Matthew Millares
6:00 AMMatthew:
Hey! Nakita ko yung post ng isa sa mga sponsor ng Annual Art Exhibit! Nakita ko yung pangalan mo doon, miss sungit!
Congratulations! Sabi na nga ba at may entry kang isasali doon.
Pa-mysterious effect ka pa. Hmp!
(。’▽’。)♡
Congraaaats! Kahit masungit ka proud ako, kasi fan mo ako.
Mag-kita tayo don ha!
Abby:
Ang ingay mo Matthew, ang aga aga pa.
Oo sumali ako.
Natanggap ako.
Thank you.
Matthew:
Wow first time mo akong tinawag sa pangalan ko.
May himala ata ngayon ah
Nag-thank you ka pa sakin
HAHAHAHAHA nice nice ms sungit
Natauhan ka na ba?
Abby:
Natauhan saan?
Matthew:
Nagiging mabait ka na sa akin e!
Excited akong makita ka. Mahilig kasi ako sa arts, yung painting mo kakaiba.
Lalo na yung painting nung isang lalaki na hindi pa tapos, tas di malinaw yung mukha.
Feeling ko kamukha ko yun e.
Yun ba sinali mo?
Abby:
Secret.
And wag kang assuming.
Hindi mo siya kamukha.
Matthew:
Ay siya?
So ibigsabihin may pinagkuhanan ka nga?
Ayie nasaktan! (。・ω・。)ノ♡
Abby:
What the hell? Dapat mo bang ikatuwa na nasaktan yung tao? Oh my god, Matthew. Ang sakit mo sa ulo. Alam mo yon?
Matthew:
Syempre naman alam ko.
Seen 6:20 AM
Matthew:
Walk with me, miss sungit ha?
Seen 6:22 AM
Abby:
Anong sinabi mo? Walk with me?
Matthew:
Oo. Bakit? Masama ba?
Kunwari magkita tayo don, lakad tayo. Kwentuhan tayo. Taga hanga mo ako hehe.
Bakit, ms sungit?
Abby:
Wala. May nagsabi lang din sakin niyan dati.
Matthew:
Ah.
Hindi naman ako yon.
Mag-kaiba kami.
Abby:
Ha?
Matthew:
Wala.
Thank you sa time.
God bless, ms sungit!
BINABASA MO ANG
Walk With Me (COMPLETED)
Fanfiction[ EPISTOLARY NOVEL #1 | JUNGKOOK FF ] A girl. A not so perfect painter who lost her art. A boy. A lost musician who's trying to find his purpose again. A whole lot of conversations for months. What could go wrong between their lives?