Yeryüzündeki Yıldızlar

12☆Tiyatro

Keyifli okumalar. :)

Manga, cevapsız sorular.

☆
Hayatta en pahalı şey "tecrübe"dir... Çünkü kazanmak için kaybetmek gerekir.!
Münir Üstün
☆☆☆

20 Şubat 2019

Simsiyah giyinmiş iki kız, gözlerime suçlulukla bakarlarken onları umursamayıp karşımdaki yetkiliyle konuşmaya devam ettim. Biliyorlardı, bu yaptıkları başlarına ağır işler açacaktı.

Sonunda gerekli işlemleri hallettikten sonra polis memuru kızları bize teslim etti. Almira, köpek yavrusu bakışları bendeyken konuşmamı bekledi. İlk konuşursa suçlu konumuna düşeceğini biliyordu.

"Bu son," dedim kafamı iki yana doğru sallarken. "Bir dahakinde yatarsınız içeride bir gün boyunca, aklınızı toparlarsınız."

"Biz bir kez daha polis tarafından götürülsek, yine gelirsin," dediğinde Duru, ona ters bir bakış attım. Maalesef doğruyu söylüyordu. Her ne koşulda olursa olsun gelirdim.

"Gazetecilerden birisi fark etseydi, nasıl bir açıklama yapmamı bekliyordunuz?" Bazıları parazitten farksız oluyordu. En ufak hatayı, pireyi deve yaparmışçasına büyütüyor, kendi istediklerine göre olayı şekillendiriyorlardı. Olayın aslını bilmeyen insanlara göre kötü olan biz oluyorduk. Bir haber uğruna, boşu boşuna nefret kazanıyorduk.

Kızlar diyecek bir şey bulamamış olacaklar ki, yardım için gözlerini Dolunay'a çevirdiler. Dolunay bakışları fark ettiğinde umursamazca omuz silkti. "Bu konuda haklı. Siz basın açıklaması yapmadığınız için bilmiyorsunuz. Onlara çarpıtamayacakları cümleler kurmak çok zor."

"Pişman olmasak da," diye mırıldandı Duru. Almira yerine, bugün o konuşuyordu. "Özür dileriz."

"Özrü sonraya bırak," dedi Dolunay. Bu sırada Almira'nın bakışları hepimizin üzerinde gezinse de gözlerindeki ifade sıkıntılıydı. Sanki bilmediğim bir şeyler olmuştu. "Neler oldu, dökül?"

İkisi kısa bir bakışma yaşadığında, kimin konuşması gerektiğine karar verdiler. Almira geriye çekilirken Duru konuşmaya başladı. Almira'nın susması oldukça garipti. Bu konuda bir şey söylememesi, kendi karakterine uymuyordu.

"Canım ablalarım, bildiğiniz gibi kızlarla dışarıya çıkacaktık. Ama buluşma iptal oldu. Bizde Almira'yla evde oturmuş kombinasyon soruları çözerken bir anda sıkıldığımızı hissettik. Almira boya kutularını alıp geldiğinde, niye grafiti yapmayalım diye düşündük?" Duru'ya yan bir bakış attığımda birkaç kere yutkunmak zorunda kaldı. Cümlesine devam ederken sesindeki eski tını kaybolmuştu. "Sokaklarda gezerken bir anda kendimizi Anılların evinin önünde bulduk. İnanın nasıl olduğu konusunda bir fikrimiz yok. Sanki o ara beynimizi uzaylılar kemirmişti de ayaklarımız o yöne gitmişti. Yoksa kendi irademizle asla gitmeyiz. Çünkü uslu kızlar öyle yapar."

Almira'nın gözleri kocaman açılmış Duru'ya bakarken uyarmak amaçlı birkaç kez dürttü. Kendisinden berbat konuşma yapan birisini ilk defa gördüğü için şaşırmış olması normaldi.

"Madem planlı değildi hanımlar, niye yaptınız?" diye sordu Dolunay. Almira konuşmak için ağzını açtığında Duru'ya kısa bir bakış attı. Bu daha fazla konuşursan bizi batıracaksın bakışıydı.

"Neden olmasın demek gerekir Dolunay abla. Her şeyde de sebep aranamaz değil mi?"

"Pekala, yapmanıza kızmıyorum diyelim. Niye yakalandınız? Kaçamaz mıydınız?" Sonunda dayanamayıp konuştuğumda Almira heyecanla gözlerini bana doğru çevirdi. Uzun zaman sonra kendi gibi tepki verdiği ilk andı.