ერთი ვარსკვლავით მეტი

თავი 12

- ანუ, ხვალე გადადიხარ?- მეკითხება სორა, თან რამიონს შეექცევა.

- ხო, დღესვე შემიძლია, მაგრამ არ მინდა- ვუთხარი და ქოქოსის რძე მოვსვი. კაფეტერიას თვალი მოვავლე და შემდეგ გავაგრძელე:

- ორ კვირაში ჯგუფისთვის მეორე წევრს არჩევენ- ვუთხარი ჩურჩულით, რომ სხვებმა არ გაიგონ.

- რა ჯგუფი?- გაკვირვებული სახით მეკითხება სორა და მალევე ვხვდები, რომ მეგობრისთვის ჯერ ახალი ჯგუფის შესახებ არ მომიყოლია.

- დაიმახსოვრე, არავის არაფერი არ უთხრა კარგი?- ვეუბნები და მისკენ ახლოს ვიწევი.

- კარგი.- მეუბნება ინტერესით სავსე თვალებით.

- მოკლედ, ბიგ ჰიტი მომავალი წლის ზაფხულში ჯგუფის დადებიუტებას აპირებს. ერთი წევრი უკვე არის, მეორეს ორ კვირაში დაამტკიცებენ- ვუთხარი და დიდ ოთახს ისევ თვალი მოვავლე. საბედნიეროდ ხალხი დღეს კაფეტერიაში არც ისე ბევრია, როგორც ჩვეულებრივ არის ხოლმე.

- ვაუ- ამოხდა სორას და სერიოზული სახით შემომხედა- ეს ხომ შენი შანსია. დარწმუნებული ვარ თუ მოინდომებ გამოგივა და დადებიუტდები.

ასეთ განაცხადზე ჩამეცინა. ისევ დიდი ეჭვი მაქვს, რომ ვინმე დამადებიუტებს, იქიდან გამომდინარე, რომ ჯერ ერთი კვირაც არ გასულა რაც ტრეინი ვარ. თუმცა ცდა ბედის მონახევრეაო, როგორც იტყვიან.

- არ ვიცი, სორა... ყოველ შემთხვევაში ამ ორ კვირაში არავინ დამამტკიცებს მეორე წევრად.

როდესაც ჭამას მოვრჩით, კვლავ კლასში დავბრუნფით და უმნიშვნელო თემებზე ვსაუბრობდით. დღემ სწრაფად ჩაიარა და 15:40 უკვე სახლში ვიყავი. დედა სამსახურშია ამ დროს და სავარაუდოდ საღამომდე არ დაბრუნდება.

ოთახში შევედი და გაკვეთილებს ჩავუჯექი. გამოსაშვებ კლასში არც ისე ბევრი მაქვს სამეცადინო, ამიტომ საათ ნახევარში უკვე მოვითავე და გამოხსნილი კარადისკენ გავიხედე სადაც დიდი აურზაური იყო. გუშინ ყველაფრის ჩალაგება ვერ მოვასწარი, ამიტომ ახლა მთელი ოთახი ჩემი ტანსაცმლით, ფეხსაცმლით და სხვა და სხვა ნივთებით არის დანაგვიანებული. ამოვიხვნეშე და კარადისკენ წავედი, დიდი წითელი ჩემოდანი ავიღე და ზაფხულის ტანსაცმელების ჩალაგება დავიწყე. საღამოსკენ ყუთები და ჩემოდნები უკვე გამზადებული და ჩალაგებული მქონდა. "არ მეგონა ამდენი ტანსაცმელი თუ მექნებოდა" გავიფიქრე ჩემთვის და საწერ მაგიდას მივუბრუნდი. წიგნების ალაგება დავიწყე, როდესაც ფურცლები გადმომივარდა. ბატონი სონის მოცემული ტექსტია, რომელიც სამ დღეში უნდა ვუმღერო. გუშინ იმდენად დაღლილი მოვედი, სულ გადამავიწყდა სიმღერის შესახებ. წიგნების და კანცელარიის ჩალაგება, შემდეგისთვის გადავდე და ლეპტოპით და ფურცლებით ხელში ლოგინზე მოვსკუპდი.