Cehennem Asansörü

1.Kitap: 3.Bölüm

Düzenlendi.

CEHENNEM ASANSÖRÜ

3.BÖLÜM

   Onun beni takip etmesi, benim ona zarar vermiş olduğum halde hala arkamdan geliyor olması ne kadar doğru bir hareketti? Bana zarar vermek isteyip istemediği belli değilken ben onu nasıl dinleyebilirim? Nasıl inanırdım bana söyleyeceklerini?

Ne dersem diyeyim gitmeyen biriydi, sülük gibi yapışmıştı bana.

   Ben evimde insan istemiyorum, onu dinlemekte istemiyorum. Umursamadım her zamanki gibi. Merdivenden çıkmaya başladım, kapıya geldiğimde Ally'nin açması için bekledim. Ally artık fazla yavaş olmaya başlamıştı, ona bunu söyleyerek kendini düzenlemesi gerekiyordu.

   Benim durmamla birlikte arkamdan benimle birlikte gelen adım sesleri kesildi. Kapının açıldığını fark ettiğim anda kulpu tutmak için elimi uzattığım, benimle birlikte arkamdan bir el uzandı. Benden önce kulpu tutarak açmamı engel oldu. 

   Derince nefes koydum o an. Sakinleşmek zorundayım, kendime bugün çok zarar verdim. Tekrar bir kriz noktasına gelmem beni daha zor duruma sürükleyebilir. Bu yüzden derince nefesler alarak kendime temkinlerde bulundum.

Kafamı ona doğru çevirdiğim anda yeşil gözleriyle kesişti gözlerim.

   Bu sefer birbirimize fazla yakındık. Gözleri, insanı içine çeken bir cinsteydi. Kokusunun burnuma dolmasıyla birlikte bir anlık gözlerimi kapatma isteği doğurdu. Keskin çene hatlarına serpilmiş sakalları onu oldukça erkeksi gösteriyordu. Siyah saçları ve siyah kaşları onu çekici kılarken buğday ten rengi baktıkça baktırıyordu. Heybetine diyecek bir şey yoktu zaten. Gören insanı yol değiştirtecek cinstendi. Oldukça uzun boyu ile yapılı vücudunun yanında minicik kalıyordum.

Aynı bir kedi yavrusu gibi hissettim kendimi.

Ne yapıyordum ben Allah aşkına. Biran için dalmıştım düşüncelere.

"Çekil!" dedim konuşabileceğimi fark ettiğim an. Beni dinleyecek gibi durmuyor olsa da dik duruşumu bozmadım.

O kibar hali gitmiş yerini sinirli hali ortaya çıkmıştı. Ne hakla!

   Sırtım ona dönük olduğundan kendine doğru çevirerek beni kapıya yasladı. Bedenim kapıyla bir bütün olduğunda kapı ile onun arasında sıkıştım. O an nefesim kesilir gibi oldu.

Ona güç uygulamam için beni zorluyordu.

"Aklından geçeni yapma, benim neler yapabileceğimi bilmiyorsun." Yeşil hareleri göz kırptı. Bu hareketi ile fazla, fazla şey durmuştu gözümde.

Güldüm...

"Merak ettim!" dedim.

   Parmaklarımı kolunun üzerinden yavaşça omuzlarına doğru ilerlettiğimde kaşlarını çattı. Benim ne yapacağımı merak ediyor olmalıydı. Dişlerini o kadar sıkıyordu ki her an kırılma sesini duyabilirdim. Parmak uçlarımdaki hafif karıncalanmalar benim hoşumu gidiyorken onun yüzünde eğlenir ifadeyi kaybettirmişti.

Onun biraz önce bana yaptığı gibi göz kırparak "Korkak bir erkek ha." Dedim.

   Dudağını yana doğru büktüğünde bakışlarım oraya kaydı. Belimde hissettiğim parmaklarıyla beni kendine doğru asıldı. Bakışlarımı anında gözlerine çıkarttım.

"Seni bulmamı isteyen biri vardı, bana hep seni anlatan ve seni bulmak zorunda olduğumu söyleyen biri. Yıllarca seni aradım. Ne yaptıysam seni bulamadım. " konuştukça nefesi yüzüme doğru dağıldı.