အချစ်ဆုံး.......အချစ်ဦး | အခ်စ္ဆုံး......အခ်စ္ဦး

အပိုင္းရွစ္ - ၾကိဳသိခ့ဲရင္

                    အပိုင္းရွစ္ - ၾကိဳသိခ့ဲရင္

ပါးစပ္ကေနသာ မလုပ္ေပးခ်င္ဘူးေျပာျပီး မ်က္ႏွာအမူအရာကလည္းမႏွစ္သက္တ့ဲအေၾကာင္းျပေနေပမ့ဲ LuhanကအခုSehunအိမ္ရဲ႕မီးဖိုခန္းထဲမွာ ၾကက္ဥလိပ္
ေၾကာ္ဖို႔ ၾကက္ဥေခါက္ေနျပီျဖစ္တယ္။

Sehunကမနက္ေစ်းသြားရင္လိုက္ခ့ဲေပးမယ္ေျပာေပမ့ဲ
Luhanကအလိုက္မခံပဲ လိုအပ္တာေတြဝယ္ျခမ္းျပီး
အိမ္ကိုေရာက္ခ်လာတာျဖစ္ပါတယ္။

အေၾကာင္းကေတာ့ Oh Sehunေစ်းပါလိုက္လာရင္
စားခ်င္တာေတြထပ္တိုးလာမွာစိုးလို႔ပါပဲ။

"Luhan ေပါ့ေပါ့ေလးေၾကာ္ေနာ္။ ငါေလးတာသိပ္
မစားဘူး"

အၾကည့္တခ်က္ပဲလြင့္လာတယ္။ ၾကက္ဥေခါက္တာ
ဓားလိုသလားမသိေပမ့ဲ ဓားတေခ်ာင္းလဲလက္ထဲမွာ
ကိုင္ထားေတာ့Sehunပါးစပ္ပိတ္သြားပါတယ္။

Luhanကတေယာက္တည္းခ်က္ျပဳတ္ေနတ့ဲေနာက္
ျငိမ္ျငိမ္ေလးမေနႏုိင္ေတာ့တဲ့ Sehunက မီးဖုိနားကပ္
လာျပီးLuhan့ေဘးနားလာရပ္တယ္။

ကူညီေပးလဲ ေႏွာင့္ယွက္ရာပဲျဖစ္မွာကုိ Sehun ၾကိဳ
သိေနေတာ့တိတ္တိတ္ေလးပဲ Luhanဟင္းခ်က္ေနတာကိုေငးၾကည့္တယ္။

ႏႈတ္ခမ္းေတြျပံဳးမေနေပမ့ဲ ၾကည့္တတ္ခ့ဲတ့ဲ Sehun
ကသိတယ္။Luhan့မ်က္လုံးေတြကိုၾကည့္ျပီး Luhan
ဘယ္ေလာက္ေက်နပ္ေနသလဲဆိုတာကို။

"ကိုယ္လုပ္ခ်င္တ့ဲအလုပ္ လုပ္ေနရရင္ လူတိုင္း
ကေက်နပ္ၾကတယ္မလား? ေဘးကၾကည့္ေနတ့ဲသူ
အတြက္လည္း အ့ဲလူပုံစံကဆြဲေဆာင္မႈရွိလြန္းတယ္"

Luhanက Sehunစကားေျပာေနတာကို တခ်က္သာ
ေဝ႕ၾကည့္ျပီး ဘာစကားမွဆက္မေျပာေတာ့ သူ႔အလုပ္
သူဆက္လုပ္တယ္။

Sehunကေတာ့ လ်စ္လ်ဴရႈခံရလည္းလက္မေလွ်ာ့တတ္။

"မင္းကဟင္းခ်က္ေနရင္ ၾကည့္လို႔အေကာင္းဆုံးပဲ "

"Oh Sehun ငါနားျငီးလာျပီ"

"တကယ္ေျပာတာ။ စားဖိုမႈး Luhan သိပ္ေခၚေကာင္း
တ့ဲနာမည္ေနာ္"

အတင္းကာေရာျငင္းတာဆိုတာေတြမလုပ္ေတာ့ပဲ
ကိုင္ထားတ့ဲဓားကိုခ်ပစ္ျပီး မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္လွည့္လာတ့ဲအခါ Sehunလည္းျပံဳးေနမိတ့ဲမ်က္ႏွာကိုတည္လိုက္
ရတယ္။