The Wicked Wife of the CEO (Completed)

Chapter 22- " Visitor "

Masyadong maraming insidente kahapon sa EK na nawala ako sa sarili.

That jerk even tried to talk to me? He didn't even apologized? Nakakagalit talaga siya! He's now happy with the woman he love kaya sana naman huwag na siyang magpapakita pa sa'kin!

Inayos ko na ang sarili ko at umalis na papuntang trabaho. Dito pa rin ako umuuwi sa bahay ni papa. So far, nasa hospital pa si Stephanie.

"Ma'am Eli, may nagpadala po ng bulaklak para sa inyo", natigil ako nang makita ang pamilyar na mga bulaklak. Katulad din ito sa New York! Posible nga kayang si Tyrus ang nagpapadala neto? Biglang kumulo ang dugo ko.

"Throw it away", sabi ko at sumakay na sa kotse. Umagang umaga nababanas ako.

Pagkadating ko sa opisina ay binati agad ako ng mga employees. Sinalubong naman ako ni Esther, ang secretary ko.

"Ma'am Eli, may naghihintay po sa inyo sa office niyo", saad ni Esther. Medyo may katandaan na rin siya pero pasok naman siya sa standards ko.

"I haven't even entered my office yet may pinapasok na kayo?", malamig kong sabi. Yumuko naman siya.

"I'm sorry ma'am pero nagpumilit po siya-", pinigilan ko na siya sa pagsasalita. What's done is done.

Sino naman kaya ang mapangahas na iyon? Sinubukan ko na ngang palamigin ang ulo ko pero mas lalo pa lamang itong uminit ngayon.

Pagkapasok ko sa opisina ay nakita ko ang mapangahas na pumasok sa opisina ko habang nakaupo pa sa swivel chair ko? Aba't kapal din talaga ng mukha ng mokong na'to eh noh?

I stared at him coldly.

"What are you doing here?", tanong ko sa kaniya. Lumapit ako sa table ko. Ginawa kong lahat ng makakaya ko para maging civil towards him. We are in the workplace kaya hindi ako puwedeng magwala dito.

Hindi pa rin siya tumatayo. He's appealing enough even though he's just sitting there while crossing his legs and arms. Feel na feel niya talaga ang pag-upo niya sa upuan ko?

Paniguradong may ganyan din naman siguro siya sa opisina niya kaya bakit para siyang na-ignorante sa upuan ko? Mokong talaga! I don't want to call his name because it's a thing in the world that I hate the most.

"Is that the way the CEO should act? You're quite late", mapang-asar niyang sabi.

I maintained my straight face pero sa totoo lang ay gusto ko na siya bugbugin ngayon at ipatapon sa dagat. He doesn't have the right to comment on me.

"Please, Mr...", medyo nagdalawang-isip pa akong banggitin ang pangalan kasi naman nakakainis siya!

Nang wala akong masabi ay tumayo siya at umikot sa table para lumapit sa'kin. Nagulat naman ako. What tricks are he going to play now?

Tinignan niya ako mula ulo hanggang paa. I'm wearing a fitting V-neck blouse kaya medyo may cleavage na makikita and a short pencil skirt. I stood straight. He's really a pervert but I'll show him the worth of what he lost. Kumunot ang noo niya sandali pero bumalik uli sa mapag-laro ang kaniyang mukha.

"It's been a long time Honey", sabi niya sa mapang-akit na tono. Parang nabingi ako sa tinawag niya sa'kin. Mabilis kong binawi ang sarili ko at pinantayan ang tingin niya. I sharply looked at his dark and cold eyes.

"Don't call me that you jerk!", diininan ko talaga ang 'jerk'. Ngumisi naman siya. Aba't ayaw paawat neto ah!

"Why? What endearment would you like to use now?", naka-plaster pa rin sa mukha niya ang ngisi niyang nakakakulo ng dugo. Hindi ako papatalo ngayon noh!

Tumalikod ako sa kaniya at dahan-dahang naglakad papunta sa upuan ko. Uupo na sana ako nang mapagtantong inupuan niya pala ito kanina. Lumipat ako sa sofa. Papalitan ko lahat ng mga nahawakan niya dito sa opisina. He's a virus!

"Chief Executive Officer of Regal International Hotels, you seem to be the one who lacks etiquette", malamig kong sabi. Sumandal ako sa sofa at dumekwatro.

"Oh? You can call me by my name Elizaria", mahina niyang binanggit ang pangalan ko. I can't be distracted by that! Napansin niya sigurong hindi ko pa siya tinatawag sa pangalan niya. No Thanks! for me that's like
admitting defeat.

"Let's get straight to the point, I still have things to do", saad ko. Muntik ko nang makalimutan ang trademark ko which is getting everything directly to the point. Ayaw kong magpaligoy-ligoy pa. Nagsasayang lamang ako ng oras sa kaniya.

"Name's Zack Lewiston babe", sambit niya at binalewala niya sa sinabi ko. My eyebrows twitched by that disgusting endearment.

"If you're here to flirt with me RIH CEO, you should take your leave. You're just wasting my time", malamig na saad ko at tumayo na. Lumapit ako sa table in which nandoon pa siya at nakatayo. Ramdam kong nakatingin lang siya sa'kin. Pinindot ko ang telecom.

"Esther, change my swivel chair right now", saad ko at pinatay na ang telecom.

"Honey don't want her chair anymore?", nagulat ako nang bigla niya akong yakapin mula sa likod. Nababaliw na ba siya?  Nang matauhan ako ay kinalas ko ang mga braso niyang nakapulupot sa tiyan ko.

"Could you let-", hinarap ko siya para sana sampalin at itulak pero tsaka ko lang pumasok sa utak ko na mali pala iyon. Ang lapit tuloy ng mukha namin at nahawakan niya ang kamay ko.

Naglakad siya kaya napaatras ako hanggang sa nakasandal na ako sa table.

Agad kong binaba ang mukha ko subalit inangat niya ito.

"What are you doing? Let me go!" mariin kong sabi.

Ang lapit-lapit ng katawan namin sa isa't-isa. Sinubukan ko siyang itulak pero ang higpit ng pagkakahawak niya sa'kin.

"Flirting...... if that's what you think honey but to be more specific, I call this courting. Don't compare this to what Tyrus been doing to you", bulong niya sa'kin. Lumakas ang tibok ng puso ko.

Realization hit me. So this is his trick this time? Ano na naman kaya ang kailangan niya? Did he know about the twins? Nag-aapoy ako sa galit kapag naiisip ko iyon.

"Ano ba! Pakawalan mo nga ako! May Carla ka na at isa pa, matagal na tayong naghiwalay so please leave me alone! Ano pa bang kailangan mo?!", galit na sigaw ko. Pinagsusuntok ko ang dibdib niya habang nakayuko.

Naiinis na talaga ako kaya hindi na'ko nakapag-isip ng tama at pinakawalan na ang nararamdaman ko. Galit na galit ako sa kaniya!

Nang bumalik ang tingin ko sa kaniya ay naging seryoso ang mga mata niya. Hindi ko na naman ma-kontrol ang puso ko. Bakit ba nangyayari ito ngayon?

"I've made a great mistake before and I can't change that", parang nay nakabara sa lalamunan ko kaya hindi ko magawang makapagsalita.

"But I will make up for it", sabi niya. Napapikit ako nang inilapit niya ang mukha niya sa'kin. Naramdaman ko ang mga labi niya sa noo ko. Nanlaki ang mga mata ko.  Bigla na lang siyang naging maingat. Binitawan niya na ako at naglakad na papunta sa pinto.

"I'll get you back", saad niya bago lumabas.

Pinakawalan ko ang hininga na kanina ko pa pinipigilan. Napahawak naman ako sa dibdib ko at sa table. Nanghihina ako ngayon.

After all these years ganun ganun na lang? Magpapagamit ako sa kaniya ulit? I can't do that! Ang kapal talaga ng mukha niya. May Carla na nga siya pero naghahanap pa ng iba! Are they scheming something? Is it the company they're after?

Palalampasin ko na sana siya for the fact na siya ang ama ng mga anak ko pero after what he did to me today at sa mga posibleng motibo niya ay imposible na nga iyon.

I won't let anyone harm me again and my family.

'I'll get you back' your face.

Nang maalala ko ang sinabi niya. Tsaka lang pumasok sa utak ko ang magandang plano. Karma is a bitch kaya kung anong ginawa nila sa'kin noon ay siya ring babalik sa kanila.