Senin İçin

3.2

Giray, öfkeli adımlarını yere sertçe vura vura sokakta yürürken içinde büyüyen sinir şakaklarına ağrı sokmuştu. Sinirle ellerini kafasına bastırarak bakışlarını gökyüzüne dikti.

"Siktiğimin insanlarının sikik düşünceleri."

Giray'ın somurtkan yüzüne eşlik eden huysuz sesi o kadar uyumluydu ki, onu duyan Ali şen bir kahkaha attı. Giray'ın kaşları haddinden fazla çatılırken arkasını döndü ve ona gülen adama baktı.

"Ne gülüyorsun lan it?" diye çıkıştı.

Ali, duyduğu hakaretle beraber dudaklarını birbirine bastırıp dik dik Giray'a baktı. Onun da kaşları çatılmıştı.

"Komik ki gülüyoruz." dedi, Ali hâlâ dik dik bakarken.

Giray sinirle soludu. "Bu sefer dayak yiyen sen olursun oğlum, kaşınma git işine."

Ali alayla güldü. "Aynen aynen."

"Ali!" diye soludu Giray öfkeyle. "Siktir git lan."

Ali alayla sırıtarak bir adım daha attı ve tam karşısına dikildi. "Gitmiyorum."

Giray sinirle dişlerini gıcırdatırken Ali'nin yakasına yapıştı fakat Ali, ondan daha hızlı çıkarak burnuna sert bir kafa attı. Giray acıyla inleyerek gerilerken Ali yakasını düzeltip ona baktı.

"Şimdi siktim belanı." diyerek onu doğru atak yapacağı sırada birisi tarafından tutuldu ve geriye savruldu.

"Ne yapıyorsunuz lan siz?" diye bağırdı Alp. "Bir derdiniz varsa adam akıllı çözün, siktirtmeyin belanızı."

Giray, kanayan burnunu elinin tersiyle silerken sinirle güldü. "Gelmeseydin aynen onu yapacaktım."

Alp, Giray'a ters bir bakış attı.

"Kusura bakma, Alp." dedi, Ali omuz silkerken. "Belasını arayan oydu."

"Neyse, bak sen işine." dedi Alp ve Giray'a dönerek kolundan tuttu. "Yürü lan sen de."

Ali, ters istikamet ilerlerken Giray sertçe kolunu kendine çekerek Alp'e baktı. "Ne karışıyorsun lan?"

Alp sıkıntıyla nefes alıp verirken, sabır dilercesine gökyüzüne baktı. Kavga edeceklerini biliyordu. Giray'ı çok iyi tanıyordu.

"Dayak mı yemeni izleseydim?" diyen Alp'e karşılık alayla güldü.

"O bir kere olur."

"Yürü Giray, sinirimi bozma benim."

Alp tekrardan koluna uzanmıştı ki Giray sertçe itekleyerek kendisinden uzaklaştırdı. Alp şaşkınlıkla bakakaldı.

"Siktir git, Alp. Yemin ederim yarım kalan kavgayı seninle tamamlarım."

Alp alayla güldü. "Yapsana."

Sinirle dişlerini gıcırdatan Giray, ters ters arkadaşına baktı.

"Yapamazsın işte." dedi Alp alayla gülerken.

Giray sinirle bağırdı ve arkasındaki duvara sertçe bir yumruk savurmasıyla parmaklarının kırılma sesi ortamdaki sessizliği bozdu.

Alp'in gözleri irice açıldı, Giray ise umursamadan arkasını döndü ve Alp'in arkasından bağırmasını umursamadan neredeyse koşar adımlarla oradan uzaklaştı.

Arkasında ise korkuyla gözleri dolmuş bir adam bıraktı.

•••

Alp seni seviyorum.

Giray sen malsın.