Chapter 17.1- Dinner at Eight

205 10 0
                                    

(A/N: Annyeonghaseyo chingus? Long time no update ah. Haha! Well, eto na po. Hihihi! Sana magustuhan ninyo. Tnx! Labyu!)

MK's POV

As usual, nasa school ako at monday na naman ngayon. Okay na sana eh. Excited na sana ako kasi magkikita kami ngayon ng mga friends ko, kaso naalala ko lang yung sinabi ni kuya kagabi. Yung 'Bring him here at eight pm' line niya.. Problema ko pa kung saang lupalop ko hahanapin ang Alvin na yun.. Pero may mas malala pa jan, yung taong nakikita kong papalapit sakin  ngayon..

Oo, tama kayo. Si Drew nga ang tinutukoy ko. Paano ba naman to, nasasaktan na nga ako kapag nakikita ko siya pero ba't ang bilis parin ng tibok nitong puso ko. Hala! Sabihin niyo nga, dapat na ba akong magpa-check-up sa cardiologist? Baka mamaya may sakit na pala ako sa puso.

Oops! Malapit na siya. Anong gagawin ko? Isip. Isip. Aha! *Kalkal sa bag* Kunyari  may kausap ako sa phone. Oo, tama!

"Hello. Ah opo." Pagkukunwari ko

Nandyan na kasi si Drew sa tabi ko so dapat nagpapanggap na ako.

"Uh. MK?" Sabi niya

Ako naman nag sign na wag siyang maingay kasi may kausap 'daw' ako sa phone ko.

"Pero, MK? Ano bang ginagawa mo?" Tanong niya

Makulit din ang lahi neto. Kita ng may kausap sa phone eh.

"May kausap ako sa phone. Sandali. " pabulong kong sabi

"Hahahaha!! Wooh! Hahahaha!"

Bakit ba siya tumatawa? At anong nakakatawa? Tss.

"You're funny MK! Tingnan mo kaya muna ang hawak mo bago ka magkunwari jan. Alam kong wala ka naman kausap. Halata eh! Hahaha!" natatawang sabi niya

Huh? *Looks at hands* This is Bullsh*t! Ano ba to! Malas naman! Todo panggap pa naman ako na may kausap daw sa phone, eh palpak naman pala! Alam  niyo kung bakit? Eh yung foundation ko lang pala ang nakuha ko imbis na yung phone ko. Bakit kasi di ko tiningnan kung anong nakuha ko? Parehas pa naman rectangular ang shape nila. Ugh! Plan Failed!

"Ah,eh.SigeDrewkailangankopakasihanapinsiAlvin.sigebye!" Sabi ko ng mabilis saka kumaripas na akong tumakbo palayo sakanya

Omo! Nakakahiya yun!! >/////<  Epic fail, pramis! Ano ba yan! Tinawanan niya pa tuloy ako.

Pupunta na nga lang ako sa classroom namin, dun walang Drew na nagpapagulo sa isipan ko. Meron nga lang isang baliw, at si Ysha yun, hahaha!

Drew's POV

Naglalakad ako ngayon sa may corridor, papunta sa classroom namin. Teka, parang si MK yun ah! Ah, siya nga. Ano kaya kung tanungin ko siya kung totoo ba yung sinabi sakin ni Ysha? Suggestions please? Haha! Joke lang po!

Nung malapit na ako, nakita kong parang may kinukuha siya sa bag niya. Nung nahanap na niya nilagay niya ito sa tenga niya at nag salita

"Hello. Ah opo." Sabi niya sa kausap niya sa phone

"Uh. MK?" Sabi niya

Siya naman ay nag sign na wag daw akong magingay kasi may kausap daw siya sa phone niya.

"Pero, MK? Ano bang ginagawa mo?" Tanong ko ulit

Mukhang may mali. Parang hindi phone ang hawak ni MK. Haha! Foundation ata tawag dun sa hawak niya! Oops! Hahaha! Ma-asar nga si MK.

"May kausap ako sa phone. Sandali. " pabulong niyang sabi habang nakatakip ang kamay sa phone niya

"Hahahaha!! Wooh! Hahahaha!" humagalpak ako ng tawa

Crush, Ba't ka Umiwas!?Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon