PSYCHO

Είμαι εδώ.

''Damian η Tessa είμαι'' δεν άκουσα όμως απάντησα μιας το κινητό τραβήχτηκε απότομα απο το χέρι μου και το ξαφνιασμένο βλέμμα μου ήρθε αντιμέτωπη με το εξαγριωμένο του Aron.

"Ποιό είναι το πρόβλημα σου;" ρώτησα ήρεμα, καθώς έβλεπα πως η διαφωνία αυτή δεν υα έβγαζε πουθενά.

Γέλασε ειρωνικά και απάντησε:
"Αλήθεια Tessa ρωτας ποιό ειναι το πρόβλημα μου; Δεν είμαστε ούτε ενα 24ωρω μαζί και το πρώτο γαμημένο πράγμα που κανείς με το που ξυπνήσεις ειναι να πάρεις αυτον;"

"Ειναι φίλος μου και χθες υποτίθεται να ερχόταν να με παρει, προτού εμφανιστείς εσυ" το σαγόνι του σφίχτηκε και τα χέρια του έγιναν 2 μπουνιές.

"Σε γουστάρει,  αποκλείετε να μην έκανε κίνηση τοσο καιρο, ειναι πλέον ξεκάθαρη εκτός αν εσυ είσαι τοσο χαζή για να μην το καταλάβεις! " φώναξε.

"Και ναι, έκανε κίνηση! Αλλα εσένα τι σε νοιάζει; Ούτε μαζι είμαστε ούτε τίποτα τέτοιο " άρχισα πλέον και εγω να ανεβάζω τον τόνο της φωνής μου.

"Πες μα οτι σε πήδηξε και όλας! Για αυτό δεν ήθελες χθες; Σου πούλησε έρωτες και προστασία  ο μαλακασ;" τον είδα να τρέμει απο τα νεύρα του και να κάνει κάποια βήματα πίσω.

"Τουλάχιστον αυτός ήταν δίπλα μου! Και οχι δεν κοιμήθηκα μαζί του, με φίλησε μια φορά αλλά απλά το ξεχάσαμε." Το βλέμμα του σκοτείνιασε...
" Δεν σου οφείλω καμία εξήγηση και δεν ξέρω γιατί τα λεω όλα αυτα. Αλλα μην τολμήσεις να γίνεις εσυ το θύμα ενω ήταν ξεκάθαρα δική σου επιλογή να φύγω με τον Damian, στην αλλη άκρη του κόσμου"

Πήγε να μιλήσει αλλα τον διέκοψα.
"Και όντως είμαι χαζή γιατί αντι να σου δώσω ενα χαστούκι δυνατό οταν σε είδα και να σου πω να πας στο διαολο, κάθισα και σε ακολούθησα έως εδώ. Και πας εσύ μετα από ολα αυτά να ρίξεις το φταίξιμο σε εμένα;" πλέον έκλαιγα απο τα νεύρα μου και εκείνος ειχε σχετικα ηρεμήσει.  Με κοίταζε σιωπηλά και έτριψε απαλά τους κροτάφους σαν να προσπαθούσε να απαλύνει έναν έντονο πονοκέφαλο.

Το σώμα μου ακούμπησε απαλά τον τοίχο και σύρθηκα πανω τιυ μέχρι να βρεθώ καθισμένη στο πάτωμα.  Έφερα τα γόνατα μου μπροστά και τα αγκάλιασα προσπαθώντας να βρώ απο κάπου παρηγοριά.

"Tess-" πήγε να με σηκώσει αλλα το κουδούνι τον διέκοψε.

Τον είδα να απομακρύνεται και σκούπισα τα μάτια μου πρίν σηκωθώ.

Μπροστά στην πόρτα βρισκόταν ο Dylan, του οποίου το βλέμμα μόλις έπεσε πανω μου, χαμογέλασε. Η επόμενη του κίνηση με ξάφνιασε καθώς με γρήγορο βήμα με πλησίασε και πέρασε τα χέρια του γύρω μου, δίνοντας μου μια σφιχτή αγκαλιά που τόσο χρειαζόμουν.