Chapter 13

16.1K 327 9
                                    

Triev Thunder POV

Pinutol ko ang halikan namin ng maramdaman ko ang pag tulo ng mga luha niya. Nakapatong parin ako sa ibabaw niya at hindi umaalis.Tinignan ko siya pero nakapikit parin ang mga mata niya. Pinunasan ko ang mga luha niya na patuloy na tumutulo. I don't know the reason why she's crying but I can sense that it is because of me. Is this the right time for me to tell her the truth? Is this the right time to face my fears? Is this the right time to let myself be closer to her? If this is the right time then no matter what happen I will face the consequences.

"wife.. open your eyes and tell me why are you crying" malambing kong sabi pero patuloy parin siya sa pag iling. Hinalikan ko siya sa noo at sinabing...

"ok. can you tell me why are you crying"

Unti-unti niyang binukas ang mga mata niya at tinignan ako na para bang kinakabisado niya ang mukha ko. I think something will happen and I have a bad feeling about it.

"Triev... mahal mo ba talaga yung babaeng tinutukoy mong someone?" mahina niyang sabi. Tumango ako sakanya at nakita ko ang pagguhit ng sakit sa mga mata niya. Patuloy parin sa pag agos ang mga luha niya.

"Triev gusto ko makinig ka muna sa akin at hwag ka munang magsasalita ha?" tinanguan ko siya at tinignan siya ng seryoso.

Bigla siyang ngumiti sa akin at sinabi ang mga salitang hindi ko inaasahan na sasabihin niya.

" Triev.... I just want to say... thank you. Thank you for giving me a chance to stay with you. Thank you for always protecting me. Thank you for all the opportunity. And thank you for not living me. S-siguro...*huk* siguro ito na ang pagkakataon p-para palayain na kita at hayaan kang mapunta sa taong mahal mo. I'm sorry *huk* for being selfish at umabot sa punto na *huk* pati kaligayahan mo sinakripisyo mo. Maybe *huk* this is the perfect time for me to let you go *huk*and let you l-live happily to that person. Alam kong nangako ako na hindi kita iiwan pero hearing the words that you love somebody... I realize that y-you should also be happy. I realize that if I will not let you go... we will both suffer in pain." patuloy parin siya sa pag iyak at hindi ako naka imik sa mga sinabi niya. Bakit kung ngayon ko pa aaminin ang totoo saka niya sasabihin ang mga ito. Hinimas niya ang pisngi ko at huminga siya ng malalim bago nagpatuloy..

" Aaminin kong natutuwa ako sa mga sweet gestures mo. But I'm afraid that maybe this is my first and last to see you doing this kind of stuffs to me. Aaminin kong natatakot ako na baka pinaglalaruan mo lang ako o isa lamang itong palabas. But whatever may happen...always remember that I love you so much. I may be hurt this time or this coming days.. but seeing you happy is enough for me to move on. Makita lang kitang masaya... magiging ok din ako. And now I want you to leave this room and meet that girl and tell her how much you love her. Don't worry about me and our marriage.... I will tell dad that I will file an annulment." umiiyak niya paring sabi. Napatiim bagang ako ng marinig ang mga huling salita na sinabi niya. Napahigpit din ang kapit ko sa kumot at tinignan siya ng seryoso.

"do you really want me to go and meet that girl?" malamig kong sabi. Tumango naman siya at bahagyang ngumiti. Ngiting alam kong isang peke.

"well I already meet her and that someone I love is in front of me crying and pushing me away--- no letting go of me" malamig kong sabi. Nakita kong nagulat siya sa sinabi ko. Napangisi ako at tinuloy ang aking sasabihin.

"wife... I love you so much and I want you to know that I am happy living with you. Pls stop pushing me away. Just stay and don't leave me. I am sorry for keeping it and I am sorry if you suffer in pain for almost five years. But if you accept me again.. we will live happily. Not totally happy but I will make sure that you will be happy in my side. I love you so much. Always remember that" malambing kong sabi. Pinunasan ko ang mga luha niya at hinalikan siya sa labi. Agad siyang tumugon na kinangiti ko.

" Ako talaga yung babaeng tinutukoy mo?" di makapaniwala niyang sabi. Tinanguan ko na lamang siya at sinubsob ang mukha ko sa leeg niyang pawis na pawis dahil sa init. Kahit naman aircon dito sa loob ay makakaramdam talaga siya ng init dahil naka dagan ako saknya plus naka kumot pa siya.

"I love u wife.."

" I love u too hubby" napangiti naman ako sa sinagot niya...

"starting today you will call me hubby" malambing kong sabi at hinalikan siya sa pisngi. Tinanguan niya ako at nginitian ng matamis kaya hindi ko maiwasang mapangiti rin.

Umalis ako sa pagkakadagan sakanya at iniupo siya ng maayos.

" I'll just get some shirt. Magpalit ka ng damit dahil paqis na pawis ka na." sabi ko sakanya. Tinanguan niya na lang ako kaya pumunta na ako sa cabinet at kumuha ng isang black shirt. She really loves to ware a loose shirt.

Lumapit na ako sakanya at inabot ang shirt sakanya. Inabot niya ito at tinignan ako.

"uhm pwedeng sa labas ka muna..magpapalit ako" sabi niya... nginisian ko siya at inilingan.

"no wife.. I'll help you..don't be shy ok" malamig kong sabi habang naka ngisi. Umiwas siya ng tingin sa akin at nakita ko ang pamumula ng pisngi niya.

Lumapit na ako sakanya at tinulungan siyang magpalit. She have a beautiful and sexy body but ofcourse I respect her a lot. Hindi ko naman siya mamanyakin sa isip tsk!

Fire Alexandra POV

Pagkatapos niya akong tulungan sa pagpapalit ay hindi ko siya tinatapunan ng tingin. Myghad nakakahiya po sa side ko dahil ngayon niya lang po gawin ang mga ganitong bagay. Sobrang awkward po ng atmosphere dito>_<

"hey wife..stop avoiding me and look at me" biglang sabi ni Triev at hinawakan ang baba ko. Tumingin ako sakanya at agad ring nag iwas ng tingin. Nakita kong natawa siya dahil siguro alam niya ang dahilan kong bakit ako umiiwas ng tingin.

"don't be shy wife.... theres nothing wrong about it. I'm your husband and thats normal." sabi niya ulit. Napahinga ako ng malalim at ramdam ko parin na namumula ang pisngi ko. Inaya niya na akong matulog kaya tinanguan ko na siya.

Oo nga pala medyo umaayos na ang sugat sa ulo ko. Hindi na rin ako masyadong nahihilo tuwing nakaupo ako. Nagpapasalamat ako dahil mabilis na gumaling ang mga sugat ko at nababawi ko na ulit ang lakas ko.

Tinulungan ako ni Triev na umayos ng higa saka rin siya nahiga sa tabi ko. Nakaunan ako sa braso niya at nakayakap ang isang kamay ko sa bewang niya. Napangiti naman ako ng yakapin niya ako ng mahigpit pabalik at hinalikan ang noo ko.

"I love you wife. sweet dreams" mahina niyang sabi.

"I love you too hubby" mahina ring tugon ko. Pumikit na ako at hinayaan ko na lamunin ulit ako ng dilim.

Sana pagkagising ko katabi at yakap ko parin siya.

Joshua POV

Napangiti ako ng makita kong magkayakap silang natutulog.

Hayy.. sana ito na simula ng pagbabago ulit ni Triev. Sana ito na ang tamang pagkakataon para maging maayos ang relasyon nilang mag asawa at sana bumalik na ang dating Triev. Ang palangiting siya at hindi ang malamig na siya.

Kailan ba matatapos itong gulong toh? kailan kaya darating yung oras na magiging payapa na ang buhay namin. Hayy...

Lexy POV

"Ama ano na pong gagawin natin ngayon? balita ko po ay nagawa nga ng mga tauhan niyong patayin ang asawa niya ngunit nakaligtas parin ito. At nalaman ko ring nasunog ang sasakyan ng mga tauhan natin pati narin ang mga katawan nila." tanong ko kay ama. Tinignan niya ako ng malamig at gumuhit ang isang nakakakilabot na ngisi sa labi niya.

"ipagpatuloy mo lang ang ginagawa mo at darating din ang tamang panahon para patayin natin ang asawa niya.." sabi niya sa malamig at nakakatakot na tinig. Napangisi na lamang ako at napakuyom.

Magbabayad kayo sa ginawa niyo sa pamilya ko.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Thank you for reading and supporting my story^.^

Pls do vote and comment your thoughts about this story(~_^)

See you on my next update😊

My Cold Hearted Husband {Completed}Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon