[ EPISTOLARY NOVEL #1 | JUNGKOOK FF ] A girl. A not so perfect painter who lost her art. A boy. A lost musician who's trying to find his purpose again. A whole lot of conversations for months. What could go wrong between their lives?
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Levi Andrade 2:30 PM
Levi:
Hi abby!
Levi:
Kumusta araw mo? Sorry hindi na ako nakapagchat kahapon, ha. Naging busy na ako e. Sorry talaga.
Levi:
Nag-lunch ka na?
Levi:
Ako kung hindi mo tatanungin o kahit tatanungin mo, nag-lunch na ako mwehehehe
Levi:
Ang sarap nga ng alimasag e kaso ang hirap buksan hahahaha tumalsik hahahahahahaagag
Levi:
Busy ka ba Abby?
Abby:
I am not fine, Levi :(
Hindi ko pa rin magawa mag-paint. Naiinis na ako. Wala pa rin nangyayari, Levi. Kahit anong gawin ko, wala talaga.
Pinipilit ko rin namang hindi maisip yung ex ko. Pero wala talaga Levi. Walang nalabas na ideas sa isip ko, kahit ano.
AS IN WALA 😭
Feeling ko wala na akong purpose sa mundong 'to bwisit.
Levi:
Araw araw kang nagta-try magpaint no? Kaya minsan mabagal ka mag-reply or offline ka?
Abby:
Yes! I'm trying for hours pero wala talaga. Lagi lang akong nagkakalat ng paint all over my room dahil sa frustration.
I want to paint, I really do.
Hindi ko na talaga alam kung saan sisimulan. Baka wala ng mangyari sa pagsubok ko. Baka naubos na.
Baka nawala na talaga yung art na dumadaloy sa sistema ko.
Levi:
I'm trying to write music and sing songs again pero hindi ko na rin magawa, Abby.
Levi:
Alam mo yung parang hindi ko na magawang kumanta, hindi ko na magawang mabigkas ng maayos yung mga salita and lyrics sa kanta?
Levi:
I mean i know how to read, malamang hahahahaha pero wala e.
Levi:
Hindi ko na talaga alam paano rin sisimulan magsulat ng mga kanta
Levi:
Contemplating for hours but still couldn't find the right words to start with. I'm losing hope, Abby.
Levi:
Buti nga talaga namatay na lang ako kasama ng mga magulang ko para at least hindi na ako nahihirapan ngayon mag-isa.
Levi:
Kuya's fine on his own. Pabigat nga lang ata ako sa kanya.
Abby:
Alam mo kung anong tawag sating dalawa?
Levi:
Mag-jowa? Charot.
Abby:
Of course nooooot hahahahaha sira ka talaga Levi!
We're both broken. Paano natin magagawa bumuo ng relasyon kung parehas tayong basag?
Levi:
Two broken people can make something whole while on the process of mending themselves, Abby.
Abby:
Hindi ko na kayang maniwala.
Levi:
Kahit wasak ako, gusto ko rin na makita mo yung ganda ng mga basag na nakaraan, Abby.
