အချစ်ဆုံး.......အချစ်ဦး | အခ်စ္ဆုံး......အခ်စ္ဦး

အပိုင္းဆယ့္တစ္ - အျဖဴေရာင္ၾကိဳးအလြန္

အပိုင္းဆယ့္တစ္ - အျဖဴေရာင္ၾကိဳးအလြန္

ညဘက္ ဆယ္နာရီထိုးခါနီးအခ်ိန္က်မွ ျခံတံခါး
လာေခါက္တ့ဲLuhanေၾကာင့္ Sehun စာၾကည့္စားပြဲ
ကေနအျမန္ေျပးထြက္ခ့ဲရတယ္။

ျခံဝမွာမတ္တပ္ရပ္ေနတ့ဲLuhanက မလႈပ္မယွက္နဲ႕ရယ္။

ရွပ္အက်ႋီအပါးတထည္ကိုသာဝတ္ထားတာေၾကာင့္
Sehunပိုလို႔ထိတ္လန္႔သြားရတယ္။

"ေအးကေအးနဲ႕… ဘယ္အခ်ိန္တည္းကရပ္ေစာင့္ေနတာလဲ?"

ေျပာလဲေျပာျပီး Sehunက Luhan့လက္ကိုအသာဆြဲလို႔
ျခံထဲဝင္လာတယ္။

"မင္းအိပ္ေနျပီထင္လို႔ မၿကာေသးပါဘူး ငါးမိနစ္ေလာက္ပဲရွိေသးတယ္"

"မင္းကေလ"

Sehunစကားေတြအမ်ားၾကီးမေျပာေတာ့ပဲ Luhan့
ကိုအိမ္ထဲေခၚသြင္းလို႔ အပူေပးစက္ကို အပူျမွင့္လိုက္
တယ္။

ခဏေလးကိုင္ခ့ဲမိတ့ဲလက္ဖဝါးေလးကေအးစက္ေနတာပဲ။

"ငါ့အခန္းထဲသြားေန။ အေႏြးထည္တထည္
အဆင္ေျပတာယူဝတ္ထားလိုက္ ကုတင္ေပၚတက္
ေနျပီးေစာင္ျခံဳေနေနာ္"

Luhanက ေခါင္းညိမ့္ျပျပီး Sehunအခန္းရွိရာကို
ထြက္သြားတယ္။

ခပ္သြက္သြက္ပဲမီးဖိုထဲဝင္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေရေႏြးျဖဴ
ကလြဲSehunဘာမွရွာမေတြ႔။ ကုန္သြားျပီျဖစ္တ့ဲႏြားႏို႔ဘူးကိုသာအမိႈက္ပုံးထဲပစ္ထည့္မိျပီး ေကာ္ဖီထုပ္ရွာရတယ္။

ညဘက္ေရာက္မွေကာ္ဖီတိုက္မိလို႔ အိပ္ေပ်ာ္ပါ့မလား??
ေတြးမိေပမ့ဲ ေႏြးေႏြးနဲ႕အရသာရွိတာေလးပဲတိုက္
ခ်င္တာေၾကာင့္Sehunေကာ္ဖီေဖ်ာ္လိုက္ပါတယ္။

ပူပူေႏြးေႏြးေကာ္ဖီခြက္ကိုယူလာျပီး အခန္းထဲဝင္လာ
လိုက္တ့ဲအခါ ကုတင္ေပၚကေစာင္ၾကားထဲျမဳပ္ေနတ့ဲLuhan့ကိုSehunေတြ႔လိုက္ရတယ္။

ေစာင္ပုံထဲေကြးေနတ့ဲလူေလးနားကပ္ထိုင္ျပီး ေကာ္ဖီ
ခြက္ကမ္းေပးမိေတာ့ ေက်းဇူးလို႔ခပ္တိုးတိုးေျပာ
လာတယ္။

"စာလုပ္ေနတာလား?"

"အင္း မနက္ျဖန္ စာေမးပြဲေလ တစုံတေယာက္လို
ဥာဏ္ၾကီးရွင္မဟုတ္ေတာ့ စာလုပ္ရတာပါ့"