Kuma - (Karmaşık Sevda)

20.Bölüm

"Feyzam" diye fısıldıyordu sevdiceğine, hasret kalmıştı bal dudaklığına, kolların arasında sarmalamıştı narin dilere destan olan küçük bedeni bedenine. Mardinin aşiretinin güzeler güzeli Feyzasına.

"Dayanamıyorum artık burnumda tütüyorsun sevgilim gizli saklı olmaz artık" Gerçekten bıkmıştı Ağa bu durumdan hep gizli yerlerde buluşmaktan doya doya sevemiyordu sevdiğini bi an önce işin adını koymak istiyordu Ailesinden Aşiretinden almak istiyordu kara Gözlüsünü.

Ağa kızısıda çok sıkılmıştı bu durumdan sevdiği Adama hasret kalıyordu özlüyordu, Göğsüne yaslanmış olan başını kaldırmıştı sevdiğinin gözlerin içine bakıyordu hüzünle. Elini yanağına atmıştı okşuyordu sevgiyle dudaklarına yapışmıştı hasret kaldığı o tada,
Ağa sanki çölde aç susuz kalmıştı sömürüyordu bal dudakları, sevdiği kadını altına almıştı bedeni bedenine
Yaslamıştı.

Öyle keninden geçmişti iki aşık tenlerini birleştirmişlerdi, çıplak tenini yaslamıştı ağanın göğsüne sımsıkı sarmalamıştı kendisini, "Korkuyorum sevgilim ya Ağabeyim vermese çok korkuyorum olmusuz bakarlarsa"

Ağa sevdiği kadının saçların arasına öpücük bırakıp belini okşuyordu
" Helalim oldun bir kere Kadınım oldun verecekler seni bana mecburlar".

"Rızgarım" diye mırıldanmıştı mayışmış olan sesiyle.....

○○○○○○

Şilan elinde pas pas ilen Avluyu süpürüyordu Rabianın koşarak geldiğini görünce duraksadı,
"Gelinağam Bejna hanım sizleri ister"
Elindeki telefonu uzatı vermişti tebesüm edip elinden almıştı.

"Alo Bejna?" Diye kulağına götürmüştü telefonu, "Napıyorsun canım?" "Aynı işler güçler sen ne yapıyorsun" "Müsaitmisin buluşalım deciktim" "Olur tabi buluşalım özledim seni sohbetlerimizi" diye gülümsemişti, biraz daha konuşup kapatı vermişti telefonu. Elindeki işi bırakıp Merdivenleri çıkmıştı Narini terasta oturduğunu görmüş tebesüm etmişti , çocuklarıyla oturuyordu Şilana geri tebesüm etmişti.

Duşunu alıp üstüne mor elbisesini geçirmişti yüzüne biraz renk katıp up uzun saçlarını savurmuştu eline mor tülbentini de alıp gelişi güzel atmıştı başına, gerekli şeyleri de alıp odadan çıkmıştı. Yadesinin yanına gidip çıkacağına haber vermişti "Yadem ben Bejna ilen buluşucam bi isteğin var mıdır " " Na keçam Azada haber vermişsen Buke? " " Na vermedim Yade?" Kafasını sallamıştı " Haber veresin Azadıma öyle gidersen ha keçam " " Veririm yadem hayde xatirê te " " xatirê te buke geç kalmayayasın"

Avluya indiğinde asmıştı yüzünü Ağasının çıkmaya izin vermiyeceni biliyordu buyüzden aramayıp şirkete gideceğine karar vermişti, kapıda duran Adamlardan bir tanesine seslendi " Zafer" zafer ceketin düymelerini kapatıp kolarını önüne aldı başıyla selam verdi "Buyur Gelinağam " "Beni Azad ağanın yanına götürmeni istiyorum". Başını salladı "Hemen Gelinağam" Arka kapıyı açıp Gelinağasını oturtmuştu Koruma şöför koltuğuna geçip doğru şirkete sürdü.

○○○○○

"Ulan piç herif sesin gelmişini geçmişini sikmesem demesinler "
Kapatı sinirli Azad ağa telegonunu odadakı masasına fırlatmıştı telefonunu, elini başının arasına alıp Volta atıyordu sinirden kuduruyordu
"Noldu ağabey ne dedi " merak ediyordu Diyar ağabeysini.
"Daha ne olacak geri çekilmiyorlar ihaleden pezevenkler" "Vay piçler " diye atılmıştı Hazar ortaya.

Kapı çalınca Bakışlarını kapıya çevirdi Ağa gelmesi için komut vermişti "Gel " Koruması Zafer göründü, Ağa sorar gözlere bakıyordu
"Hayırdır Zafer bir şey mi oldu "
Zafer kenara çekilince Gelinağası için yer vermişti, Ağa zaten sinirli olan bakışlarını kaşlarını dahada çatı ne işi vardı burda "Ne işin var senin burda Şilan" diye bağrı vermişti sinirli Ağa,
Şilan bu ani bağırma ile yerinden sıçradı.

Ağa ölümcül bakışlarını Zafer korumasına çevirdi elini yumruk haline getirmişti yüksek seslen bağrı vermişti sözcüklerini "Zafer ne iş bu lan bana haber vermeden nasıl iş çevirirsin ha" "Ağam af buyur Hanımağam şirkete gelmek isteğince be-" Ağa elini kaldırıp susmasını emreti "Tamam bir daha olmasın çıkabilirsin" Zafer Koruma başını salayıp oradan kayboldu, Olanları keyifle izleyen Diyar hınzırca sırıtmıştı Şilanı aç gözlerle baştan aşağıya kadar süzmüştü bir kere daha
Içi titremişti bu kadar Güzel olunmaz diye içinden geçirmişti.

Ağa kardeşlerine bakıp yolamıştı odadan daha hesap sorucaktı Karısından, "Dökül Kadın bana sormadan yasak kıldğımı nasıl dinlemeyip çiğnersin ha " "Azad- ağam ben sadece haber vermek için geldim Bejna ilen Buluşacağım sonrada haber vermedin vermedin diye bağırma" Karısını kolundan yakalayıp kendine çekti burun burunaydılar kendine Olan has gül kokusunu içine çekmemeye direniyordu çünkü biliyordu eğer çekerse yumuşar diye siniri geçerdi,
Ve ona olan siniride tuzla buz olurdu.

"Araya bilirdin Karıcım" diye Karısının kulağına fısıldamıştı nefesini üflemişti bu durumda gözlerini bi anlık için yummuştu genç kadın, "Biliyorum izin vermiçektin eğer arısaydım bu-" Ağa Karısının sözünü kesip kendisi lafın devamını getirdi "Bu yüzdende şirkete geldin "
Genç Kadın başını Evet mağnasında yukarıya aşağıya salladı, Geri çekilmek istedi fakat Ağa elini karısının beline attı kendine çekti iyicene, "izin almadın" diye okşadı karısının belini heyecanlanmıştı Şilan
Kocasının hareketiyle, "Izin almak için gelmemiştim" "Ya öyle mi her ne olursa olsun ne yaparsan yap benden izin almak zorundasın Kadın asabığımı bozma".

Şilan Ağasının bu söylediğile gözünü devirdi, Azad ağa bunu görür görmez karısının belini cimcikledi "Ay Ağam napıyorsun ya " diye sıçramıştı "Acıtın" "Acıtırım tabi bir daha bana göz devirdiğini görürsem ye-" Şilan Ağasının konuşmasını yarıda kesip dudağına öpüçük bırakıp kocasının kolarından çıktı kaçabilmek için öpmüştü yoksa asla cesaret edemezdi,
Ağa hâlâ şaşkındı karısın onu öpmesiyle ne diyeceğini unutu, karısı gülümseyip "Ben gidiyorum Ağam xatirê te " "Ben bırakacam bekle "
Şilan nefesini dışarıya vurmuştu birlikte şirketen çıkmışlardı nihayet diye geçitmişti içinden Genç Kadın.

○○○○○

Çay Bahçesine gelmişlerdi burda buluşacağına karar vermişlerdi Bejna böyle daha iyi konuşabiliriz dediği için, Şilan tam arabadan ineceği zaman bileyinden yakalamıştı Ağası durmak zorunda kaldı ne var derecesine bakıyordu ağasına "iki saat sonra alırım seni ararım " Genç Kadın sadece başını salamakla yetindi, Arabadan inmişti nihayet Ağası gaza basmış kaybolmuştu.

Masada oturan Bejna arkadaşını gördü gülümsedi çok özlemişti can dostunu eskisi kadar göremiyorlardı birbirilerini kopmuşlardı neredeyse birbirilerinden, hevesle yurumuştu can dostunun yanına Bejna kendisine doğru gelen arkadaşına burukca tebesüm etmiş bunu fark eden Şilan yüzü düşmüştü biraz arkadaşını böyle beklemiyordu yüzünü süzdüğünde gözlerinin kızardığını görmüş ağlamış olmalıydı arkadaşı. Mühim bir şey olduğu ortadaydı yoksa böyle ısrarla gelmesini istemezdi ki meraklanmıştı Şilan hızlı adımlarla Bejnasına varmış sımsıkı sarılmıştı.

Endişeyle sormuştu dostuna "Bejnam noldu canım bu ne hal ağladım mı sen çabuk her şeyi anlatıyorsun bana"
Bejna tebesüm etmeye çalışmıştı burnunu çekip buağzını temizledi
"Çok kötü şeyler oldu Şilanım bi bilsen başıma neler geldi" sorarcasına endişeylede karışık seziyordu arkadaşını "Anlat gülüm korkutuyorsun beni noldu "

"Mi-Milan ağabeyim beni istemediğim birine vermek istiyor Şilan itiraz ettim sözünden dönmüyor Ağabeyim nolur Şilan yardım et bana nolur nolmaz vaz geçirtmeliyiz ağabeyimi"
Şaşkınlıkla bakıyordu Bejnaya nasıl olur elbet bilirdi Milan ağabeyi çok iyi merhametli bir insan Adamdı böyle bir şeyin olmasını izin veremezdi
Düşünüyordu ne yapabilirdi destek verircesine elini sıkmıştı.

Aklına biri geliyordu kimden yardım isteyebileceği Azad ağası geliyordu evet ya ondan yardım isteye bilir,
Elbet yardım ederdi Ağası isteyini yardımı geri çevirmezdı "Ağlama artık Bejna kimden yardım isteyeceğimizi biliyorum " "Kimden?" diye başını salamış burnunu çekiyordu Bejna
"Azad ağadan " demişti eminlikle......

Bölüm sonu Vote ve Yorum yapmaya unutmayınız sevgillerle Yazarınız🌹🙏🙏🌹