1.Kitap: 2.Bölüm

2K 119 168
                                    

Düzenlendi.

2.BÖLÜM

CEHENNEM ASANSÖRÜ

"Efendim..." demişti bir ses.

"Efendim..." tekrar işittim aynı sesi.

"Efendim! Efendim!" Bu sefer işittiğim sesi daha iyi anlayabildiğimde vücudumu hareket ettirdim. Gözlerimi açmak ve uykudan uyanmak istedim ama kendimi çekip çıkartamadım. Kendimi zorlayarak gözlerimi açtım, gözlerime çarpan keskin ışık yüzünden tekrar kapatmak zorunda kaldım. Bu keskin ışık yüzünden elimi kaldırarak gözümün hizasına çıkarttım.

"Çek onu hemen gözümden." Bir nefeste dediğimde ışık kapandı. "Efen-"

"Kes, tamam."Diyerek yerden kalkıp üzerimi düzeltim. Vücudumda geriye o açının sızıları kalmıştı. Cam odadan çıkıp asansöre bindim. Hemen odama çıkıp kendimi banyoya atmak istiyorum.

Güç seviyem büyük ihtimalle üst seviyeye ulaşmıştı. Ben cam odaya ulaştığımda kriz geçiriyor olmalıydım zaten saniyeler içerisinde bilincimi kaybetmiştim. Uzun bir süre kendime gelememiş olmalıyım ki Ally gözüme ışık tutarak büyük ihtimalle beni uyandırmaya çalışmıştı.

Odama geldiğimde kendimi direkt banyoya atıp işlerimi hallettim. Hazırlanıp vakit kaybetmeden cam odaya indim. Cam odaya girdiğimde sistem açıktı. Kapıdan girer girmez "Her şeyi anlatman için bir dakikan var." Dedim. Ortaya doğru ilerleyip masanın ön kısmında durdum. Masanın karşındaki duvar boydan boya ekranla kaplıydı.

"Efendim, dün sisteme yeni yüklediğimiz 23pk güncelleme güç kapasitesinin yüzde seksen dokuzunu kullandı, geri kalan güç seviyesini ormana yerleştirdiğimiz 2154 güvenlik sistemi kullandı. "

"Güç seviyenin nötrlenmesini mi bekledin?" Kendimi sakin tutmam gerekiyordu değil mi?

"Efendim..."

"Ally ben seni sistem olarak var etmedim."

"Evet efendim."

" Güç seviyeni nasıl nötr hale getirirsin?! Anlamıyorum! Ne zaman güç seviyen nötr hala geldi?"

"Öğleden sonra üçte efenedim."

"Ben gözlerimi açtığımda güneş batmak üzereydi. Evin kapısı arkasına kadar açıktı. Ben dışarıda açtım gözlerimi. Peki. Sen bu sırada neredeydin? Yoktun! Dört saat, sen dört saat bu evi uyuttun mu? "

"Efendim -" Kendimi ne kadar engel olabilirdim?

Elimi şiddetle arkamda ki masanın üzerine vurdum, dakikalar içerisinde vücudumda ki karıncalanmalar artmaya başladı. Bu karıncalanmalar parmak uçlarıma kadar ulaştı.

"ALLY!" Biraz önce kriz geçiren ben değilmişim gibi Ally'nin dedikleriyle birlikte sinirlerimi kontrol etmekte zorlandım.

"DÖRT SAAT EV, KOCA ORMAN VE GÜVENLİĞİMİZ YOKTU! SEN, BANA BURADA AÇIKLAMA YAPMAYA ÇALIŞIYORSUN. NE KADAR ŞARJIN BİTMİŞ OLSA DA SENİNLE BAĞLANTIMIZ KOPAMAZ. EVE GİRDİĞİMDE NEDEN BEN SENİNLE BAĞLANTI KURAMADIM? KIRMIZI TUŞA BASTIĞIM HALDE BAĞLANTIMIZ OLMADI?"

"Efendim bağlantımızın kopmasını sağlayan şeyin güç seviyesinin olmayacağını sizde biliyorsunuz." Sesi diğerlerine nazaran daha otoriter çıkmıştı. "Efendim bana anlatmadığınız şeyler mi var?" Kaşlarım istemsizce çatıldı, yüzümde memnuniyetsiz bir ifade meydana gelmiş olmalıydı.

Ally'nin bunu fark etmeyeceğini düşünmemiştim zaten. Sadece olaylar hayatımda çok hızlı ilerliyordu. Gördüğüm rüyanın etkisinden çıkamamışken, beynim hala gerçeklik algısını kavrayamamıştı. Yetişemiyordum olayların hızına, zihnimde ki olay örgüsü birbirine karışmış durumdaydı.

Cehennem AsansörüHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin