ზოგჯერ ისეთი რამეები ხდება რაც არ გვსურს
რისთვისაც მზად არვართ
ეს არც კარგია არც ცუდი
ძნელია იმის ახსნა რატომ მაგრამ უბრალოდ სიტყვაზე მენდეთ
სამყაროში თითქმის ყველაფერი ჩვენდა დაუკითხავათ ხდება
მაგრამ მიუხედავად ამისა ჩვენს ცხოვრებაში ბევრი რამ ჩვენზე,ჩვენს გადაწყვეტილებებზეა დამოკიდებული
შეგვიძლია რამეზე უარი ვთქვათ მაგრამ...სწორი იქნება ეს გადაწყვეტილება?
-კიდევ ბევრი დაგვრჩა?
დაღლილი ხმით იკითხა ქერამ და შავთმიანის კვალდაკვალ გრძელ კიბეზე ასვლა განაგრძო
-არა რამდენიმე საფეხური მხოლოდ
ჯონგუკმა დამამშვიდებლად გაუღიმა და ხელი რომელიც ამ ხნის მანძილზე ქერასთვის ჰქონდა ჩაკიდებული რათა ეს უკანასკნელი არ წაქცეულიყო კიდევ უფრო მაგრად მოუჭირა
-ის მაინც გამაგებინე იქ რატომ მივდივართ რა უნდა იყოს ზემოთ საინტერესო
შავგვრემანი მოულოდნელად შეჩერდა თეჰიონმა გაჩერება ვერ მოასწრო და პირდაპირ ბიჭის ნავარჯიშებ ზურგს შეეჯახა ცხვირით
ბიჭი ნელა შებრუნდა მისკენ ოდნავ დაიხარა და პირდაპირ მის სახესთან გაჩერდა ისე რომ ღრმა თაფლისფერი თვალებით პირდაპირ კრიალა ცისფერ თვალებში ჩახედა
ჯონგუკი თავის ქმედებებში ასეთი დარწმუნებული ასეთი თავდაჯერებული არასოდეს ყოფილა ახლაკი...
ახლაკი ისე იქცეოდა თითქოს აჩვენებდა ქერას ვინ იყო აქ უფროსი (?)
-ზედმედატ ბევრ კითხვას სვავ
ბიჭმა ეს სიტყვები პირდაპირ თეჰიონის ბაგეებთან წარმოთქვა და მიუხედავად იმისა,რომ გაზაფხულის სუსხიანი საღამო იყო ქერას მომენტალურად დასცა
სვლას განაგრძობდნენ მხოლოდ მაშინ შეჩერდნენ როცა დიდი რკინის კარის წინ შეჩერდნენ
YOU ARE READING
spring flower under the water
Fanfictionჩვენს ცხოვრებაში ყველაზე მნიშვნელოვანი ადამიანები მოულოდნელად ჩნდებიან,ჩვენდა დაუკითხავად ჩვენს სამყაროში იჭრებიან და შემდეგ უბრალოდ....ქრებიან(?)
