nie wiedziałam że jesteśmy spokrewnieni.
chciałeś mnie sprzedać choć wiedziałeś kim jestem.
dlaczego?
mam 17 lat i zostałam porwana przez brata choć nie wiedziałam o naszym pokrewieństwie.
Od kilku godzin jesteśmy w Kansas i kierujemy się do największego miasta nad rzeką Akansas (Wichita). Zdążyłam kilka razy zasnąć przez ten czas. Nie wiem czemu ale od momentu przekroczenia granicy widzę to samo czarne Bugatti Veyron jadące dwa auta za nami. Hmmmm... W sumie to normalne bo jesteśmy na autostradzie ale, że aż 4 godziny jedzie w tym samym kierunku co my? Trochę to niepokojące...
(a oto one 👇👇 najszybsze i najpiękniejsze auto na świecie (♥ω♥ ) Ah... Cóż za cudo)
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
-Sebastian? - odwracam głowę w jego kierunku.
-co?- odpowiedział oschle
-widzisz to Bugatti Veyron?- pytam zaniepokojona.
-kurwa. Od kiedy za nami jedzie?! - krzyknął zdenerwowany, a raczej wkurwiony.
-od jakichś 4 godzin. - odpowiadam szybko.
-zajebiscie! Nie mogłaś mi powiedzieć o tym wcześniej?!- pyta podniesionym tonem.
-wiesz.... Jakby nie patrzeć tu jest wiele aut i skąd mam wiedzieć, które jest kogo?- odpowiadam spokojnie w ogóle nie przejmując się całą tą sytuacją. Choć w sumie jeśli się tak chwilę zastanowić nad tym co się właśnie dzieje ( 1. Zostałam porwana 2. Jestem śledzona przez faceta który chce mnie zgwałcić i sprzedać jako dziwke 3. Jestem w Ameryce 7983 km od mojego domu... Ta zna się te liczby ;3) masakra!!! Dopiero teraz zdałam sobie sprawę z powagi sytuacji. Jestem na przegranej pozycji! Moja przyszłość zależy teraz od Sebastiana.
Chłopak przyśpiesza ale nasze audi nie da sobie rady z szybkością tego Bugatti. Jedziemy prawym pasem, a czary wóz lewym tuż obok nas dzięki czemu zauważyłam Oktawiana wraz z Szymonem za kierownicą. Blądyn przekręca kierownicę w prawo przez co wjeżdża na nas, nasze auto uderza w barierki i w pewnym momencie wypadamy z autostrady i uderzamy w drzewo. Moja reakcja jest bardzo szybka. Otwieram drzwi i uciekam bo co innego mogłam zrobić? Wbiegłam gdzieś głębiej w las. Moim planem było wspiąć się na drzewo ale po ostatnich ucieczkach na 100% zajrzeli by na każde z nich dlatego najlepszym wyjściem będzie jeśli zdołam uciec przez las do sąsiedniego miasteczka jeśli tu jakiekolwiek jest. Oby tak!! Bez jedzenia wytrzymam kilka dni może tydzień albo dwa choć człowiek potrafi przeżyć miesiąc bez jedzenia ale bez wody mam marne szanse. Maks 3 dni i po mnie. Ten los jest zbyt okrutny dla mnie!
______ Jakiś czas później
Biegnę i biegnę i nie przestaje biec więc muszę zrobić sobie przerwę choć na te 5 minut. Jest tu pełno krzaków i drzew jeśli schowam się gdzieś pomiędzy drzewem, a krzakiem to nikt mnie nie zauważy. Kładę się na twardej ziemi tak aby nikt mnie nie zauważył i ucinam sobie krótką drzemkę.
*******
Słuchajcie kochani na samej górze na nagłówku czy jak to się tam nazywa macie piosenkę mojego kolegi ZcuTy "póki jesteśmy młodzi". Polecam zajrzeć na jego kanał bo na prawdę ma dość spoko piosenki polecam również pilota który stworzył piosenkę wraz z wcześniej wspomnianym kolegą "kolejna noc".
Tak ogólnie przepraszam, że ten rozdział jest taki krótki ale chce wprowadzić napięcie . Jak myślicie kto znajdzie Magde w krzakach? Czy w ogóle ją ktoś znajdzie?
