ერთი ვარსკვლავით მეტი

თავი 1

დილა 06:30

გავიღვიძე იმის გამო რომ რაღაცა გაუჩერებლივ მიყვიროდა ყურში. თვალები გავახილე და მივაგენი ამ მომაბეზრებელ ზარს რომელიც ჩემი მობილურიდან გამოდიოდა. რამოდენიმე წუთი საწოლში კოტრიალის შემდეგ ავდექი და შევედი სააბაზანოში, როგორ ძალიანაც არ მინდოდა ახლა კვლავ დავბრუნებულვიყავი ჩემს თბილ საწოლში და გადამება კიდევ 5 საათიანი ძილი, ამის ფუფუნება არ მქონდა. სკოლა ჩემს გამო გაკვეთილებს არ გააუქმებდა. აბაზანაში წყლის გადავლების შემდეგ და წყლის პროცედურების ჩატარების შემდეგ, კვლვ დავბრუნდი ოთახში. ავიღე ჩემი სასკოლო ფორმა რომელიც შედგებოდა, თეთრი პერანგისაგან და შავი ბოლოკბისგან, ასეთივე შავი პიჯაკისგან სკოლის ემბლემით და ჩემი სახელითა და გვარით კორეულ ენაზე. დავივარცხნე თმა და გავიკეთე სუპერ მეგა მსუბუქი, თითქმის შეუმჩნეველი მაკიაჟი ჩავალაგე ჩანთა და ჩავედი ქვემოთ საუზმის მოსამზადებლად.

სამზარეულოში შესვლის შემდეგ დავინახე დედა, რომელიც გაზქურასთან რაღაცას ამზადებდა პარალელურად ჩემთვის უცნობ მელოდიას ღირინებდა.

━ ასე ადრე რატომ ადექი? ექიმმა მგონი გასაგებად გითხრა, რომ დასვენება შენი პირველი წამალია. ━ ვთქვი მე და მივედი დედასთან, რომელიც გულიანათ იცინოდა. გამოვართვი ჩანგალი და გვერძე სკამზე ვანიშნე. ის დამჯერი კნუტივით მოკალათდა სკამზე და ღიმილით მიყურებდა. მე გავაგრძელე ტაფაზე ომლეტის მომზადება, რომელელიც ორი წუთის წინ გამოვგლიჯე დედას.

━ ნუთუ იმის უფლებაც კი არ მაქვს რომ შვილს საუზმე მოვუმზადო? და ხო, ომლეტის მომზადებისგან ჯერ არავინ არ მომკვდარა. ━ გაიცინა გულიანად დედამ. შემდეგ წამოდგა და ლოყაზე მაკოცა ━ რახან თქვენ მოისურვეთ საუზმის კეთება მე ჩემს ოთახში ავალ მის, რათქმაუნდა თქვენის ნებართვით ━ "რევერანსით" მითხა მან და ამ დროს ცოტაც და ჩაბჟირდებოდა