Η αλήθεια.

588 44 3
                                    

Aron's POV

Προχώρησα με γρήγορα βήματα κατευθυνόμενος στο δωμάτιο που βρισκόταν αλλά το χέρι του έπιασε με δύναμη το δικο μου. Γύρισα απότομα και τον έπιασα απο τον λαιμό κοιτώντας τον εκνευρισμένος.

" Μαλακα ξεκόλλα " φώναξα στο Dylan
" Απο την στιγμή που την είδες, μια πουτάνα την ανεβάζεις μια πουτάνα την κατεβάζεις.  Σύνελθε γαμώτο σου, αυτή η κοπέλα είναιη αδελφή σου και έχει αισθήματα.  " Το ήξερα ότι τον έφερνα στα όρια του αλλάτα δικά μου είχαν ξεπεραστεί εδω και μέρες.  Δεν πίστευα τιποτα απο όσα μου είχε πει ο ίδιος και έπρεπε να μαθω εκείνη την γαμημένη την αλήθεια. Απομάκρυνα τπ χέρι απο τον λαιμό του και εκείνος ξερόβηξε και με κοίταξε έντονα.
" Είμαι περίεργος να δω τι ιστορία θα σκαρφιστεί για να σε πείσει. " έκανα να φύγω μιας και είχα ακούσει αρκετά.
" Να μου πεις δεν χρειάζεται και αρκετά, κατάφερε και σε τύλιξε η Πουτάνα τελικά;" συνέχισε ειρηνικά και το χέρι μου βρέθηκε μερικά χιλιοστά δίπλα απο το πρόσωπο του. Δεν ήθελα να τον χτυπήσω,  δεν άξιζε και ολας. Ηταν πληγωμένος και ήξερα πολυ καλά πως μέσα του ένιωθε ενοχές που μιλούσε ετσι για την Tessa. Γύρισα την πλάτη μου και μπήκα στο δωμάτιο χωρίς να δώσω σημασία τι άλλο είχε πει.
Κοιμόταν ήρεμα και χαμογέλασα απο μέσα μου μιας και δεν ήθελα με τίποτα να ακουγε την προηγούμενη συζήτηση.  Κάθισα στην καρέκλα δίπλα της και στήριξα το κεφάλι μου στα χέρια μου. Ειχαν συμβεί τόσα πολλά.  Ο πατέρας μου πέθανε, κάτι που όσο και να μην το έδειχνα με πλήγωσε πολύ.  Με τον πατέρα μου δεν είχαμε τις καλύτερες σχέσεις, βασικά ήταν σαν να ήμουν απλώς ένας ακόμα τσιράκι και εργαλείο δουλειάς.  Τον μισούσα για τον τρόπο του όχι μόνο σε εμένα αλλά στην αδελφή και την μητέρα μου. Τα λεφτά άλλαξαν τα μυαλά του και η εξουσία τον είχε κάνει έναν μίζερο, άκαρδο άντρα. Το βλέμμα μου έπεσε στην Tessa ξεφύσηξα, καθώς αυτή η κοπέλα μου είχε δημιουργήσει άπειρα συναισθήματα που είχα κρύψει καιρό. Σίγουρα δεν ήταν σαν της άλλες κοπέλες που είχα επαφές αλλά αυτό ήταν και ένα από τα πράγματα που με τράβαγε σε αυτή. Μπορεί τα συναισθήματα μου να μην ήταν ακόμα ξεκάθαρα ή ίσως να μην ήθελα βαθιά μέσα μου να υπήρχαν αλλά δεν θα άφηνα κανένα να της μιλούσε με τέτοιο τρόπο. 

'Aron' άκουσα την αγουροξυπνημένη φωνή της και γύρισα να την κοιτάξω. 

'Πως αισθάνεσαι;' έβγαλε έναν μικρό μορφασμό καθώς προσπάθησε να σηκωθεί και της έριξα μια απειλητική ματιά.

'Πας καλά μην κουνιέσαι' φώναξα μιας και εκνευριζόμουν με την αφέλεια της.

'Δεν είσαι ο πατέρας μου να μου λες τι να κάνω, τι σε έπιασε ξαφνικά; Θέλω απλώς να βολευτώ!' είπε στην συνέχεια εκείνη με το ίδιο ύφος.

PSYCHOМесто, где живут истории. Откройте их для себя