"Af-" İsmini söyleyemeyeceğim bir hala geldim. Göğsümün üstündeki eli göğsüme işkence yaparcasına sıkıyor ve bırakıyordu. Bunu defalarca yaparken dudağı dudağımın üzerinde temas etmeden duruyordu. Onun sıcak nefesi boynuma doğru yayılırken dudağımı...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(İzel'in kıyafeti)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
CEHENNEM ASANSÖRÜ
19.BÖLÜM: ( SEZON FİNALİ BÖLÜMÜ )
Merdivenlerden üst kata çıktığımızda arkamdan gelen Çağın ve Hazar mutfağın önünde durdular. "Karnım çok aç." Dediğinde Çağın Hazar da onayladı. Çağın'ın gözlerindeki acı ve ruhunun durgunluğu hala yerinde duruyordu ama o bize yansıtmamak için büyük bir çaba içerisindeydi. Sanki biraz önce olanlar hiç yaşanmamıştı bir anda mutluluğun içine düşmüştü. Hazar'a dönerek karnını ovuşturdu.
"Çok aç olduğum için bir şeyler hazırlayacak gücümde yok." Hazar ona istediği karşılığı vermeyince Çağın bana döndü.
"Kraliçem burada da yemek yapan robotlar yok mu?" Bunu yanıma gelip söyledi. Kafasını omzuma koyup bir yandan da koluma sarılıyordu. Yüzümü buruşturarak ona baktım. Bedenimi kolları arasından uzaklaştırmaya çalışarak "Hayır." Dedim. Onun bana yakın hareketleri yüzünden şaşkınlığımla konuştum. Bu yaşıma kadar hiç yaşamadığım bir olay gerçekleşti. Çağın kafasını kedi gibi koluma sürtmeye başladı. Onun bu hareketiyle birlikte bedenim kas katı kesildi. Bakışlarım Hazar'a kaydı. Onunda bakışları üzerimizdeydi ama benim aksime o gülüyordu. Onun bu gülüşünü gördüğümde aklımda bir şeyler canlandı ve Çağın'ın kollarından kolumu kurtardım, ondan uzaklaştım.
"Hazar çok güzel spagetti ve köfte yapar." Olaya Hazar'ın gülüşüne karşılık el atmış bulundum. "Ne? Ben?" Şaşkınca kendine işaret ederek konuştuğundan onun bu haline bende gülerek karşılık verdim. "Dolapta gerekli malzemeler vardır. Çağın sana yardım eder. Ben hemen üzerime değiştirip yanınıza geliyorum." Konuşur konuşmaz hızlıca arkama dönüp merdivenlerden üst kata çıktım. Merdivenleri yaraladığımda arkama dönüp son olarak konuştum. "Salatayı ben hazırlarım."
"Sağol güzelim. Büyük bir yardım olacak bizim için." Hazar arkamdan Çağın'ın omzuna vurup mutfağa çekiştirdi.
Üst kata çıktığımda içimi yiyen bu histen anında kurtulmak istiyorum. Aklım bu yüzdendir ki hala bir şey demeden çekip giden ormanlardaydı. Üst kata odama çıkmaktansa onun kapısının önüne geldim. Bir süre öylece durdum. Kendime son kez telkinde bulunup kapının önünde daha fazla dikilmeyi kestim. Onunla konuşup içimdeki histen kurtulmalıydım. Anlık bir hisle kapıyı açıp çeriye girdim. Sessizce kapıyı kapattım, bu istemsizce gerçekleşmişti.
