Nakatulog nalang kami ni Maison sa sala, siya nasa baba habang ako naman ay naka higa sa sofa at may kumot... Siya naman nasa baba naka balot lang ng blankey blankey niya...
Tumayo na naman ako yung nga lang...
"ARAYYY!!" Malas na sigaw niya.
"O-oh my sorry... sorry talaga... Hindi ko sinasadya..." Hingi ko ng pasensiya sakanya..
Ngumiwi naman siya bahang hinhimas niya iyong daliri niya na naapakan ko.
"Mai... Sorry talaga huhu." Hingi ko ng tawad.
"Mag-ingat ka kasi sa susunod..." Malumanay na sabi niya.
Buti hindi siya nagalit... "Ey sorry na hindi ko naman alam eh..." Parang batang saad ko. Siya naman nilalabol-labol iyong kamay niya.
"Okay lang... Hindi naman ako galit na bigla lang talaga ako... At medyo masakit eh." Habang pinapay sa ere iyong kamay niya.
"Masakit ba?" Alalang tanong ko. "Patingin nga." Sabi ko sabay hila nung kamay niyang masakit, tinignan ko naman iyong daliri niya.
"Hala Mai kulay violet na sorry talaga..." Naguilty naman ako kasi alam kong sobrang sakit nong eh..
"Ayus lang sabi... Ang kulit mo naman eh." Ngiting sabi niya na medyo napapangiwi ng dahil sa sakit.
"Sige na nga... Tara, lagyan nating yelo yan para mabawasan yung pamamaga." Yayako sakanya.
"Kiss lang pwede na..." May binulong siya pero hindi ko narinig eh.
"Hah?" Tanong ko para sana ulitin niya yung sinabi niya...
"Wala! Sabi ko tara na!" Parang asar na sabi niya...
"Galit ka?" Takang sabi ko.
"H-huh? Hindi ah.." Malumanay na nasabi niya...
"Parang galit ka eh... Galit ka ata dahil sa natapakan ko yung daliri mo... Sorry na..." Nakapout na sabi ko...
"Hahaha, hindi nga ako galit..." Tawang sabi niya.
"Okiee! Sabi mo eh... Tara na." Sabi ko. Tapos ay hinila na siya papunta sa kusina para makakuha na kami ng yelo.
"Aray naman dahan dahan..." Daing niya.
"Yan pwede na siguro yan." Sabi ko tapos ay binitawan na iyong kamay niya. "Mai, sa kwarto lang ako. Luto kana ah!... Yung masarap!" Paalala ko bago ako ukyat...
"Hay! Help me Im really fallin." Bulong ko sa sarili ko ng makapasok na ako sa kwarto.
Ng buksan ko yung bag ko wala akong trip na isuot kasi tatlong paris lang yung dinala ko.
Lumabas naman ako... "Mai pwede akong peram ng damit?" Tanong ko ng makita kong nagluluto siya.
"Sige kuha kanalang dun... Wag mong pagiteresan mga brief ko ah..." Sabi niya ng papasok na ako ng kwarto.
Namula naman ako."As if!" Sabi ko sabay sara ng pinto dahil baka makita niya na mapula iyong mukha ko.
"Taeng lalaking yon talaga." Bulong ko sa sarili ko bago binuksan iyong bag niya.
Pagka bukas ko naman nong bag niya nakita ko agad iyong mga breif niya.
Putcha!
Agad ko rin namang sinara dahil ramdam kong sobrang init na ng mukha ko... Pumasok nanaman ako sa CR para maligo na...
"Mai, maligo kana tapos ay sabay na tayong kumain." Sabi ko sakanya.
YOU ARE READING
(TSOAAJ) The Story of A And J
RandomHe's my bestfriend , I like him... oh no I love him but he just see me like we are just best friend,so I'm just going to pretend that I don't love him because he doesn't feel the same way.