Blue Academy: A Girl Who Pretends To Be A Nobody

Blue 31

CRUST ZENNON FORRESTER

Papalabas na kami kwarto kung saan namin isinagawa ang ritwal pero napahinto kami ng nakaramdam kami ng malakas na pagyanig.

Tinubuan ako ng kaba. Mabilis na tumakbo ako kasabay ng mga kasama namin palabas kung saan ito nanggagaling.

Gumuho ang mundo ko sa nakita. Mabilis akong tumakbo papunta sa direksiyon at sinalo ito mula sa itaas.

“Mmy?!” I called her, saka tinapik ang pisngi niya.

Napatingin ako sa mga kasama namin na nakikipaglaban na.

Mabilis akong nagteleport at dinala siya sa palasyo.

Kitang-kita ko kung paano nagulat ang pamilya ko. Mabilis na dinaluhan ako nina Mom.

Umagos na ang masaganang luha ko.

“Mom? Help me.. Dad..” nanghihinang nilapag ko si aby sa kama ko at nakatingin sa likod niyang puno ng dugo.

“Call the castle's healer now!” mabilis na utos ni mom sa kapatid ko.

Hinawakan ko ng mahigpit ang kamay ni Aby. Hindi ko alam kung ano ang gagawin. Nawawala ako sa katinuan.

Mabilis na dumating ang healer at sinuri si Aby. Inutusan pa ako ni mom na tumabi pero hindi ako nakinig.

I'm afraid. Natatakot ako na kung bitawan ko ang kamay niya ay hindi ko na maririnig ang tibok ng puso niya.

“She got stabbed by a legendary sword your highness..”

Nanlamig ako sa sinabi niya. Ano? Legendary sword what is that?

“What do you mean?” takang tanong ni Dad

“That sword is from the God and the only thing that can cure her is the owner of that sword.”

“Kaninong sword ang sumaksak sakanya?” Tanong ni Mom.

Hindi ako nakaimik. “It's the God Ares’ sword.”

Natahimik ang paligid. “Mauna na po ako mga kamahalan pero wala akong magagawa sa lagay na yan. Sa pagkakaalam ko kapag hindi agad ito maaagapan sa loob ng apat na oras maari po niya itong ikamatay.”

Bigla siyang nawala sa harap namin.

Hinawakan ko ang mukha ni Aby. “Mmy! Please don't leave me.. Please!” pagmamakaawa mo habang patuloy na umiiyak.

Ramdam ko ang pagpapatahan nila sakin. Pero hindi ko ito pinansin.

I've been crying for two hour's now. Hindi parin nagbabago ang posisyon ko mula kanina hanggang ngayon.

Napapikit ako ng may isang nakakasilaw na liwanag ang lumitaw sa harap ko.

“Crust...”

Napamulat ako sa narinig. I know that voice. Aby's mother.

“Maa..” I called her helplessly.

I can feel her hand touching my shoulder as I burst out crying.

“I— I need your help... I know this is my responsibility for taking care of her. But I won't able to make it. I disappoint you mother. I dissapoint all of you..” Naluluhang sambit ko.

“Don't worry son, Maybe my daughter needs to rest now..”

Napatulala ako sa sinabi ni Mama. Needs to rest?

Napahagulgol na ako ng iyak sa sinabi niya. “Y-you mean kukunin niyo na siya sa- sakin?” hindi na makayanang tanong ko.

“Her mission now in Enchanted kingdom is already done. She already did her part. And now, it's your turn to save the kingdom..”