Laat maar zien ✓

6. Het type waar je geen problemen mee wilt krijgen

Maandagmiddag- Viënna pov.

'Hebben we nog iets op de planning staan vandaag?' vraag ik. Het is half vier 's middags, wat betekent dat er al bijna twee uur verstreken zijn sinds mijn aankomst. Ondertussen heb ik Quentin ook al een berichtje gestuurd. Ik heb mijn bed opgemaakt en mijn koffer uitgepakt. Al mijn kleding ligt nu netjes opgevouwen in de houten kast, ookal weet ik dat ik voornamelijk mijn uniform moet dragen. Directeur Jenkins zei dat we in onze vrije tijd wel normale kleding mochten dragen.

'We kunnen gaan lunchen en je dan een rondleiding geven?' stelt Kazuna voor.

Ik knik instemmend. 'Klinkt goed. Mijn maag rommelt als een gek'.

De meiden grinniken en we lopen onze kamer uit. Ze hebben zich ondertussen ook omgekleed in hun normale kleding, aangezien de lessen voorbij zijn en de rest van de dag wordt gezien als "vrije tijd".

'Is het voedsel een beetje te eten hier?' vraag ik nieuwsgierig als we via de grote trap naar beneden lopen.

Het gebouw heeft vier verdiepingen: op de begane grond en de eerste verdieping zijn alle klaslokalen, de kantine en bijvoorbeeld de receptie en de kamer van de directrice. Op de derde verdieping zijn de kamers voor de leerlingen en de badkamers en op de vierde verdieping zijn nog enkele ruimtes zoals een bibliotheek, wasruimte en opslag.

Brianna haalt haar schouders op. 'Dat verschilt per dag en hangt ervanaf wie kookt,' grinnikt ze. 'We hebben meerdere koks hier, maar over het algemeen is het best te eten'.

'En er wordt gegeten op vaste tijden?' gok ik. Sabya knikt en is degene die antwoord geeft.

'Op doordeweekse dagen mag je ontbijten om zeven uur en avondeten om zes uur. Lunch is meestal vrije uitloop tussen één en vier uur,' legt ze uit.

Ik knik dat ik het begrijp. 'Dat is een strakke planning,' kreun ik vermoeid.

Ze lachen instemmend. 'Je went er wel aan'.

We komen op de begane grond aan en lopen richting de kantine. Het is aardig leeg, aangezien het al half vier is en de meeste leerlingen al geluncht hebben. We lopen naar de tafels met eten en pakken een van de laatste borden van de stapel. We lopen langs de tafels en ik pak af en toe iets uit de vitrine en leg het op mijn bord.

Als we allevier hebben wat we willen, lopen we naar een lege tafel toe en nemen plaats. Ik zie her en der een klein groepje leerlingen zitten, maar het blijft rustig. Mijn blik valt op een groep jongens in de hoek en ik herken Aiden ertussen. Ik schrik kort als ik zie dat ze ons allevier aankijken.

Ik neem een hap van mijn brood en wijs met mijn hoofd naar de groep jongens. 'Wie zijn dat?'

Kazuna, Brianna en Sabya draaien zich nieuwsgierig naar de jongens om. Zodra ze zien over wie ik het heb, kijken ze me met opgetrokken wenkbrauwen aan.

'Het type jongen waar je geen problemen mee wilt krijgen,' zegt Sabya enkel. Ze kijkt me me een waarschuwende blik aan. 'Het zijn nogal foute jongens, waar je liever uit de buurt van wilt blijven'.

Ik trek uitdagend mijn wenkbrauw op en grijns licht. 'Wie zegt dat ik dat wil?'

Ze grinniken zachtjes. 'Of je walgt van ze, of je bent helemaal weg van ze. Helaas geldt dat tweede voor de meeste meiden hier,' legt Brianna uit.