თავი 3

399 29 3
                                    

დარბაზში შევედი და პირდაპირ გასახდელისკენ ავიღე გეზი.

ყველა უკვე ადგილზე იყო და ხურდებოდა. უცებ გამოვიცვალე და მეც შევუერთდი.

-რატომ დააგვიანე?- მკითხა ლიამ. პარალელურად იატაკზე იჯდა და შპაგატის გაწელვებს ასრულებდა.

-მეგობართან ერთად ვიყავი და დროის შეგრძნება სულ დავკარგე- ვუპასუხე მე. გვერძე მივუჯექი და იგივე გაწელვების კეთება დავიწყე, რომელსაც ლია აკეთებდა.

-გადარჩი- ჩაიცინა და ფეხზე წამოდგა- მისის კიმი ჯერ არ მოსულა.

-ხო, მართლაც- ვთქვი და გავაგრძელე ვარჯიში- და სად არის ხომ არ იცი?- ვიკითხე მე.

მისის კიმმა დაგვიანებები არ იცის ხოლმე. გაკვეთილის გაცდენაზე კი ზედმეტია საუბარი. უზომოდ პუნკტუალური და მოწესრიგებულია, ამიტომ ცოტა გასაკვირია, რომ ნახევარ საათზე მეტს აგვიანებს. თუმცა შესაძლოა გზაზე საცობების ბრალია, რადგან დარბაზი კანნამის ცენტრშია, აქ კი საცობები ჩვეულებრივი მოვლენაა.

თუმცა მაინც გასაკვირია მისი დაგვიანება.

-ბიგ ჰიტის შენობაშია- თქვა ლიან და გაკვირვებულმა შემომხედა- გუშინ ხომ ილაპარაკა ამ თემაზე. ნუთუ არ გახსოვს?- თქვა და მაგიდისკენ წავიდა სადაც მობილურები, პირადი ნივთები და წყლის ბოთლები იდო. ერთერთი ასეთი ბოთლი მოიყუდა და ნახევარზე მეტი დალია. ეტყობა უკვე დიდი ხანია რაც მოსულია და ვარჯიშობს.

ბოთლი უკან დადო და გვერძე მომიჯდა.

-რას აპირებ ამის თაობაზე?- მკითხა მან.

არ ვიცი რა მეპასუხა. ამ საკითხთან დაკავშირებით ჯერ არც კი მიფიქრია.

-არ ვიცი ჯერ- ვუთხარი და ამოვისუნთქე- ჯერ არ მომიფიქრებია და თან არც დედასთვის მითქვია. შენ რას აპირებ?- ვკითხე მე.

-რათქმა უნდა დავთანხმდები!- თავდაჯერებულად წარმოთქვა და გამიღიმა- ასეთი შანსის ხელიდან გაშვება ძალიან არასწორი საქციელი იქნება და შეიძლება შემდეგ მთელი ცხოვრება ვინანო.- დაასრულა და განაგრძო ახალი ნახაზის გამეორება, რომელიც გუშინ დაგვიდგა მისის კიმმა.

ერთი ვარსკვლავით მეტიМесто, где живут истории. Откройте их для себя