အချစ်ဆုံး.......အချစ်ဦး | အခ်စ္ဆုံး......အခ်စ္ဦး

အပိုင္းေျခာက္ - အဆုံးသတ္ဆိုတာမရွိဘူး

အပိုင္းေျခာက္ - အဆုံးသတ္ဆိုတာမရွိဘူး

တစ္ရက္၊ ႏွစ္ရက္ ကေန စာေမးပြဲေျဖၾကေတာ့မ့ဲ
ရက္အထိSehun ေက်ာင္းကိုျပန္မေရာက္လာခ့ဲပါဘူး။

Sehunဘက္ကစျပီးဆက္သြယ္မလာခ့ဲတာေၾကာင့္ Luhanလည္းျငိမ္ေနမိတယ္။ NaNa့ကိုေမးၾကည့္ဖို႔လဲ သူမပုံစံကေအးေဆးလြန္းတာမို႔ Luhanမေမးမိခ့ဲဘူး။

မနက္တိုင္း Sehun အိမ္ေရွ႕ကျဖတ္ေလွ်ာက္တိုင္းမွာ
Sehunအိမ္ကအျမဲတမ္းတိတ္ဆိတ္ျပီး ညတိုင္းလည္း အေမွာင္က်ေနခ့ဲတယ္။

Sehunကအိမ္မွာလည္းမရွိဘူး။ ေက်ာင္းကိုလည္း
မလာဘူး။

- မင္းဘယ္ေရာက္ေနတာလဲ?-

စာေမးပြဲမစခင္မွာ Luhan စာတေစာင္ေတာ့ပို႔ခ့ဲမိပါတယ္။
ေနာက္ေတာ့ ဆရာမက အခန္းထဲကိုဝင္လာခ့ဲတယ္။
Luhanကဦးေဆာင္ျပီး ႏႈတ္ဆက္ျပီးတ့ဲအခ်ိန္မွာေတာ့

"ကဲ လူစုံၾကျပီထင္တယ္ ဖုန္းေတြအသံပိတ္မယ္
လြယ္အိတ္ ေတြ စာအုပ္ေတြစားပြဲေပၚမွာ မျမင္ခ်င္ဘူး
အတန္းေခါင္းေဆာင္ အေျဖလႊာေတြလာယူပါ"

"ဆရာမ……လူမစုံေသးပါဘူး Oh Sehunမလာေသးဘူး"

Luhanမတ္တပ္ရပ္ကာ ဆရာမကိုေျပာလိုက္တယ္။ ထိုအခါမွဆရာမက အေျဖလႊာနဲ႕ေမးခြန္းေတြအျပင္ ပါလာတ့ဲစာရြက္တရြက္ကိုငုံ႕ၾကည့္ကာ

"ေက်ာင္းသားSehun ကေဆးခြင့္တင္ထားတယ္ သူ
ေနာက္တပတ္မွအစားျပန္ေျဖလိမ့္မယ္"

ေဆးခြင့္ဆိုတ့ဲအသံၾကားအျပီးမွာ Luhan စာေမးပြဲ
အျမန္ေျဖျပီးSehunအိမ္ကိုသြားဖို႔စိတ္ေလာေနခ့ဲပါတယ္။

"အတန္းေခါင္းေဆာင္ Sehunကအရမ္း
ေနမေကာင္းျဖစ္ေနတာလား?"

စာေမးပြဲျပီးတ့ဲအခ်ိန္မွာ NaNaက Luhanနားေရာက္
လာျပီးထိုစကားကိုေမးခ့ဲတယ္။ တတန္းလုံးကလည္း Luhan့အေျဖိုကိုပဲ င့ဲလင့္ေနၾကပါတယ္။

အမွန္တိုင္းေျပာရရင္ Kim NaNaက Luhan့ထက္ Sehunအေၾကာင္းပိုသိသင့္တာမဟုတ္ဘူးလား?
Luhan စိတ္ကြက္သြားမိတယ္။

Sehunေဆးခြင့္တင္ထားပါတယ္ဆိုတာကိုၾကားေပမ့ဲ NaNaပုံစံကဘာလို႔စိတ္ပူေနတ့ဲပုံမေပၚရတာလဲ?