αmσr fαlsσ || chαnвαєk

14

Baekhyun sabah kapıya vurulmayla uyanmıştı. Silahını alıp kapıya çıktı. Korumalar geleni engellemişlerdi. Baekhyun kapıyı açıp gelen kişiye baktı.

"Anneanne senin burda ne işin var! Korumalar kapıyı kapatın" anneannesi baekhyunu bahçeye çekip oturttu.

"Senin o adamla burda ne işin var baekhyun? İntikam nerde kaldı!" Baekhyun sinirlenmişti. Sürekli intikamdan bahsetmesi canını sıkıyordu artık.

"İntikam ha anneanne. Peki bitmedi mi bu intikam? Ben mutlu olmak istiyorum anladın mı? Ben onunla mutlu olduğumu komadayken gördüğüm rüyalarda fark ettim. Sakın bana engel olma" geri dönecekken anneannesi belindeki silahı alıp torununa doğrulttu.

"Den bu değilsin baekhyun. Ya bu intikamı sonlandır! Ya da burda onunla beraber geber!" Baekhyun ondan bu kelimeleri duyduğu an şok etkisi yaratmıştı. Anneannesi yıllar boyunca yanında olup ona en iyi şekilde bakan can dostu ona silah doğrultmuştu.

"Sen bana silah doğrulttun anneanne ha? Sen beni öldürmek istiyorsun öyle mi? Torunun değil miyim ben senin! Kanından değil miyim?!" Baekhyun sinirle bağırdığında anneannesi silahı indirip adama sessizce yaklaştı.

"Madem böyle bir hata yaptın  her şeyi de öğrenme vaktin geldi baekhyun. Sen benim kanımdan değilsin. Sen benim torunum değilsin. Sen benim hiç bir şeyimsin. Seni ve o oruspu anneni kabul ettim ben! Annen aklını nasıl çeldiyse oğlumun kanına girmişti. Şimdi anladın mı gözümde ne kadar değersiz olduğunu!" Baekhyun şoktan gözleri kocaman olmuş gözünden yaşların damla damla akmasına izin verdi.

"Vur o zaman! Vur öldür beni! Neden yaptın! Neden yalan söyledin bana! Acımadın mı hiç!" Silahı tutup alnına yapıştırdı.

"İntikam baekhyun. Herşey intikam içindi. Seni kullandım bende! Sen gitsende ölsende umrumda olmazdı!" Baekhyun dayanamayıp yere çöktü. Bunları duyacağına ölmeyi tercih ederdi.

"Tamam bitir o zaman bu işi. Öldür ve yok et beni. Bunları duyacağıma ölmeyi yeğlerdim çünki" baekhyun gözlerinden akan yaşı eliyle silip gözlerini kapattı.

"Ona dokunma!" Arkasında duyduğu sesle baekhyun gözlerini açmıştı. Chanyeol elinde silahla kadına yaklaşıp başına dayadı. 

"İndir onu dedim!" Bağırınca kadın bırakmıştı. Baekhyun gülümseyip adama baktı.

"Ya burdan şimdi defolup gidersin! Ya da seni burda öldürürüm!" Kadın gülüp adamın gözlerinin içine baktı.

"Oğlumu ve gelinimi öldürdün sıra bana mı geldi ha chanyeol?" Chanyeol kadının alnına yaklaştırıp güldü.

"Evet bu hoşuma gidiyor sadece elimde değil" kadın sinirlenip chanyeole parmağını savurdu.

"Baekhyun'un aklını çeldin! Onu bizden kopardın! Seni sağ bırakıcamı falan mı sanıyorsun? Çok bekle chanyeol o it intikamı alamadı ama ben alıcam! Oğlumun kanı yerde kalmayacak. Ve şu an burda ya sen ya da ben öleceğiz!" Kadın yerde  silahı alıp adama doğrulttu. Baekhyun chanyeol'ün önüne gidip durdu.

"Kendine gel! Defol git burdan!" Kadın gülerek adama baktı.

"Vay vay vay baekhyun onun için ölüme atıyorsun kendini öyle mi? Şimdi ben seni beş parasız bırakmaz mıyım baekhyun? Her şeyini elinden almaz mıyım ha?" Chanyeol bir eliyle baekhyun'un gözünü kapattı ve kulağına fısıldadı.

"Affet beni baekhyun bunu yapmak zorundayım" baekhyun ne yapacapını anlayınca chanyeol'ün kolunu yukarı kaldırdı. Silah patlayınca herkes eğilmişti korkudan.

"Sizi geberteceğim!" Kadın silahı atıp ordan uzaklaştı. Chanyeol baekhyun'u alıp içeri götürdü. İkili kanepeye oturup sarıldılar. Baekhyun hıçkırarak ağlıyordu. Chanyeol ise duyduklarıyla bu adamı nasıl sakinleştirebilirdi bilmiyordu.

"Sakin ol geçti baekhyun sakin ol" adamı kendine çekip sımsıkı sarıldı.

"Bunları hak edicek ne yaptım ben chanyeol ne!?"

-poinemi-