Umut Yolu

Gamzeli

Sabah mis gibi hava ile uyandım.
Alışık değilim bu kadar güzel kokan bir şehirde kalmaya,böyle sabahlara uyanmaya.

Bir dakika! Bir dakika! Ben en son Giray ile bahçedeki salıncakta sallanıyordum.

Buraya nasıl geldim!?
Ne zaman geldim!?
Neden hiçbir şey hatırlamıyorum!?

Saate baktığımda 9'u geçtiğini gördüm. Bizimkiler birazdan kalkar diye düşünerek terliklerimi giydim.
Elime baktım. Düne göre çok az acıyordu. Dayanamayacağım kadar değil ama. Zaten canım tatlı değildir.
Hemen yavaşca odadan çıkıp Giray'ın odasına girdim.

Uyuyordu. Bebek gibi...

Uyandırmak istemedim. Uykusunu çok sevdiğini biliyordum. Belki uyandırma sebebime bile kızabilir diye düşündüm.
Yavaşça yanına oturdum. Yüzüne dokunmak istedim. Hiç bu kadar güzel uyuyan biri görmedim.

Bir insan uykusunda bile bu kadar güzel olamaz.

Yanağına yavaşça dokundum...
Sonra kızları kıskandıracak kadar uzun kirpiklerine...
Kiraz dudaklarına...
Gözünün üstüne düşen tutam saçını arkadaya yatırdım.
Yumuşacık saçları var...

Düşündüm şey ile titredim.

Ne yapıyorsun Eslem!!?
Kendine Gell!?

Elimi saçlarıma götürüp kaşıdım.
Neden burdayım?!
Ne için geldim?!
Giray'ın uykusunda iken nasıl göründüğünü izlemek için mi?
Yoksa dün gece ne olduğunu sormaya mı?!

Elimi Giray'ın yüzüne koyarak seslendim
"Giray hadi kalk sabah oldu."
"Giray"
"Giraycığım"
"Giray hadi ya"
"Pişştt aloo"
"Laaan"
"Oğlum kalkana"
"Uyuyan gamzeliim"
"Sinirleniyorum bak hee"
"Bak hiç laf dinliyor mu'
"Laan"
"Kalsana çocuk"
"Hadi ya kalk "
"Ne çok uyuyon sende hee"
"Acaba su mu döksem yüzüne "
"Yok ya da mehter takımı çağırıyım en iyisi "dedim ve bir anda kendimi Giray'ın üstünde buldum.
32 diş sırıtıyordu.
"Sana da günaydın sabah şekerim"dedi yanağımdan makas alıp ağzına götürdü ve
"Yanağının tadı da ne güzelmiş ya" dedi sırıtarak.
Omzuna vurdum.
"Sabahtan beri başında dikiliyorum uyanman için çabalıyorum senin şu yaptığına bak! Uyanıktın demi sen!?" dedim yalandan sinirlenerek.
"Yok aslında uyuyordum ama senin dediğin şey hoşuma kaçtı bende uyandım"dedi sırıtarak.
O benim lafımı mı kullandı ne?!
Hoşuma kaçtı...
"Ne zamandan beri uyanıksın ki sen ?"dedim utanarak.
"Uyuyan gamzeliim"diye taklit etti sesimi.
Hay Eslem dilini arılar soksun!
Dilinde inekler tepinsin!

"Senin Uyuyan Gamzeliin çok güzel uyandı bugün ya"dedi şımararak. İyice dibime sokuldu kedi gibi.
"Lafın gelişi dedim canım ben onu"dedim gözlerimi kaçırarak.
"Tabi canım inandım bende "dedi dudağını birbirine bastırıp gülmemeye çalışarak.

"Nee! Ne var! Niye böyle bakıyorsun ya?!"dedim.
"Hiiç tipin çok komiğime kaçtı. Hiç yalan söylemeyi beceremiyorsun güzelim."dedi en sonunda gülmesini benden saklamayarak.
"Evet dedim. Dedim var mı?! Benim Gamzelim olmak istemez misin?"dedim deli cesaretiyle.

Sabah sabah Giray'ı böyle görmek hiç sana yaramadı be Eslem...
Çocuk taş gibi...

"Bu dünyadaki herkesin benim üzerimde yarattığı mutluluğu toplasak, senin verdiğin huzurun, mutluluğun, kalbimde yarattığın o hoş çarpıntının değerinden daha az olduğuna dair sana yemin edebilir.
Sen hep benim yanımda ol, o güzel yüzünü benden alma yeter ki.
Ben hep gülerim,senin gülmeni isterim,senin gülme sebebin olmak isterim. Senin Gamzelin olmak çok isterim. Sadece senin..."dedi üstünde yatan bana sarılarak, kokumu içine çekerek...