Blue Academy: A Girl Who Pretends To Be A Nobody

Epilogue

"Ddy, where the heck are you? Manganganak na akong pangit ka!"

Mula sa pagpupulong ay napatayo ako at agad na nagteleport sa kwarto namin ng asawa ko. Nadatnan ko si Mom na pinapakalma ang asawa kong pawis na pawis na.

"Tinawagan niyo na po ba ang orakulong magpapaanak sakanya mom?" baling ko sa nanay ko.

"Oo. Paparating na." sagot niya.

Hinawakan ko ang kamay ni Aby at pinunasan ang pawis niya gamit ang kamay ko.

"Mmy, hold on a little longer." sabi ko sakanya.

Sinamaan ako nito ng tingin. "Hold on? Tangina ka talaga no? Ang sakit sakit na kaya tas hold on?" sigaw niya.

Napangiwi ako at napatingin ng bumukas ang pintuan at dali-daling pumasok ang orakulo.

"Kalma lang mahal na reyna. Kalma.." biglang saad ng orakulo. Napatingin ako kay Mmy na pilit na pinapakalma ang sarili mula sa sakit.

Nang makalma na niya ang sarili at dahan-dahan siyang pinaere ng orakulo.

"Sige pa, kunti nalang Queen. Kunti nalang..."

Gusto kong maiyak habang sinisiliyan ang nahihirapang mukha ng asawa ko.

"Queen, konting-kunti nalang talaga. Lalabas na.. Sige ere pa..."

Muling umiri ang asawa ko na ikinaiyak ko na talaga. Hindi ko na kayang makita siyang nasasaktan.

"H-hindi ko na kaya.. " mahina nitong sabi na ikinalaki ang mga mata ko.

"Mmy, please. Let our baby boy come out. Tapos magpapahinga kana.. Please.. " pakikiusap ko sakanya at hinalikan ang mga kamay niya.

Napasulyap ito sakin at nanghihinang nginitian ako. Once again ay umire siya.

Napaiyak ako sa tuwa ng marinig ko na ang iyak ng anak namin. Pero napabaling ang tingin ko sa asawa ko ay dinapuan ako ng kaba ng makitang unti-unting sumara ang mga mata niya.

Panic consume me. "Mmy. Wake up. Mmy." mahina kong tawag sakanya at tinapik-tapik siya.

Mas lalo akong nataranta ng hindi ito gumalaw. I checked her breathing. Nakahinga ako ng maluwag ng makitang humihinga pa siya.

"King, the Queen just fell asleep.. We must clean her first, excuse me.." tinanguan ko ang orakulo ng sinabi niya iyon.

Binalingan ko ang kapatid kong si Ate Lucy. "Where's my son?" tanong ko sakanya.

"Linilisan lang nila. Sinamahan na nila Mom" aniya sakin.

"For sure he will be the most gorgeous man in whole encantasia. Sobrang ganda ng ina niya. While sa ama never mind." pang-aasar niya.

Napailing ako. "Kung ano ano nalang naiisip mo simula noong tinalikuran niyo ni Kuya ang trono.." sabi ko sakanya.

Lumabi siya. "What? At least we're happy." aniya. Napailing nalang ako.

"You two deserves the throne tho. No doubt."

Hindi ko nalang siya sinagot pa. Hahaba lalo ang usapan namin.

***

"Look at him.. Isn't he cute?" kumikinang ang matang tanong ni Mommy habang karga karga ang baby namin.

I smiled. He's cute. No doubt.

"Mana mana sa aming mga Storm.." gusto kong mapatawa sa narinig kong saad ni Papa. Aby's Dad. Bumaba talaga sila ng malaman nilang manganganak na ang anak nila.

Daddy snorted. "I can see a Forrester running in his blood tho." Daddy argued.

Napatawa ako sa kalokohan nila. Hindi ko masasabi kung saan talaga mas namana ang baby namin. Sobrang liit pa niya pero halata namang sobrang gwapo nito paglaki.