Tony Stark, 2008 yılında Afganistan'da kaçırıldığında birkaç dil bilen Doktor Angelique'de onunla birlikte esir alınır.
Mağarada başlayan bu kader yoldaşlığının evlerine döndüklerinde nasıl bir hal alacağını ikiside bilmiyordu. Emin oldukları tek şe...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Arabanın içini dolduran Black In Black şarkısı ile yanımda oturan elindeki viski bardağı sallanan Bay Stark'a bakıp tekrar önüme döndüm. Diğer yanımdaki ve ön koltukta oturan askerlerde içinde bulunduğumuz durumun garipliğiyle arada kaçamak bakışlarla adama bakıp önüne dönüyorlardı.
"Beni askeri mahkemeye çıkaracak gibisiniz." diye konuştuğunda tekrar ona doğru döndüm "Kenara çekip beni gebertecek misiniz?" deyip yanımda bulunan askere döndü "Konuşmak yasak mı?" diye alayla sorduğunda sırıtıp önüme döndüm. Burada bulunmamın tek sebebi gerekirse acil müdahale yapmaktı ama hiçbir şekilde buna gerek kalmamıştı. Boşu boşuna Afganistan'a gelmiş ve şimdi dönecektim.
Yanımdaki asker "Konuşabiliriz, efendim." dediğinde "Anlıyorum. Yani şahsi bir şey." deyip başını cama çeviren Tony ile "Bence onları korkutuyorsunuz." diye mırıldanan arabayı kullanan askere şaşkınlıkla baktım, bu bir kadındı.
"Vay canına bir kadın. Doğrusu asla anlayamazdım." diyen Bay Stark benim aklımdakileri dile getirdiğinde "Kusura bakma ama istediğiniz bu değil mi? Seni asker olarak düşündüm." diye devam ettiğinde ön koltukta oturan asker gülerek bize doğru döndü.
Kadın "Ben havacıyım." dediğinde kaşlarım havalandı, böyle bir yerde bir kadın olmak oldukça cesaret isteyen bir şey olmalı.
Yani bende bu tarz yerlerde bulunuyordum ama bir asker olarak değilde doktor olarak."Mükemmel kemik yapın var. Sana bakmamak için kendimi zor tutuyorum, tuhaf değil mi?" dediğinde dudaklarım arasından kaçan kıkırtıya engel olamadım ama diğer askerlerde benden farksızdı.
"Önemli değil, gülebilirsiniz." deyip sırıttığında önde oturan asker elini havaya kaldırıp "Efendim, bir sorum olacak."
"Dinliyorum."
"Geçen yıl Maxim'in tüm sayılarındaki modellerle birlikte olduğunuz doğru mu?" diye sorduğunda şaşkınlıkla kaşlarım havalandı, yok canım hepsiyle olamaz herhalde.
Kahverengi güneş gözlüklerini çıkartıp "Mükemmel bir soru. Evet ve hayır." dediğinde kaşlarımı çatıp ona doğru döndüm. Askerden gözlerini ayırmadan "Mart sayısıyla bir türlü buluşamadık ama Yılbaşı İkizleri vardı." dediğinde burnumu kırıştırıp cama doğru döndüm. İki dakika öncesiyle şu an ki halimizin alakası bile yoktu.
"Başka soru? El niye havada? Dalga mı geçiyorsun?" diye art arda konuştuğunda tekrar yanımdaki adama döndüm. Asker elini indirip "Sizinle resim çektirebilir miyim?" diye sorduğunda onu onayladığında asker bir fotoğraf makinesi çıkarttı ve öndeki askere doğru uzattı.
İyice cama doğru yaklaşıp kameranın kadrajından çıkmaya çalıştım.Onlar poz verirken "Bunu MySpace'de falan görmek istemiyorum. Lütfen işaret yok." diyen Bay Stark ile asker barış işareti yaptığı elini indiriyordu ki "Yapabilirsin. Şakaydı." deyip hafiften arkasına doğru yaslandı "Barışı severim ama barış olursa işsiz kalırım."
Poz veren asker "Acele et. Sadece çek, ayarlarla oynama." dediği anda arabanın sadece birkaç metre önünde ki araba patladığında ağzımdan kaçan çığlığa engel olamadım. Bu da neydi böyle!
Araba dururken "Neler oluyor?" diye olaya göre gayet sakince soran Bay Strak'ın aksine havacı kadın asker "Soldan temas." diye bağırdı."Ne oldu?" diye tekrar sorduğunda kadın kapısını açtığı gibi vurulup yere düştüğünde korkuyla Bay Stark'ın koluna tutundum.
"Jimmy, Stark ve doktorla kal." deyip öndeki asker de dışarı çıktığında Jimmy denen asker "Yere yatın." dediğinde ellerimle kafamı kapatıp önüme doğru eğildim. İnen asker arabanın ön kısmına silahını dayadığı anda birden acı bir inleme ve camın köşesinin kırılmasıyla kulaklarımı da kapattım. Tanrım sen bize yardım et!
Jimmy'nin "Lanet olsun." dediğini duyunca korkarak ona doğru döndüm, kapıyı açmak için uzandığı sırada Bay Stark'ın üstünden uzanıp kolunu tutmaya çalıştım "Dur, gitme!"
Onu durdurma amacım sadece bizi koruması için değil, dışarı çıkan herkes öldüğü içindi. Durmayıp dışarı çıktı ve kapıyı kapatıp camdan bize baktı "Burada kalın." deyip arkasına döndüğü an arabanın bir çok yerinde küçük delikler açıldı ve artık Jimmy'de yoktu.
Kulağımdaki uğuldamayla şokla etrafıma bakınmaya başladım, televizyonlardaki savaş sahneleri gibiydi ama tek sorun kazanan biz değildik ve düşmanımız kim bilmiyorduk.
"Dışarı çıkmamız lazım." deyip benim tarafımdaki kapıyı açan Bay Stark'a korkuyla baksam da arabada tek kalmaktansa onunla gitmek daha mantıklıydı. Arabadan önce ben çıktım ardımdan o çıktığında hemen arkamızdan bir yerin patlamasıyla ona doğru yapıştım. Beni kolunun altına alıp ilerlemeye başladığında ben bile yürüdüğüme inanamıyordum. Tüm eklemlerim korkudan titriyordu.
Kulaklarımı sağır edeceğini düşündüğüm patlamaların arasından bir kayanın arkasına geçebildiğimiz de o telefonunu çıkarınca ben etrafa bakınmaya çalıştım. Bu kaya ikimizi birden kapatmıyordu ve burada durmak saçmalıktı!
Yan tarafımıza düşen garip bomba boyutlarında füze benzeri şeyle "Kaç!" diye çığırdım ve ayaklanıp diğer kayaya koşmaya başladım. Diğer kayaya sığındığım an patlama sesiyle başımı kaldırdığımda üzeri kan olmuş gömleğini yırtan Stark'ı görünce gözlerim kocaman açıldı.
Gidip onu kaldırmak ve kaçmak arasında ikilemdeyken kafamın arkasında hissettiğim soğukla gözlerim kocaman açıldı ve ellerimi havaya kaldırdım "Benim hiçbir şeyle ilgim yok, ben doktorum." dedim ve gözlerimi sıkıca kapattım."Doktor musun?" diye Arapça sorduğunda "Evet, ben doktorum. Dilinizi konuşabiliyorum." dedim hızlıca. Tanrım lütfen bana yardım et. "Bu doktormuş ve dilimizi biliyor." diye başka birine seslendiğinde gözlerimi sıkıca kapattım "Onu da paketle." diyen sesi duymamla kafama bir torba geçirilmesi bir oldu.
-
*Bu bölümlerde italik olan yazılar başka bir dilde konuşulan yazılardır.
Bilmiyorum sizin hoşunuza gider mi ama filmdeki diyalogları kullandığım bir çok sahne var. Şimdiden ben söylemiş olayım da.
