My Cold Hearted Husband {Completed}

Chapter 12

Fire POV

Pagkatapos ipakilala ni Triev ang mga kasama niya which is the Black Phoenix. Nakaupo kaming lahat dito habang nanonood ng mga movies. Katabi ko si Triev dito sa kama at nakahawak ang kamay niya sa akin. Tuwing susubukan ko itong tanggalin ay mas lalo niyang hinihigpitan ang pagkakahawak sa akin. Naninibago pa ako sa mga kinikilos niya at aaminin kong nakakaramdam ako ng saya sa puso ko pero di ko rin maiwasang makaramdam ng awkwardness.

Hinayaan ko na lamang siya sa gusto niyang gawin sa akin at finocus ko ulit ang atensyon ko sa panonood ng movie. Nakaka enjoy nga eh kasi ang ganda ng takbo nung story.

Maya-maya ay may kumatok ng tatlong beses sa pintuan. Dahil mas malapit sa pinto si Josh, siya na ang nagbukas ng pinto. Pumasok ang isang lalakeng nurse saka binati kaming lahat.

"good morning maam and sir's" nakangiti niyang sabi. Tinanguan lamang siya ng mga lalake samantalang ako ay nginitian siya ng matamis.

"tsk!" biglang asik ng katabi ko. Tumingin naman ako sakanya pero nakatutuk lang ang atensyon niya sa t.v.

"ahm sir i checheck ko lang po si maam at ibibigay ko na rin po ang gamot niya." sabi nung lalakeng nurse which is Garry based sa nameplate niya. Tinanguan siya ni Triev at lumapit na ito sa akin. Pumunta si Triev malapit sa may t.v. at hininaan ang volume saka lumipat sa tabi ng mga kaibigan niya.

Nagsimula na akong icheck ng nurse at di ko maiwasang mapatitig sa mukha nito. Hmm.. base sa kaniyang itsura e bata pa siya siguro na 20 years old ito.

"graduate ka na ba ng collage?" mahinang tanong ko sakanya.

" ah opo.. kagragraduate ko lang po last year." sagot niya. Napatango naman ako at nginitian na lamang siya saka tinignan ang ginagawa niya.

"You can leave now young man." napatingin kaming lahat kay Triev ng bigla siyang magsalita. Nakatitig siya ng malamig sa lalakeng nurse.

"p-pero po s-sir-"  naputol ang sasabihin ng nurse nung tinignan siya ng matalim ni Triev.

"ahm..pasensya ka na kuyang nurse..sige na makakaalis ka na ok na ako" sabi ko sa nurse. Nginitian ko siya para masiguro kong ok na talaga ako. Wala siyang nagawa kundi ang iligpit ang mga gamot ko at maglakad palabas.

Napatingin naman ako kay Triev na palapit na sa akin at sa grupo niyang nakangisi. Oo lahat sila..grr!

" do you really need to stare and smile sweetly to that man?" malamig niyang sabi habang nakatingin siya ng matalim sa akin.

Bigla akong natahimik at kinabahan. May masama ba sa ginawa ko? Bakit parang galit siya?

"a-hmm..." tanging sambit ko at napaiwas ng tingin. Can someone help me?

"Ehem! someone is jealous!" mapanuksong sabi ni Macky. Napatingin naman ako sa mga kaibigan ni Triev na prenteng nakaupo sa couch habang tuwang tuwa sa mga nasasaksihan nila. Sunod kong tinignan si Triev na nakatitig parin sa akin. Nakipagtitigan ako sakanya hanggang sa mapa isip ako.

Tch! Siya magseselos? huh! imposible. Ni hindi nga niya ko kayang mahalin tapos magseselos siya. At tiyaka may 'someone' na siya sa puso niya.

Umiwas na ulit ako ng tingin at yumuko na lang. Nakaramdam ako ng kamay sa baba ko saka dahan dahang inangat ang ulo ko. Bumungad sa akin ang napakalapit na mukha ni Triev na may ngisi. Bigla akong napalayo sa kanya at napaatras pero ang gago lumapit. Napatingin naman ako sa mga kaibigan niyang malalawak ang ngiti sa labi. grr!! nag eenjoy talaga sila sa nakikita nila ni hindi man nila ako tulungan! huhuhu! mama! kinakabahan na po ako sa mga nangyayari. Can someone interrup us?

Dahil sa katangahan ko napahiga ako sa kama at nagulat ako sa nangyari. Dinaganan niya ako at maslalong lumawak ang ngisi niya sa labi saka hinawakan ng mahigpit ang dalawa kong kamay nang magpumiglas ako. Abot abot ang kabang nararamdaman ko ngayon sa dibdib. Huu!! kalma Fire! pinaglalaruan ka lang niya!

"eww! my gosh my virgin eyes!" biglang sabi ni Jonard pero di siya pinansin ni Triev.

"can you please do what's the next" sabi naman ni Macky. Shit! napapamura na ako. Alam kong pulang pula na ang aking mukha dahil sa hiya..

"guys.. I think we should give them a privacy. Maybe we can go first in the cafe" nakangising sabi ni Mark. Nagsitanguan naman ang mga kasama niya at nagsitayuan na. Gusto kong sumigaw ng huwag kayong aalis at tulungan niyo ako! pero mukhang may nakabara sa lalamunan ko.

Napatingin namana ko kay Triev na unti-unting inilapit ang mukha sa akin. Naramdaman kong tumama ang matangos niyang ilong sa akin at naamoy ko rin ang mabango niyang hininga. Halos maduling na ako sa sobrang lapit ng mukha niya sa akin.

"do you want to know who is that 'someone'? The 'someone' I really really love?" mahina niyang sabi. Napapikit naman ako at pinigilang pumatak ang mga luha ko. Di na ako umimik dahil kung sasabihin kong gusto kong malaman ang babaeng yun ay baka masaktan lang ako.

Naramdaman kong may malambot na labi ang sumakop sa labi ko. Napadilat ako at nakita ko si Triev na nakapikit habang patuloy ang paghalik sa kin. Natulala na lamang ako at hindi siya tinugon. Natauhan na lamang ako ng bigla siyang tumigil at nagmulat ng mata.

Hindi ako umimik at nakipag titigan sakanya. Hinimas niya ng bahagya ang aking pisngi saka dahan dahang pinakawalan ang aking kamay. Tinignan ko siya sa mata at sa unang pagkakataon nakita ko ang iba't-ibang emosyon na nakatago doon. Masay malungkot na ewan ang dami na parang hindi mo na maexplain kung ano ba doon ang totoong nararamdaman niya.

Nilapit niya muli ang kaniyang mukha saka masuyo niya akong hinalikan sa noo pabab sa tungki ng ilong ko hanggang sa labi ko. Napapikit ako at namalayan ko na lamang na tumutugon na ako sa mga halik niya kasabay nun ang pagtulo ng mga traydor kung luha. Nagpatuloy lang ako sa pag tugon sa halik niya at ipinulupot ko ang kamay ko sa bewang niya. I really really love this man and I can't help to feel the pain. Nasasaktan ako dahil alam kong ito na siguro ang una at huling beses na mahahalikan at mahahawakan ko siya.. dahil alam kong sa mga suaunod pang araw buwan at taon ay hindi ako ang babaeng makakasama niya sa buhay.

Tumigil siya sa paghalik sa akin. Siguro tumagal yung halikan namin ng mga dalawang minuto. Hindi ko parin minumulat ang mga mata ko at patuloy pa rin ang pagpatak ng mga luha ko. Nakahawak pa din ako ng mahigpit sa kanyang bewang at hindi ko siya binitawan.

Ayokong dumilat dahil baka isang panaginip lang ang mga nangyari. Ayokong dumilat dahil baka iyon na ang huling pagkakataon na mikikita ko siya. Who knows? baka mamaya pupunta na siya sa taong mahal na mahal niya. Baka ito na ang huling beses na makakasama ko siya. No one knows what will happen in the future.

Masakit man isipin na hindi ako ang babaeng nagpapatibok ng puso niya.. handa ko siyang pakawalan para sa ikakaligaya niya. Handa ko siyang pakawalan sa mga oras na ito. Handa kong tanggapin ang mga bagay na mangyayari ngayon dahil siguro ito na ang pagkakataon para makawala na ako sa mga sakit na nararamdaman ko sa mahigit limang taon na nakasama ko siya. No matter what happen.. I will always love this man.

This man may be cold to me... but he manage to protect me from danger. He manage to sacrifice his happiness just to protect me and live my life normally. He thought me how to fight to become strong. And he thought me to love him.

I hope this time... we or he will finally find the true happiness in the arms of that 'someone'. And I hope that that 'someone' will take good care of Triev.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
                            Trailer
" Do you really want me to stay away from you and set you free to live happily to that 'someone?"

" I love you Fire..."

Hope your enjoying reading this story!😊

Pls do vote and follow me 😄 Thank you😊