အချစ်ဆုံး.......အချစ်ဦး | အခ်စ္ဆုံး......အခ်စ္ဦး

အပိုင္းႏွစ္ဆယ့္သုံး - ကံကိုမယုံဘူး။ငါတို႔စိတ္ေတြကိုပဲယုံတယ္။

အပိုင္းႏွစ္ဆယ့္သုံး - ကံကိုမယုံဘူး။ငါတို႔စိတ္ေတြကိုပဲယုံတယ္။

Luhan က တႏွစ္ေက်ာ္ကေျပာခ့ဲတ့ဲ စကားကိုမေမ့ေသး
ဘူး။ Sehun ေက်ာင္းပိတ္တ့ဲေန႔က်ရင္ Sehun
အေဖကိုသြားေတြ႔ဖို႔ သူကစေျပာလာခ့ဲတယ္။

အေဖကလြတ္ျငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ရလို႔ ေထာင္ကလြတ္
လာတာၾကာျပီ။ ဆိုးလ္နဲ႕ေဝးတ့ဲနယ္ျမိဳ႕ေလးတျမိဳ႕မွာ
ေအးေဆး အပင္ေတြစိုက္ရင္းေနေနတယ္လို႔ Sehunက
ေျပာတယ္။

ခရီးပမ္းမွာဆိုးလို႔ Sehun ကမသြားေစခ်င္ေပမ့ဲ
Luhanက ေခါင္းမာလြန္းပါတယ္။ Sehunျငင္းလို႔
မရေအာင္ သူက ရထားလက္မွတ္ၾကိဳျဖတ္ျပီးသား
ျဖစ္ေနခ့ဲတယ္။

"ေဖေဖကဘာၾကိဳက္တတ္လဲ Sehun ?"

ေဖေဖလို႔ သုံးလိုက္မိလို႔ Sehun ႏႈတ္ခမ္းေတြျပံဳးသြား
တာခ်ည္းကို Luhanကမျမင္ဘူးရယ္။ ဘာလက္ေဆာင္
ယူသြားရမလဲ တြက္ခ်က္ရင္းနဲ႕အလုပ္မ်ားေနတာေလ။

"အေဖကအခ်ိဳၾကိဳက္တယ္ေရာ "

"အာ အ့ဲဒါဆို ငါ ကြတ္ကီးေလးေတြလုပ္သြားမယ္"

"ရြာမွာလည္း ကေလးေတြအမ်ားၾကီးရွိတယ္ "

"ငါ အမ်ားၾကီးပိုလုပ္သြားမယ္ေလ"

"ငါလည္း ဟန္ေလးကို အမ်ားၾကီး ၾကိဳက္တယ္"

"အင္း ငါ……"

လိုအပ္တ့ဲပစၥည္းစာရင္းေတြကုိုခ်မွတ္ေရးေနရင္း စကား
အလိုက္အထိိုက္ေျပာေနရင္းမွ လမ္းၾကံဳအီစီကလီခံ
လိုက္ရတာကို သေဘာေပါက္သြားတ့ဲ Luhanက Sehunကို မေက်မခ်မ္းေမာ့ၾကည့္တယ္။

ဒီေန႔က ေက်ာင္းဖြင့္ရက္ေပမ့ဲ Sehunက အတန္းေတြကိုေန႔ဝက္ပဲတက္ျပီး Luhan့နားေဝ႕လည္ေနတာျဖစ္
တယ္။

"ငါတို႔ေစ်းဝယ္ထြက္ၾကမယ္ေလ"

"ဟင့္အင္း မင္းေက်ာင္းသြားမွ ငါတေယာက္တည္း
သြားဝယ္မွာ"

"ဟာ ဟန္ေလးကလဲ ………"

Oh Sehunရဲ႕ ခြ်ဲခြ်ဲႏြဲ႔ႏြဲ႔ အမူအရာက ဆယ္ေက်ာ္သက္
တုန္းကသာ ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းခ်င္ေကာင္းမယ္။ Luhan့
ကို မလိုက္ေလ်ာရမေနႏိုင္ေအာင္စြမ္းခ်င္စြမ္းႏိုင္မယ္။