My Cold Hearted Husband {Completed}

Epilogue

Triev Thunder POV

It's been three months and we are now living at our new mansion. It's also been three months and Fire already gave birth to our first children.

Isang buwan na ang anak namin at ako naman ay apat na buwan nang dito sa mansion nag tra-trabaho. I admit that being a first time dad is difficult. You have to wake up in the middle of the night when your babies are crying. You have to help your wife to get up and walk because we all know that after a woman gave birth, their private part are still painful. I also have to help my wife when she is about to feed our children.

I heavily sigh as a small smile form on my lips. Being a parent is hard but at the same time exciting. I may be frustrated sometimes and pressured but my wife always calms me down and helps me.

Napatingin ako sa mag iina ko. Fire is lying and peacefully sleeping on the bed while my little boys are sleeping on their cribs. Ang sarap lang pag masdan ang mga kumokompleto sa buhay mo. They are the reason why you always have to get up and work hard. They are the reason why your life is colorful. They will always be the reason why you live your life happy and contented.

"Hubby... " nabalik ako sa sarili ko nang tawagin ako ng kagigising lang na asawa ko. Agad akong tumayo at lumapit sakanya upang tulungan siyang makatayo. Inalalayan ko siya sa may kamay at likod.

"Ba't gising ka pa? " tanong niya. By the way it's already 12 midnight yet I'm still awake.

"Nothing. I just.... can't sleep" sabi ko na lamang. Tinignan niya ako ng may pagtataka ngunit binaling kaagad ang tingin sa mga anak namin. They are my three boys. The first one to go out was Adrianne Blaze. Second is Aidhenn Blake and lastly is Aldrienne Blade.

"Hubby. " tawag pansin sa akin ni Fire. Binalingan ko siya ng tingin at napangiti ako ng makitang inaantok pa lang siya.

"Come on u sleep now. Hwag kang mag puyat." sabi ko at tinabihan siya. Yumakap agad siya sa akin na ikinangiti ko. She's still the same. Sometimes, I wonder how can I have this woman in my life?

Natawa ako sa naisip ko. Siguro sa kabila ng lahat ng nangyari sa buhay ko. May iisang tao ang bumago sa buhay ko. She gave me her light and share her blessings. I am so lucky that I have her. I'm sure, magiging proud ang mga anak namin kapag lumaki na sila dahil nay ina sila na mapag mahal, matalino, mabait, at higit sa lahat, responsable at may takot sa diyos.

She's the girl of every man's dream. She's the girl who is an angel. She's the girl who will fight for you no matter what. And she's the girl who will believe u and she's the girl who can understand you.

"Wife." I call. She look at me with a sleepy eyes. I kiss her nose and caressed her back. I breath deeply and smile at her.

"Thank you." mahina kong sabi. Biglang kumunot ang noo niya na ikinatawa ko.

"Huh? thank you saan?" takang tanong niya.

"Thank you for everything. Thank you for staying and thank you .... for loving me this way " mahina kong sabi kasabay nun ay hinalikan ko siya sa labi ng buong puso.

"I love u Triev" she said between our kisses. A smile form on my lips as I answered her.

"I love u more."

We ended our night with a sweet and passionate kiss. Afrer that is we already sleep in each others arm.

Fire Alexander POV

Today is another day. Napabuntong hininga ako ng marinig ang iyakan ng anak namin. They are crying loudly and I'm still lazy to get up. Napangiti na lamang ako at tumayo na. Himbing parin ang tulog ni Triev dahil sa puyat.

Lumapit ako sa crib nila at unang binuhat si Addy. Short for Adrianne. Siya ang una kong pina dede dahil hindi ko kaya ang sabay sabay. Grabe nga eh. First time kong mag buntis pero naka tatlo agad kami. Jusko! malakas ang dugo ni koya!

Pinadede ko na agad siya hanggang sa makatulog siya. Sunod ay si Den at panghuli ay si Alex. Nagulat ako ng may yumakap sa akin mula sa likod pag kababa ko kay Alex. Buti nga at napigilan ko pang mapasigaw.

Inis na binalingan ko siya ng tingin pero tanging ngisi lang ang ibinigay niya sa akin. Inirapan ko siya at humiwalay sa yakap saka dumeretso sa banyo. Akmang papasok rin siya ng taasan ko siya ng kilay.

"What?" painosente niyang sabi. Ngumisi ako at inirapan siya bago agad na ilock at isara ang pinto. Tsk! nakakainis naman kasi eh! Ang hirap kayang mag alaga ng tatlo pag sabay sabay silang nag iyakan. Isa pa madali silang magulat.

Ginawa ko na ang morning rituals ko. Pagkatapos ay nag palit lang ako ng cycling shorts at isang maluwag na sando. Masyado nang mainit ngayon at kahit na aircon ay hindi pa rin iyon sasapat para maginhawaan ka.

Lumabas na ako sa cr pagkatapos kong magsuklay. Nakita ko si Triev na nakatulala sa anak namin. Kumunot ang noo ko ng makitang dumaan ang lungkot sa mga mata niya. Nilapitan ko siya at tinap ang balikat niya.

"Are you ok?" mahina kong sabi nang tumingin siya sa akin. Ngumiti siya ng matamis at tumango.

"Your not. Stop pretending. Mukha kang malungkot. Bakit?" seryoso kong sabi. Napabuntong hininga siya at umiling.

"Nothing. It's just me" sabi niya at nilagpasan ako. Hinigit ko ang braso niya at sinamaan siya ng tingin.

"Tell me your problem" seryoso kong sabi. Napabuntong hininga siya at hinila ako papunta sa terrace. Sumalubong sa amin ang mainit na simoy ng hangin. Sumandal ako sa harang at nakaharap ako sakanya. Niyakap niya ako sa bewang at tinignan ng mabuti.

"Wife. W-what if..... someone still wants to ruin us or wants to kill u, our children?" seryoso at malamig niyang sabi. Nanigas ako sa kinakatayuan ko at prinoseso ang mga sinabi niya.

"T-then we'll both fight. No matter what happen. I will risk-----" naputol ko ang sasabihin ko ng bigla niya akong sunggaban ng halik.

"You will never risk your life wife. You will live it with our sons no matter what. I love you" sabi niya at hinalikan ako sa noo.

"I love you too. Don't think too much. Naniniwala ako na hindi lamang hanggang dito ang ating pagsubok sa buhay pero may tiwala ako sayo Triev. Malaki ang tiwala kong handa mo kaming protektahan sa anomang bagay at handa kang mabuhay para sa akin.. sa amin." mahina kong sabi. Napangiti siya at hinimas ang pisngi ko.

"I will fight for this family. I promise" sabi niya bago tuluyang sakupin ang labi ko.

I really love this man to the point that I can't live without him. This man is my life, my source of strenght and the love of  my life.

Nagpapasalamat ako sa mga magulang ko dahil kung hindi nila ako ipinakasal sakanya, hindi ko siya makikilala at higit sa lahat. Hindi ko siya mamahalin ng ganito.

Sa kabila man ng sakit at poot sa anim na taon na kasal kami. Sa wakas nagbunga rin ang mga paghihirap ko. Mabait parin ang diyos sa akin dahil hindi niya ako hinayaang tuluyan ng sumuko at pakawalan ang lalaking to.

Binitawan na niya ang labi ko at sabay kaming nag hahabol ng hininga. Ngumiti kami sa isa't isa at nagyakapan ng mahigpit.

I am Fire Alexandra Villegas- Hontiveros and this is my story.

Salamat po sa lahat ng sumubaybay at nagtiis sa matagal kong update. I am happy because I already finish my first ever story. Sa lahat po ng mga readers ko! Maraming salamat sa inyong lahat. Kung hindi po dahil sa inyo, hindi ko po matatapos ang kwentong ito.

Triev and Fire's story is already done and I hope you enjoy it. Comment your thoughts or ask questions from me if ever may gusto kayong sabihin. I will gladly answer and thank u😊