτηριστικά του σκλήραιναν και τα μάτια του πέταγαν σπίθες. Έβαλα τα χέρια μου πάνω στα δικά του και προσπαθούσα να τα βγάλω από πάνω μου. 

Ian: Aron αρκετά άφησε την! Φώναξε ο Ian αλλά μάταιος κόπος.

Άρχισα να γελάω, παρόλο που το οξυγόνο όσο πήγαινε λιγόστευε, δεν με ενδιέφερε και πολύ. 

Tessa: Πρ...οτιμάω να πεθάνω παρά να ξανά είμαι κλειδωμένη! Είπα με όση δύναμη μου είχε μείνει. O Aron με άφησε απότομα και ξεφύσηξε. Εγώ σύρθηκα στο πάτωμα και προσπάθησα να βρω την ανάσα μου. O Aron βγήκε έξω χτυπώντας την πόρτα, ο Ian με κοίταξε στεναχωρημένος, πράγμα που με έκανε να βγάλω ένα γελάκι πικρίας καθώς άνοιξε την πόρτα και βγήκε.

Αχ ρε Ian, δεν πρέπει να είσαι τόσο ευαίσθητος γιατί δεν ξέρεις τίποτα και καλύτερα να μην μάθεις. Μην μάθεις τι κρύβεται μέσα στο μυαλό ενός τρελού, το δικό μου μυαλό. 

Τώρα πλέον στο δωμάτιο είχα μείνει εγώ ο 'μπαμπάς' μου και ο τύπος.

Άκουσα έναν ψίθυρο και γύρισα απότομα το κεφάλι μου.

Tessa: Είπες κάτι; Ρώτησα τον τύπο.

Εκείνος κούνησε αρνητικά το κεφάλι του και ξαναγύρισε το βλέμμα του στο κινητό του.

Οχι,όχι,όχι... Δεν γίνεται αυτό...

AYTO HTAN!!

EΛΠΙΖΩ ΝΑ ΣΑΣ ΑΡΕΣΕΕΕ 🥰 

Θέλω τις γνώμες σας😍 

 ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΩ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΓΙΑ ΤΙΣ 100+ ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ.

ΕΠΊΣΗΣ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΩ ΤΗΝ  0fandomwriter0 που πάντα ψηφίζει τα κεφάλαια μου και αφήνει σχόλια😘 😘 

Χαίρομαι πολύ που σας αρέσει η ιστορία μου.

ΤΑ ΛΕΜΕ ΣΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟΟΟΟ

BYEE







PSYCHODonde viven las historias. Descúbrelo ahora