Cehennem Asansörü

1.Kitap: 6.Bölüm

// Yıldıza //
Bastıysak 🙊☺ iyi okumalar...

Düzenlendi.

CEHENNEM ASANSÖRÜ

6.BÖLÜM

    İnsan bazen bazı anlar yaşar. Bu anlarda çevresinde odaklandığı tek bir nokta vardır. Soyutlanırsın andan, o andan koparsın.  Şu anda ki anın içerisinde kala kalırsın.  Ben bugün birinin sınırlarımdan geçişlerine sessiz kaldım. Ben özel alanımı istila eden bu adama karşı sessiz kaldım.  Ormanlarına takılı kalan gözlerim, tenimde talan eden sıcaklığı beni zorluyordu. 

"Belin zarar görmüş olmalı. O andan itibaren yüzünde acı çeken ifade var." 

     Bel boşluğumda kendini mühürlemiş olduğu parmaklarını hareket ettirdi. Canımın yandığı o noktaya doğru ilerleyen parmakları acının olduğu yeri biliyormuş gibi oralarda dolandı. Parmaklarının dolandığı, kıyafetlerimin üzerinden teninin değdiği her noktada acı mühürlenerek yok olmaya başladı. Teni bir sakinleştiriciydi sanki, tenimle bir bütün olduğunda ahenkle dans ediyorlardı. Beni uyuşturuyordu bu dansları. 

     Ben ne ara hayatıma bu kadar plansız giren bir adamı bu kadar yakınımda tutar oldum?

 "Sırtına bakmamız gerekiyor."  Bu ses tonu ile konuştuğunda sesindeki sakinleştirici tını ona parlamamı engelleyerek beni durduruyor.

     Ben beni yönlendirmesini, dokunuyor olmasını ve ne yapmam gerektiğini söylüyor oluşunu daha  kavrayamamışken bedenlerimizi ayırıp parmaklarını bileğime doladı. Ani gelişen her şey, kontrolümün dışında gerçekleştirilen her şey endişe duymamı sağlıyor. Üstelik bu anlarda sinirlenmemi engel olamıyorum. Onun yaptığı da bu. Konuşmak istedim, dudağımı hareket ettirdim ama kelimeler dökülemedi.

     Bileğime sıkıca dolanmış parmakların sahibine baktım. Önümde ilerleyerek beni arkasından sürükleyen kişiye. Adam resmen beni arkasından sürükleyerek götürüyor. Ben buna karşılık tek bir kelime bile edemedim.  Bu sırada çoktan arka bahçeden çıkıp ön bahçeye girdik. Merdivenlerden hızlı hızlı çıkarak giriş kapısının önüne geldik. Zaten boyu benden uzun olduğu için adımları bana göre genişti. Kapının önüne geldiğimizde ben Ally'e kapıyı açmasını söylemeden kapı açıldı. Biz hiç kapının açılmasını beklemeden içeriye girdik.  Şaka gibi. Bu hareketin sonucunda dudağımdan bir gülüş firar etti. Sona yaklaştım artık.

      İçeriye girdiğimiz an arkamızdan kapı kapandı. O anda beynimin içerisinde Ally'nin sesini duydum.

  'Efendim, cam odaya inmeniz gerekiyor. Belinizde anlayamadığım şeyler gerçekleşiyor.' 

      Sesindeki endişe düşüncelerimin bir nebze de olsa kendisine gelmesini sağladı. Sessizce Affan'a karşı çıkmadan beni buraya getirmesini izin verdim. Artık yeter. Daha fazla Affan'ın arkasından sürüklenmek istemiyorum.  Bileğimi kurtarmak için kendime doğru asıldım.  Ani gerçekleştirdiğim hareketimden dolayı bileğimi kurtarabildim. Bedenini bana doğru döndürerek bakışları yüzüme ulaştı, kaşları çoktan çatık hale geçmişti bile. 

"Odana çık. Ben gerisini hallederim." Odasına çıkması için gözlerim ile işaret edip, elimi merdivenlere doğru kaldırıp gösterdim. O benim gösterdiğim yerin aksine bana doğru bir adım attı. 

"Bu kendi başına halledebileceğin bir şey değil.  Bırak sana yardım edeyim." Sesindeki o ikna edebilecek ses tonu beni kararımdan döndürmeyecek.