Umut Yolu

Unutmam

İçecekler gelince herkes kendi arasında sohbete devam etti.
Arda Burak ve Giray Galatasaray'ın
şampiyon oluşundan konuşurken
Nazlı ve Su stalk yapma peşindelerdi.
Hepsini gerçekten sevmiştim.
Cana yakın gelmişlerdi. İlerleyen günlerde daha yakın olucağımıza eminim. Yanımda bana laf anlatan Efeciğime baktım. Çok tatlı bir çocuktu. Baya sevmiştim. Hele ki esprileri ve şakalarıyla hem grubun vazgeçilmezi hemde sevilen kişi olması baya iyidi.
Arada yaptığı lüzumsuzluklardan dolayı erkekleri sinir edip küfür yesede herkesin onu ne kadar sevdiğini görebiliyorum.

Efe masada duran çerezlerden bir tane kendisine ve bana verince gülümsedim. Sabahtan beri Şeyma Subaşı konuşuyordu. Deli çocuk.
Sen erkeksin git maç hakkında konuş Şeyma Subaşı senin neyine?!

"Bu adama da Allah hiç erkek evlat nasip etmemiş valla hi. 4 tane kızı var ayol.
Boşanda semerini ye diyecem de ayıp olur şimdi zaten adam hepsinden boşandı paraya para demiyolar.
Ama ben en çok kızı Melisa'yı seviyorum. Çünkü o Şeymacığımın kızı. Ayol en az onun kadar güzel kız ha."dedi.
Herkes gözlerini devirirken telefonum çaldı.

BuğrAşkım arıyor...

Hemem açmak için dışarı çıkacakken masadaki herkes "ooo"lamaya başladı.
Bende cevap vermek yerine kalktım ve dışarı çıktım. Telefonu açtığımda
"Eslemeleğim nasılsın seni çok özlediğiim"dedi
"İyiyim canım sen nasılsın. Bende seni çok özlediim"dedim
"Sesini duydum daha iyi oldum"dedi ve ardından beni heyecanlandıracak o şeyi söyledi.
"Yarın ordayız haberin olsuunn"dedi
Çıldırıcaktım...
"Gerçekten mi yaa"dedim sevinerek.
" Evet kuzum hasretine dayanamadık hemen uçak biletlerini aldık"dedi
"İyi yapmışsınız aşkım bekliyorum yarın.Saati bana mesaj olarak at almaya gelicem ben sizi"
" Valla hiç gerek yok demicem çünkü var cidden çok özledik,ben daha çok özledim ama "dedi gülerek
" Anladım bebeğim bende çok özledim yarın acısını çıkartırız artık görüşürüz kocaman öptüüm "dedim ve kapattık.
Arkamı döndüğümde sinirden kızarmış ve sol gözü seyiren bir Giray beklemiyordum.
Aha şimdi sıçtın Eslem.dedim içimden.

"Kim lan o "dedi kükreyerek
"Lanlı konuşma benimle"dedim bağırarak.
" Bana bağırma "dedi aynı ses tonunda
"Asıl sen bana bağırma!! Sen kimsin de bana hesap soruyorsun?! SEN KİMSİN!!" dedim bağırarak.

Tam o sırada tuhaf bişey oldu.
Birden sakinleşti ve suratı düştü.
Sert bir şekilde yutkundu.
"Doğru ben kimim ki?! Ben senin neyin oluyorum ki zaten. Haklısın"dedi
İçimde bişiler koptu. Onu öyle görünce. Acaba çok mu kırdım?diye düşünürken onun başlattığını ve hak ettiğini doğruladım. O benim neyimdi ki?! Sadece arkadaş... Sevgilim değil, sevenim değil. Abim hiç değil.
Böyle tepki vermesi ve bana bağırması en çok beni kırarken haklı olduğumu hala düşünüyorum. Haklıydım...

Yanından ayrılırken hafifçe koluna çarptım ve içeri girdim. Masadan çantamı ,şapkamı ve güneş gözlüğümü aldım ve
"Sizinle tanışmak güzeldi arkadaşlar bunu daha sık yapalım.Sonra görüşürüz"diyip Giray'ın gelmesini beklemeden kafeden çıktım.
Arkadan seslendi
"Eslem!!"
"Eslem dinler misin bi?"
"Eslem dur bi lütfen!"
"Eslem konuşalım bekle!"
"Eslem?!"
"Eslem nereye gidiyosun sanki yolu biliyomuş gibi?!"
"Eslem!! Kime diyorum ya. Beklesene  kızım!!"dedi ve kolumdan çekip kendine yapıştırdı.
"Dursana kızım ne koşturuyon peşinden!?"dedi sakin sesi ile.
"Ne var ne istiyorsun bıraksana peşimi bi defol git ya!!"dedim sesimi yükselterek.
"Nereye gidiyosun peki "dedi o güzel gamzesini çıkararak.
Düşünür gibi yaptım.
"Valla senin olmadığın her yere gidebilirim"dedim.
İyice gülerek onaylamaz şekilde bir ses çıkardı dudaklarından.
"Bak o olmaz işte güzelim"dedi.
"Niyeymiş o şekerim?!"dedim dalga geçerek.
"Benim olmadığım yer yok. Benim yanım senin yanın. Seni asla yalnız bırakmam,bırakmicam da. Sen bana emanetsin. Sen benim sorumluluğumsun. Göz kulak olmam gereken insansın. Gerekirse yemek yemem, su içmem, uyumam ama sana yine bakarım güzelim. Anladın mı?"dedi saçımı kulağımın arkasına koyarken.
Dilim tutuldu. Dicek hiçbir şey bulamadım. O güzel sözler senin o kiraz rengi dudaklarından mı çıktı diye soramadım.
Hemen bana karşı yarattığı büyüden çıkarak sordum.
"Biraz yüremek istiyorum"dedim. Onun gelmesini istemediğimi anlatacak şekilde.
" Tamam bende seninle birlikte yürürüm o zaman"dedi omuz silkerek.
"Ama ben seni istemiyorum yanımda"dedim.
"Ama ben seninle olmak,seninle vakit geçirmek istiyorum. Hatta seni tanımak bile istiyorum."dedi.
Evleneceksen Gel de falan mıyız? Neyin tanıması?diye geçirdim içimden.

"Yani demek istediğim 10 yıl içerisinde neler yaptın mesela diye konuşmak istiyorum "dedi.
"Ama bem konuşmak istemiyorum. Sinirliyim hala sana!"dedim tavırlı sesimle.
"Yapma ama böyle fazla naz aşık usandırır bak ha"dedi gülerek.
Gözlerim açıldı.
"Bu durumda nazlı kişi ben,
Aşık olan sen oluyosun galiba?"dedim
Düşünür kafasını kaşıdı.
"E-ee galiba"dedi gülerek. Bende eşlik ettim.
"İyi tamam o zaman bi yere oturalım konuşalım."dedim gülümseyerek.
"Ha şöyle güzelim ya"dedi oda gülerek.
Senin o güzelim diyen ağzını ben alır...da neyse ortam müsait değil yine susmalıyım diye geçirdim içimden.
Noluyo ya bana ya?!

15 dakika boyunca yürüdükten sonra elini bir an olsun omzumdan indirmedi. Denizin karşısında olan kayalıklara oturmadan önce pamuk şekerci gördüm.
"Giraycım"dedim
"Hıı"sesi çıkardı ağızından.
Şirin şirin baktım.
"Bana pamuk şeker alır mısın?Noluysuunn"dedim
Güldü.
"Hiç değişmiceksin demi? Alırım tabi ufaklığım benim"dedi ve pamuk şekerci amcanın yanına gittik.
"Abi bize 2 tane mavi pamuk şeker verir misin"dedi.
Güldüm.
Mavi istedi. Küçüklükten beri mavi pamuk şeker yerdim. Pembe hayatta yemez,mavi bulana kadar annemgilin burnundan getirirdim. Unutmamış..
Parayı ödedikten sonra kayalıklara oturduk.
"Unutmamışsın"dedim mavi pamuk şekeri gösterip gülümseyerek.
pamuk şekere baktı sonra gözlerimin en içine bakarak konuştu.
"Ben kendimi unuturum da, seni, seninle olan anılarımı asla unutmam güzelim"dedi gülümseyerek.

O güzel gamzesesini bana sergileyerek...