STOP N SHOP

I'VE GOT YOU 2 (JiBea)

Pasingit lang si otor:

I just really hate the feeling when ateneo loses a game...

I miss those times when the game is at the line but still you believe ateneo will win the game no matter what...

Nakakamiss lang yung time nina alyssa, denden, Jia, Ella, Amy and Mich na buwis buhay para sa bola. Hanggat hindi natatapos, laban lang... But at the same time, you can see they are enjoying the game...

How I wish, that winning attitude ay na imbibe rin ng lahat...😂😂😂

Just appreciation for Bea:
"I always love to see the fighting spirit of Bea regardless of the score. She was just so pump up everytime she made a score and celebrate it as if she already won the game. She is always like that every single game. Winning or losing she gave it her all. You can see it in her eyes and actions."

She has the winning attitude but she never fails to enjoy the game
at the same time. 

"Kudos El Kapitana"

-------------------------------------------------------------
BEA POV

Kakaparada ko pa lang ng kotse at may biglang nagtext. I take a look, it's my tita reminding me about my promise. Napailing na lang ako.

Nagreply lang ako sandali before I get my notebook, my new sched and my sunglass at lumabas na ng kotse. Feeling ko this day will bring me something good.

Kaya naman ay naglalakad ako na maganda ang mood at buo ang loob. People were just looking at me, masyado daw akong maganda kaya ayun nababakla sila.

I have an 8:30 class today sabi sa sched and its 8:15 on my watch kaya hindi pa ako late. Sakto lang sa oras ang dating ko.

Mahirap nang malate sa klase, nangako pa man din ako sa tita ko. Kapag sumablay ako today ay baka bawiin niya agad.

Pagdating ko sa room, wala pa ang aming prof. Busy ang lahat sa kanilang cellphone at yung iba naman sa kwentuhan.

Pero ng mapansin at maramdaman nila ang presensiya ko sa loob ng room lahat sila ay nakatingin sa akin ng may buong pagtataka.

But I don't mind them, I just focus on the one person na sadya ko. Ang taong naging dahilan bakit ako nagpabago ng sched.

Good thing na lang at pareho kami ng kinuhang course, Psychology. Kaya mas madaling gawan ng paraan na magkaklase kami.

And now, I am at the right place. Because, my target was sitting infront at wala pang nakaupo sa tabi niya.

Talaga naming kakampi ko ang tadhana today. Kaya naglakad na ako at naupo sa bakanteng upuan katabi ang babaeng mataray.

Nang mapansin niya na may umupo sa gilid niya ay napalingon siya. She was actually busy drawing something on her paper bago pa ako dumating.

BEA: "Hi!"

Nakangiting bati ko sa kanya. Pero dinedma na naman ako. Inirapan ako ng masungit at iniwas ang tingin sa akin.

"Talaga naman, kung anong ganda niya ay ganung sungit din naman siya." (usal ko sa sarili)

Magsasalita pa sana ako para naman makipagkwentuhan sa kanya kaso dumating na ang professor. Kaya napilitan akong maupo ng maayos.

Masaya lang kasi hindi rin naman kami nagtagal sa klase dahil after magpaliwanag ng professor ay binigyan na kami ng research work. Kaya maaga kaming natapos sa klase.