Laat maar zien ✓

18. Jij mag vanaf nu hier blijven zitten

Dinsdagavond- Viënna pov.

Vijftien paar ogen kijken toe hoe Aiden en ik de ruimte binnenlopen. Ik besteed er echter geen aandacht aan en loop rechtstreeks naar de banken toe waar iedereen op zit. Ik neem plaats naast Brianna en zie dat Aiden bij zijn eigen vrienden gaat zitten. De gesprekken starten langzaam weer op en ik laat mijn blik door de ruimte glijden.

Het is een middelgrote ruimte op de bovenste verdieping van het internaat, haast een soort zolder. Het licht is gedempt, maar je kan elkaar nog wel herkennen. Er staan vier lange banken in het midden, enkele pool- en tafelvoetbaltafels en ik zie zelfs een kleine keuken in de hoek staan. Het lijkt wel alsof de leraren helemaal niet weten dat deze plek bestaat.

'Wat was dat net?' vraagt Brianna naast me. Ze buigt wat mijn kant op en kijkt me nieuwsgierig aan. De andere meiden die aan haar andere kant zitten, luisteren overduidelijk mee.

Ik haal verveeld mijn schouders op. 'Hij wist duidelijk dat ik zijn sigaretten had gestolen. Dus hij wilde quite staan,' leg ik uit.

De meiden knikken, maar Zuna neemt duidelijk geen genoegen met mijn simpele antwoord. Ze kijkt me met een brede grijns aan. Haar donkere ogen twinkelen ondeugend. 

'Hebben jullie gebekt. Voor de tweede keer?'

Ik kijk haar verbaasd aan en schud dan mijn hoofd. Ik voel dat mijn hart een tikje sneller gaat bonken als ik denk aan Aiden die me zoent. Ik moet zeggen dat de eerste keer kort was, maar dat ik daar wel uit kon opmaken dat hij een goede kusser is.

'Nee, Zuna, we hebben niet gebekt,' verzeker ik haar. Ze kijkt me nog even met vernauwde ogen aan, maar gelooft me uiteindelijk wel en kijkt weer naar voren.

De gesprekken in de groep gaan op gedempte toon verder en ik betrap mezelf erop dat ik Aiden af en toe blikken werp. Het gaat haast automatisch, maar mijn ogen kijken continu naar zijn bank. Hij is diep in gesprek met Seb.

'Laten we een spel gaan doen!' stelt Nathan ineens grijzend voor. De groep valt stil en kijkt hem nieuwsgierig aan. Nathan houdt zijn handen in de lucht voor een spannend effect.

'Wat had je in gedachten?' vraagt een jongen met knalblauwe haren. Hij kijkt Nathan verveeld aan. Ik herken hem als een van Luciëns vrienden, wat apart is, aangezien Luciën zelf hier niet is. Maar ik heb al gemerkt dat Aiden, Nathan, Seb en Justus het net goed kunnen vinden met Luciën.

Nathan grijnst. 'Doen of waarheid,' legt hij uit. 'En als je een opdracht niet wil doen, moet je een beker drank opdrinken'.

'Ik pak de drank wel,' hoor ik een hoge meidenstem zeggen. Een blondine -geverfd, natuurlijk- staat op en loopt richting de kleine koelkast in de hoek van de ruimte. Als ze voorover buigt, kan ik haast haar kont onder het korte rokje vandaan zien komen. Ik rol mijn ogen en wend mijn blik af.

De blauwharige jongen mompelt goedkeurend. Ik buig me naar Brianna toe en fluister zacht.

'Wie is die jongen? Met die blauwe haren?'

Ze grinnikt en buigt ook naar mij toe. Haar stem is gedempt.

'Zijn naam is Dustin, een van Luciëns vrienden, maar ook een vroegere jeugdvriend van Nathan. Ondanks dat de twee groepen elkaar niet mogen, blijven Nathan en Dustin vrienden,' legt ze uit. Het wordt hier allemaal veel te ingewikkeld op het internaat.

Het meisje met het korte rokje komt weer teruglopen en zet de fles drank met wat grote bekers op tafel.

'En zij?' vraag ik, doelend op het meisje met het korte rokje.

'Celeste, de bitch van het internaat,' antwoord ze en ik hoor de afgunst in haar stem. 'Ze heeft al met redelijk wat jongens het bed gedeeld hier'.