[ EPISTOLARY NOVEL #1 | JUNGKOOK FF ] A girl. A not so perfect painter who lost her art. A boy. A lost musician who's trying to find his purpose again. A whole lot of conversations for months. What could go wrong between their lives?
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Levi Andrade 8:30 AM
Abby:
Oh my gosh! I'm sorry I fell asleep! :( Hindi ko sinasadya, Levi.
Huhuhu. I was just supposed to imagine things by your help pero nakatulog ako.
Dinalaw na rin kasi ako bigla ng antok. Ilang araw rin akong walang tulog, I'm sorry!
Levi:
Heeeey, hahahaha
Levi:
It's okay! You don't need to say sorry, Abby. Okay lang. Mas mabuti nga at naka-tulog ka, e. Mas nakapagpahinga ka.
Levi:
Kakagigil. Ang cute. Hahahahaha
Abby:
My gosh, nakakahiya. Sorry talaga, Levi. Antukin rin kasi ako.
Kaya ayon, pagod ako then nakapikit ako HAHAHAHA. Sinulit na.
Diretso tulog na. Gaaaash talaga!
Sorry, nakakahiya.
HAHAHAHAHA natatawa na lang ako sa sarili ko.
Grrr. Ano ba yan!
Levi:
Hahahaha. Its okay, Abby. Gusto ko lang malaman, kumusta na pakiramdam mo?
Levi:
Gumaan ba? Nakatulong ba ako?
Abby:
Yeah. Kahit papano gumaan naman pakiramdam ko. I tried painting again. Kaso wala naman nangyari.
Nag-kalat lang ako ng paint sa sahig at sa damit ko.
Medyo nainis nga ako, e. Parang wala lang pinuntahan 'yong ilang oras na pagmo-motivate ko sa sarili ko.
Ang sakit na ewan! Hahahahaah!
Levi:
H'wag mong madaliin. Abby. I've been there. Hanggang ngayon nga ay wala pa rin nangyayari sa akin.
Parang nawala 'yong passion sa sarili ko kahit gustung-gusto kong gawin 'yong bagay na 'yon.
Abby:
Lavi?
Ay putek.
Levi* kasi
Bwisit na typo.
Levi:
Hahahahaha too cute
Levi:
pero bakit, ano yon?
Abby:
Ano bang ginagawa mo at parang mas masakit pa sa pinagdadaanan ko 'yong pinagdaraanan mo?
Levi:
Parehas lang naman masakit. Baka mas malalim lang akong humugot. HAHAHAH! 🤣
