The Wicked Wife of the CEO (Completed)

Chapter 24- " Time Out "

"Bitawan mo nga ako! Bastos! Jerk! Manyak!", sigaw ko habang nagpupumiglas sa pagkakabuhat niya sa'kin.

It would be better if it's a bridal style, mas masasapak ko siya nang mabuti but it's like he's carrying me as a sack.

He spanked me! Napanganga ako sa ginawa niya. Uminit na ang mukha ko. I can feel his hands almost touched my butt

"Ahhh! Bitawan mo'ko Jerk! Manyak ka talaga! Hindi ka parin nagbabago!", malakas kong sigaw habang pinagsusuntok ng likod niya.

"If you won't stop, I'll touch your butt", pulang-pula na talaga ang mukha ko ngayon.

"Ahhhh!", sumigaw ako hanggang sa sumakit ang lalamunan ko. Nakakainis ang lalaking ito! Bakit niya ba ito ginagawa! Kung gusto niyang makipaglaro puwes maglaro siya ng patas!

Nang makapasok kami sa bahay ay natigilan ako. A familiar atmosphere came into me. It was as if I never left this, nothing changed. I didn't expect to feel comfortable in here anymore.

Naalala ko na kasama ko pa pala ang mokong na'to. Pumasok kami sa isang pamilyar na kuwarto. His room! Ibinaba niya ako sa kama.

"Why are you doing this huh?!", naiinis kong sigaw sa kaniya.

Pumikit siya at hinaplos ang buhok gamit ang kaliwang kamay habang niluluwagan ang necktie. Umurong ata ang dila ko. I was a bit astounded. Nakatayo pa rin siya at isa-isang tinanggal ang butones ng suit niya.

"Y-you... w-what are you doing?", nauutal kong tanong. Does he plan to do something to me? Umalis ako sa kama para tumayo sana nang matumba ako.

Sinubukan akong saluhin ng mokong pero it ended up with the both of us being on the floor with him on the top of me. Ang bigat niya! Naipit ang dibdib ko!

Agad siyang bumangon.

"I-'Im sorry", I was confused why he's like embarrassed about something.

Hinipo ko ang puwet ko. ang sakit. Hindi niya pa rin ako tinitignan. He offered his hands. Inabot ko na lang ito. Naguguluhan pa rin talaga ako sa kinikilos niya.

"Bakit para ka atang tanga diyan", pag-aakusa ko sa kaniya nang sinusubukan niya pa ring mag-iwas ng tingin.

"Y-your c-cl", hindi niya matapos ang sinasabi niya at parang nagpipigil pa siya ngayon. Ang pula na ng tainga niya.

It's my chance para makaalis na ngayon.

Maglalakad na sana ako paalis nang hinawakan niya ako sa braso.

"Fuck! It's because of your cleavage showing!", uminit ang mukha ko sa sinabi niya. Agad kong inayos ang damit ko. It's a tube dress kaya makikita naman talaga ang cleavage ko but siguro dahil sa kakakilos ko kanina ay medyo bumaba nga ito kumpara sa puwesto kanina.

Biglang naging awkward ang hangin.

"T-take me home", basag ko sa katahimikan. Nagulat ako sa matalim niyang mga titig. Napaatras ako.

I suddenly have a hard a time to breathe nang ikulong niya ako sa braso niya kaya napasandal ako bigla sa pader.

Para akong hinihigop ng mga tingin niya. I can't look away at him.

"Elize, please don't leave me again", he said it softly like he was in pain for a long time. Parang may lumukot sa puso ko nang maramdaman ko siya.

He kissed me tenderly but then it became intense. This was different than earlier. I don't know why I didn't pushed him but I suddenly don't have the strength to do so. Para akong nanghina sa halik niya. Ipinikit ko ang mga mata ko nang maramdaman ko ang dila niyang naglalaro sa bibig ko.

A familiar feeling came into me. Hinapit niya ang baywang ko at hinawakan ang mukha ko. Hinihingal kami pareho nang bumitaw kami sa halik.

Nagkabuhol-buhol ngayon ang utak ko. Hindi ko magawang makapg-isip ng maayos.

"Stay with me tonight", his deep and tender voice has seemed to unlock the chains that has been binding my heart. Bigla na lang akong hindi makapagsalita at parang hindi ko ata siya kayang tanggihan ngayon.

He won't even let me go at pagod na rin ako para makipagtalo pa sa kaniya. I guess I'll be spending the night here?

"You'll sleep on the couch", tanging sabi ko. I did see that he was glad that he won this time. I'll withdraw maybe, for the mean time.

"It's so small besides it's not our first time", saad niya.

Nang banggitin niya iyon ay naalala ko ang una at huli kaming nagtabi sa kama. Uminit na naman ang mukha ko.

Somehow it's weird. I didn't feel mad at him right now. Parang normal na memorya na lang iyon ngayon. What happened?

Bahala na nga! May anak na nga ako sa kaniya pero I don't wanna add them. No!

"I don't care! You sleep there", sabi ko at naglakad na papunta sa pintuan. Makuntento na siya dahil dito ako matutulog. Maari naman akong doon sa kuwarto ko dati o di kaya'y sa guest room.

Tama! Ba't di ko naisip 'yun? Doon na nga lang ako.

"Where are you going?", tanong niya. Ngumisi ako.

"Sa kabilang kuwarto", saad ko.

"NO!", nagulat ako sa malakas niyang sigaw. Namumutla pa siya. May tinatago ba siya?

"You don't have to shout!", sigaw ko sa kaniya. Ginulat niya talaga ako nang sobra!

"I'm sorry", unti-unti siyang kumalma. Ano naman kayang ginawa niya sa dating kuwarto ko? I really want to ask but my pride was telling me na huwag na. That's not my business anymore.

"Can I borrow some of your clothes?", somehow mas kumportable na ako sa kaniya ngayon. Sabi ko nga na time out muna ako ngayon.

"You have your clothes in my walk in closet", nanlaki ang mga mata ko sa sinabi niya. Seriously? Bakit niya naman hindi pa tinapon ang mga damit ko? Wait, yes, it does make sense. Maaaring dito din natutulog si Carla.

"For sure, natutulog din dito si Carla", matapang kong sabi. Tinignan niya naman ko. He's not guilty?

"I told you we're just friends and I didn't let other people come here ever since you left", diretso niyang sabi. Like I would believe that.

Naglakad na ako papunta sa closet at nandoon nga ang mga damit ko. Kumuha ako ng pares na pajama at polo.

Nang matapos na akong maligo ay naupo na ako sa kama habang pinapatuyo ang buhok. Walang kaming imikan hanggang sa pumasok na siya sa banyo.

Nang matapos na siyang maligo ay tsaka naman ako natulog. I don't want to have another exhausting conversation with him.