Tony Stark, 2008 yılında Afganistan'da kaçırıldığında birkaç dil bilen Doktor Angelique'de onunla birlikte esir alınır.
Mağarada başlayan bu kader yoldaşlığının evlerine döndüklerinde nasıl bir hal alacağını ikiside bilmiyordu. Emin oldukları tek şe...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yemek salonunda yemek yeme fikrinin ne kadar boktan olduğunu fark etmemi sağlayan şey, neredeyse on kişinin gelip Stark'la konuşmaya çalışmasıydı.
Benim yemeğim bitmişti ama adamın konuşması hala bitmemişti.
Normalde şarap sevmezdim ama Tony'nin ricasıyla onun dediği şarabın tadına bakmıştım ve cidden iyiydi. Yeniden doldurduğum şarap kadehimi dudaklarıma götürüp büyük bir yudum aldıktan sonra biraz sesli bir şekilde masaya bıraktım.
Tony göz ucuyla bana baktıktan sonra tekrar adama döndü, gözlerimi devirdim ve arkama yaslanıp onlara gözlerimi diktim. Az öncekinin aksine iş konuşmuyorlardı.
Adamın cümlesi biter bitmez "Şey, bölüyorum ama... Tony kartı verir misin?" diye atladığımda ikisi de bana aynı anda döndüğü için kendimi biraz garip hissettim.
Tony "Bir dakika daha bekler misin, güzelim?" dediğinde başımı sakince aşağı yukarı sallasam da şu an ağzım kulaklarıma varana dek sırıtmak istiyordum. Güzelim ne kadar harika bir kelime öyle.
"Ah, ne kadar kabayım. Ben Alfred Pierre." deyip elini uzattığında "Angelique Bouquet." deyip bende elimi uzattım. Elimi sıkmak yerine dudaklarına götürüp hafif bir öpücük bıraktıktan sonra "Fransız mısın?" diye sorduğunda yalandan gülümsedim "Yarı." dediğimde elimi kendime çekmeye çalıştım ama bırakmıyordu.
"Tony ile işin bittikten sonra bana uğramaya ne dersin?" diye sorduğunda elimi hızla kendime çekip yarım dolu olan kadehi üzerine bocaladım.
Tony de onun ne söylediğini anladığı için içim rahatlamıştı, ona böyle bir şeyi çevirmek garip olacaktı.
Tony elini havaya kaldırdığında yanımızda biten Happy'e şaşırsam da kendimi hızlı toparladım. Happy onu dışarı çıkartırken insanların bakışları burada olduğundan utanmaya ve gerilmeye başladım. Uzun bir süredir masamızda oturan bir adamın böyle biri çıkması beni kesinlikle şok etmişti
Tony ayağa kalkıp elini belime yerleştirip dudaklarını alnıma bastırdıktan sonra "Beni odada bekle, hemen geliyorum." dediğinde elime tutuşturduğu kartla yutkunup başımı aşağı yukarı salladım.
Masanın üzerindeki telefonumu alıp asansörün önüne gittim. Odaya girip ışıkları açana kadar düşündüğüm tek şey aşağıda neler oluyor olabileceğiydi.
Yatağa oturduktan sonra sinirden tırnağımı kemirirken aklıma o şerefsizin yüzü geldiğinde kopardığım tırnak ucumu havaya doğru tükürdüm. Adam bana resmen fahişe muamelesi yapmıştı.
Abartı bir tepki verdiğimi düşünmüyorum, hatta kısa bir anlığına kadehi kafasında parçalamayı bile düşünmüştüm ama sadece şarabı dökmekle yetinmiştim.
